മഹാനദി 9 (ജ്വാല ) 1447

അമ്മ എന്നും വിളിച്ചു കേഴുന്ന ദൈവങ്ങൾക്ക് പോലും നമ്മളേ വേണ്ടാതായോ അമ്മേ? 

അമ്മയുടെ കണ്ണുകളിൽ നിന്ന് കണ്ണുനീർ ധാരധാരയായി ഒഴുകി കൊണ്ടിരുന്നു, 

അമ്മയെ ചേർത്ത് ഞാൻ പിടിച്ചു കണ്ണുകൾ തുടച്ചിട്ട് സമാധാനമായിരിക്കാൻ പറഞ്ഞു, 

അപ്പോഴാണ് ആരോ സന്ദീപിനെ വിളിക്കുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞത്, 

ഞാൻ കോടതിക്കുള്ളിലേക്ക് കയറി എന്നിട്ട് ജഡ്ജിനെ കൈക്കൂപ്പി, 

സിനിമയിൽ കാണുന്ന പോലെയുള്ള കോടതിമുറി ഒന്നുമല്ല കണ്ടത്, കുറെ ആൾക്കാർ ഞെങ്ങി ഞെരുങ്ങി നിൽക്കുന്ന ഒരു ചെറിയ മുറി, വക്കീൽ കാണിച്ചു തന്ന സ്ഥലത്തേയ്ക്ക് നീങ്ങി നിന്നു. 

ജഡ്ജി എന്നെ ഒന്ന് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി പിന്നെ കൈയിലിരുന്ന പേപ്പർ വായിക്കാൻ തുടങ്ങി, 

ജഡ്ജി വായിക്കുന്നത് പൂർണമായും മനസ്സിലായില്ല എങ്കിലും ഇടയ്ക്കിടെ സ്ത്രീധന പീഡനം എന്നും, സ്നേഹയുടെ കഴുത്തിൽ ഷാൾ ഇട്ട് ചുറ്റി പിടിച്ചു മർദ്ദിച്ചു എന്നൊക്കെ കേൾക്കുകയും ചെയ്തു. 

കുറ്റപത്രം  ഭാവനയും, അതിഭാവുകത്വവും, അതിശയോക്തികളും എങ്ങനെ ഒക്കെ ഉപയോഗിക്കാമെന്നതിന്റെ ഏറ്റവും മികച്ച ഉദാഹരണമായി, 

ഇതെല്ലാം വായിച്ചു കഴിഞ്ഞിട്ട് ജഡ്ജിയുടെ ചോദ്യം താൻ ഇതെല്ലാം ചെയ്തിട്ടുണ്ടോ എന്ന്, എന്തൊരു വിരോധാഭാസമാണ് അതേ അല്ലങ്കിൽ ഇല്ല എന്ന വാക്കുമാത്രമാണ് കോടതിയിൽ നമുക്ക് പറയാൻ കഴിയുന്നത്, 

ഞാൻ ഇല്ല എന്ന് പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞതും പിന്നെ വാദി ഭാഗം വക്കീലിന്റെ ഊഴമായി  അതിനെ ഖണ്ഡിക്കാൻ എന്റെ വക്കീലും, പരസ്പര തേരോട്ടങ്ങൾ അവസാനിച്ചു ,

 15 ദിവസത്തെ റിമാന്റ് തന്നു ജഡ്ജിയും അനുഗ്രഹിച്ചു.