നിഴലായ് അരികെ -8 [ചെമ്പരത്തി] 368

 

“അവർ നാളെ ഞായറാഴ്ച അല്ലെ……  ഒന്നങ്ങട് ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞു….ഞാനും ഫിലിപ്പും കൂടി ഒന്നു പോയിട്ട് വരാം… അത് കഴിഞ്ഞു ബാക്കി….”

 

“മ്മ്…. ”

നന്ദൻ ഒന്നു മൂളി.

 

“ഞാൻ ഫിലിപ്പിനെ ഒന്നു കണ്ടിട്ട് വരാം… ”

എന്നും പറഞ്ഞു പ്രകാശ് പുറത്തേക്കിറങ്ങി..

 

 

 

ഏറെ സമയം കഴിഞ്ഞിട്ടാണ് പ്രകാശ് തിരിച്ചെത്തിയത്….. അയാൾ പതിയെ അടുക്കളയിൽ നിൽക്കുകയായിരുന്ന വസുന്ധരാമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു…

 

“ന്നാ പറ്റി??…. മുഖം വല്ലാതിരിക്കുന്നു…”

 

അയാളെ കണ്ടപാടെ അവർ ചോദിച്ചു…

 

“ന്നൂല്ലടോ….. മക്കളുടെ കാര്യം തന്നെ നമ്മൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നതല്ലല്ലോ പലപ്പോഴും നടക്കുന്നത്…… ”

 

“ഇപ്പൊ ഇങ്ങനെ പറയാൻ എന്തുണ്ടായി??? ”

 

“നന്ദൂട്ടൻ,പറഞ്ഞ  ആ പെൺകുട്ടിയുടെ വീട്ടിൽ ഞാൻ വിളിച്ചിരുന്നു… ”

 

“എപ്പോ…..??? ”

 

“കുറെ നേരം ആയി…നാളെ ഒന്നങ്ങട് ചെല്ലാൻ അവർ പറഞ്ഞു. ഞാൻ അത് പറയാൻ വേണ്ടി  ഫിലിപ്പിനെ കാണാൻ പോയിരുന്നു….”

 

“ന്നിട്ട് ന്തേ???? ”

 

“നന്ദൂട്ടി അവിടില്ല.. ഇന്നലെ വന്നപ്പോൾ മുതൽ മൊത്തം ദേഷ്യത്തിൽ ആയിരുന്നെന്നു…. ഇന്ന് രാവിലെ ആരോടും പറയാതെ വണ്ടി എടുത്തു പോയതാണെന്ന്….. പിന്നെ നന്ദൂട്ടന്റെ കാര്യം………..അതിപ്പോ എല്ലാവർക്കും സങ്കടം ആയല്ലോ….. വസൂ……പിള്ളേരോട് ചോദിക്കാതെ അവരുടെ ഇഷ്ടം അറിയാതെ നമ്മൾ എല്ലാവരും ഓരോരോ ആശകൾ മനസ്സിലിട്ടു വളർത്തി……നമ്മുടെ ആഗ്രഹങ്ങൾക്കിടയിൽ, അവരുടെ സ്നേഹം കണ്ടപ്പോൾ നമ്മൾ തെറ്റിദ്ധരിച്ചു പോയി…… അവർ തമ്മിൽ കുഞ്ഞിലേ മുതൽ ഉള്ള നല്ലൊരു സൗഹൃദം അല്ലാതെ മറ്റ് ഒന്നുമില്ല എന്ന് മനസിലാക്കാൻ നമ്മൾ വൈകിപ്പോയല്ലേ…… ഇനി അവരുടെ ഇഷ്ടം പോലെ നടക്കട്ടെ എന്നാണ് ഫിലിപ്പും എമിലിയും പറയുന്നത്….. നന്ദൻ പറഞ്ഞ ആലോചന ഇല്ലേ…. ആ കോളേജ് അധ്യാപകന്റെ….. അതുമായി മുന്നോട്ട് പോയാലോ എന്നാണ്… ചിന്തിക്കുന്നേ…… ”