നിഴലായ് അരികെ -8 [ചെമ്പരത്തി] 368

ചർച്ചകൾ എല്ലാം കഴിഞ്ഞു രാത്രി ആയപ്പോൾ അവർ പിരിഞ്ഞു…

 

അതിനിടയിൽ  നന്ദൻ പലപ്രാവശ്യം ആര്യയോട് സംസാരിക്കാൻ  ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അവൾ ഒഴിഞ്ഞു മാറി…. അവൾക്കു എന്ത് പറ്റി എന്ന സന്ദേഹത്തിൽ ആയിരുന്നു അവൻ…

 

 

വീട്ടിലേക്ക് കയറാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ  ആണ് പ്രകാശിന്, ഫോൺ ഫിലിപ്പിന്റെ അടുത്ത് വച്ചു മറന്നു എന്നത് മനസിലായത്.

 

“ഞാൻ  പോയി ഫോൺ എടുത്തിട്ട് വരാം”

എന്നും പറഞ്ഞു വേഗത്തിൽ തിരിഞ്ഞു നടന്നു.

 

നന്ദൻ വേഗം ഓടി അമ്മയുടെ അടുത്തെത്തി…

“എന്താമ്മേ എല്ലാവർക്കും പറ്റിയെ….??? ഞാൻ ഈ കല്യാണക്കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോൾ മുതൽ ആർക്കും ഒരു താല്പര്യം ഇല്ലല്ലോ…. അച്ഛന് പോലും……..എന്താ കാര്യം എന്ന് അമ്മക്കറിയാതിരിക്കാൻ വഴിയില്ലല്ലോ… ”

 

“അങ്ങനെ ഒന്നുമില്ല മോനെ….നിനക്ക് തോന്നുന്നതാ….. മക്കളുടെ കല്യാണക്കാര്യം വരുമ്പോൾ ആരാ സന്തോഷിക്കാത്തതു…….”

അവർ വാത്സല്യപൂർവ്വം നന്ദന്റെ തലയിൽ തലോടി…..

 

“അല്ലമ്മാ…… എനിക്ക് മനസിലാകുന്നുണ്ട്…. അച്ഛന് പോലും താല്പര്യം ഇല്ലാത്തതു പോലെ….എഴുത്തിലൂടെ മാത്രം ഞാൻ ഇഷ്ടപ്പെട്ടതാണ് അവളെ…… ഉപേക്ഷിക്കാൻ വയ്യ….. “അവന്റെ സ്വരം ചെറുതായി പതറിയിരുന്നു…

 

അവന്റെ വിഷമം മനസിലാക്കിയ അവർ തല കുനിച്ചു…..ന്നിട്ട്  പതിയെ  പറഞ്ഞു….

 

“നന്ദൂട്ടാ…….. ഞങ്ങൾക്ക് ഒരു തെറ്റ് പറ്റിപ്പോയി…… നിന്റെയും നന്ദൂട്ടിയുടെയും അടുപ്പം കണ്ടപ്പോൾ ഞങ്ങൾ ഓർത്തു…………………………….. ഞങ്ങൾ എല്ലാവരും  ആഗ്രഹിച്ചു പോയിരുന്നു മോനെ നിങ്ങളുടെ  വിവാഹം….അവൾ ഈ വീടിന്റെ മരുമകൾ ആയി, നിന്റെ കൈ പിടിച്ചു ഈ വീടിന്റെ പടി കയറുന്നതു….”

 

“അമ്മേ……. “നന്ദന്റെ ശബ്ദം ഉയർന്നു.മുഖം ദേഷ്യം കൊണ്ട് ചുവന്നു….

“എന്താ പറയുന്നതെന്നു വല്ല ബോധവും ഉണ്ടോ അമ്മക്ക്?????? ”

 

“നന്ദൂട്ടാ……….നീ അമ്മയോട് ദേഷ്യപ്പെടേണ്ട…. “