രുധിരാഖ്യം -12 [ചെമ്പരത്തി] 343

ചുമച്ച മാവിക ഒടുവിൽ കുഴഞ്ഞ് നിലത്തേക്ക് തന്നെ വീണു. പക്ഷേ ഏങ്ങി വലിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന അവളുടെ ശ്വാസഗതി പതിയെ സാധാരണ നിലയിലേക്ക് എത്തി.

അവരെല്ലാവരും നോക്കി നിൽക്കുമ്പോൾ തന്നെ അവളുടെ അരക്ക് താഴേക്കുള്ള രൂപം മാറി അത് മനുഷ്യ ശരീരം പോലെ തന്നെ ആയി. ഗൗരിയുടെ ഇരു കൈകളും ഗിരീഷിലും രേവതിയമ്മയിലും മുറുകി.

കൈകൾ ഒന്നും കുത്താതെ മലക്കം മറിഞ്ഞ് എഴുന്നേറ്റുനിന്ന അവളുടെ ശരീരത്തിലേക്ക് വന്ന് വീണ പുലർവെയിലിന്റെ രശ്മികൾ ചിന്നിച്ചിതറി മനോഹരമായ ഒരു കാന്തി അവൾക്ക് സമ്മാനിച്ചു.

അമ്പരന്ന് അന്തംവിട്ട് നിൽക്കുന്ന മറ്റുള്ളവരെ എല്ലാം നോക്കിക്കൊണ്ട് അതിമനോഹരമായ ഒരു പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ച മാവിക തന്റെ അരപ്പട്ടയിൽ ഉറപ്പിച്ച വാളിന്റെ പിടി പതിയെ ഊരിയെടുത്തു.
അവൾ കയ്യിൽ വന്ന പിടി മുറുകെപ്പിടിച്ച് മുകളിലേക്ക് ഉയർത്തിയതോടെ വജ്രത്തിനെക്കാൾ മൂർച്ചയേറിയ അതിന്റെ ബാക്കി ഭാഗം കൂടി അവിടെ പ്രത്യക്ഷമായി.

പെട്ടെന്ന്,ഒരു പക്ഷേ മാവികയെ പോലും ഞെട്ടിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ കയ്യിലിരുന്ന വാളിന്റെ മൂർച്ചയുള്ള ഭാഗം ചുവന്ന നിറത്തിൽ ചുട്ടു പഴുത്തു.
അവൾ തീക്ഷണമായ നോട്ടത്തോടെ കുളത്തിൽ വീണ തെങ്ങിൻതലപ്പിന് മുകളിൽ തലവെച്ച് അനക്കമില്ലാതെ കിടക്കുന്ന വ്യാളിയുടെ നേർക്ക് തന്റെ ഇടത് ചൂണ്ടുവിരൽ നീട്ടി.

ഒന്ന് കൈ വെട്ടിച്ചവൾ വിരൽ പുറത്തേക്കു ചൂണ്ടിയതോടെ, ഒരു കയർ കെട്ടി വലിച്ചാൽ എന്നവണ്ണം തെറിച്ചു പോയ വ്യാളി ഒരു അനക്കം പോലും ഇല്ലാതെ കുളത്തിന് പുറത്തേക്ക് വീണു.