രുധിരാഖ്യം -12 [ചെമ്പരത്തി] 345

ഒന്ന് ശരീരം ഉലഞ്ഞ അവൻ തന്റെ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കി അടച്ചു.

**************************

മാവികയുടെ ലക്ഷ്യമെന്തെന്നും അവളുടെ ഭാവം എന്തെന്നും മനസ്സിലാകാത്തതിനാൽ ആകണം ഇന്ദു ഒന്ന് നടുങ്ങിയത്.

ചുവന്ന തുടുത്ത കണ്ണുകളോടെ വെട്ടിത്തിരിഞ്ഞു നോക്കിയ മാവിക പക്ഷേ ഇന്ദുവിനെ കണ്ടതോടെ അതിമനോഹരമായി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു. അവളുടെ കണ്ണുകൾക്ക് സ്വാഭാവികമായ നിറം കൈ വന്നു. അവളുടെ ശരീരകാന്തി അത് മറ്റുള്ളവരെ അസൂയപ്പെടുത്തുന്ന വിധം പതിന്മടങ്ങ് വർധിച്ചിരുന്നു.

മാവിക ഗിരീഷിനെ വല്ലാത്തൊരു ഭാവത്തിൽ തല ചരിച്ച് നോക്കിക്കൊണ്ട് അവന്റെ നേർക്കടുത്തു. ശരീരത്തിലൂടെ ഒരു വിറയൽ കടന്നുപോയ ഇന്ദു ഒരു മുൻകരുതൽ എന്നവണ്ണം ഗിരീഷിനും മാവികക്കും ഇടയിലേക്ക് കയറി നിന്നു.
തന്റെ വലം കൈകൊണ്ട് അവളെ പിടിച്ചു മാറ്റിനിർത്തിയ മാവിക അൽപനേരം ഗിരീഷിന്റെ കണ്ണിലേക്ക് തന്നെ തറപ്പിച്ചു നോക്കി നിന്നു. അതോടെ ആകെ വിയർത്തുകുളിച്ച ഗിരീഷ് പതറിപതറി അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും നോട്ടം മാറ്റി.

മാവികയുടെ പെട്ടെന്നുണ്ടാകുന്ന ഏത് നീക്കത്തെയും തടയാൻ എന്നവണ്ണം ഒരു മുൻകരുതലോടെ, മാവികയുടെ ഓരോ ചലനവും അതിസൂക്ഷ്മമായി വീക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് ഇന്ദു അവർക്ക് തൊട്ടടുത്ത് തന്നെ നിലയുറപ്പിച്ചു.

എന്നാൽ മാവികയുടെ മുഖത്തെ പുഞ്ചിരിക്ക് ഒന്നുകൂടി തിളക്കം വർദ്ധിച്ചതേയുള്ളൂ.

” ഇന്നേവരെ ഞാൻ ആരോടും മാപ്പ് പറഞ്ഞിട്ടില്ല…