നിഴലായ് അരികെ -8 [ചെമ്പരത്തി] 369

അവൻ ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്തു അവളെ ഏല്പിച്ചു.

 

“ചേട്ടായി….. സത്യം പറ എന്താ രണ്ടുപേരുംകൂടെ  ഒപ്പിക്കുന്നെ???? ആരെ ചവിട്ടിക്കൂട്ടാൻ  ഇറങ്ങുവാ?? പ്ലീസ് വേണ്ടാട്ടോ… “മിച്ചുവിന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു.

 

“ഒന്നുമില്ല…. നീ പൊയ്ക്കോ… പിന്നെ പേടിക്കേണ്ട….. നിന്റെ കുഞ്ഞാഞ്ഞക്ക് ഒരു പ്രശ്നവും ഉണ്ടാകില്ല…”

 

“കുഞ്ഞാഞ്ഞക്ക് മാത്രമല്ല ചേട്ടായിക്കും ഒരു പ്രശ്നവും ഉണ്ടാകരുത്…. അത് കൊണ്ടാ ഞാൻ പറഞ്ഞെ…… വേണ്ടാന്ന്….പ്ലീസ്.. പ്ലീസ്…വേണ്ടാട്ടോ… ഒന്നും”

 

റോബിൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ തിരിഞ്ഞു നിന്നു.

കുറച്ചു നേരം കൂടി അവിടെ നിന്നിട്ട് അവൾ മുന്നോട്ട് നടന്നു..

 

 

***********

 

 

 

നന്ദൻ, ആര്യയെയും കൂട്ടി നേരെ പോയത് ബീച്ചിലേക്ക് ആണ്. ബൈക്ക് പുറത്തു വച്ചിട്ട്,

കടൽക്കാറ്റിൽ ആടിയുലയുന്ന കാറ്റാടി മരങ്ങളുടെ ഹുങ്കാരം കേട്ട്,  കീഴിലുള്ള ചാരുബെഞ്ചുകളിൽ, ആളുകൾ ഇല്ലാത്ത ഒന്നിൽ അവർ ഇരുന്നു.

 

ആർത്തലച്ചു, തീരത്തെ വാരിപ്പുണർന്നു, തന്റെ വേദനകളെ തീരത്തോട് പറയുന്ന തിരകളുടെ മർമരം കേട്ട് കുറേനേരം ഇരുവരും നിശ്ശബ്ദരായിരുന്നു……

 

അവസാനം കുറച്ചകലെ ഐസ് ക്രീം വില്പനക്കാരനെ കണ്ട നന്ദൻ അങ്ങോട്ട്‌ പോയി..

തിരിച്ചു വന്ന നന്ദന്റെ കയ്യിൽ രണ്ടു ചോക്ലേറ്റ് കോൺ ഉണ്ടായിരുന്നു… ഒന്നവൻ തലകുനിച്ചിരുന്ന ആര്യയ്ക്ക് നേരെ നീട്ടി…

അവൾ തലയുയർത്താത്തതു കണ്ട നന്ദൻ പതിയെ വിളിച്ചു…

“അമ്മൂ…..”

പതിയെ തലയുയർത്തി നോക്കിയ ആര്യയുടെ മുഖം, നന്ദന്റെ കയ്യിലെ ഐസ്ക്രീം കണ്ടപ്പോൾ വിടർന്നു….. ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ അവൾ അത് തട്ടിപ്പറിച്ചു നുണയാൻ ആരംഭിച്ചു..

 

നന്ദൻ വാത്സല്യം നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ അവളുടെ  മുഖത്തേക്ക് നോക്കി അവളുടെ അരികിൽ ഇരുന്നു.