നിഴലായ് അരികെ -8 [ചെമ്പരത്തി] 369

 

“നീയിപ്പോ എന്നോട് തല്ല് കൂടാൻ വന്നതാണോ മറി…………സോറി മിച്ചൂട്ടി?? ”

 

“അല്ലെ……… അല്ലെങ്കിലും തല്ല് കൂടാൻ ഞാനാരാ…… കുഞ്ഞാഞ്ഞ വിളിച്ചിരുന്നു… ചേട്ടായിനെ വിളിച്ചിട്ട് ഫോൺ എടുക്കണില്ല….ഒന്നു തിരിച്ചു വിളിക്കാൻ പറഞ്ഞു……അർജെന്റ് ആണത്രേ… ”

 

“ഉം…… ”

റോബിൻ ഒന്നു മൂളിയിട്ട് പറഞ്ഞു

“ഞാൻ വിളിച്ചോളാം റൂമിൽ ചെന്നിട്ട്. ഫോൺ അവിടെയാണ്. നീ പൊയ്ക്കോ ”

 

“ഓ….. ശരി….”

“രണ്ടും കണക്കാ ബോഡിയിൽ  ഉരുട്ടിപ്പെരുപ്പിച്ചു വച്ചിരിക്കുന്ന മസിൽ മാത്രമേ ഉള്ളൂ….. ഹൃദയം എന്നൊരു സാധനം ഇല്ല…..ബ്ലഡി  കാട്ടുമാക്കാൻസ് …. ”

 

“എന്തുവാടീ നിന്ന്‌ പിറുപിറുക്കുന്നെ…?? ” അവൻ കണ്ണുരുട്ടി.

” ഒന്നുമില്ലേ………. ഹോ…ഇങ്ങനെ ഉണ്ടോ….” ??

“അല്ലെങ്കിൽ വേണ്ട…..അർജെന്റ് ആണെന്നല്ലേ  പറഞ്ഞെ…. നീ ഒന്നു വിളിച്ചു താ എമിലിനെ  ”

 

മിച്ചു വേഗം ഫോൺ എടുത്തു ഡയൽ ചെയ്തു കാതോട് ചേർത്തു…

“കുഞ്ഞാഞ്ഞേ ചേട്ടായി ഇവിടുണ്ട് ഞാൻ കൊടുക്കാം…. “അവൾ ഫോൺ റോബിന് കൊടുത്തു…

 

“മച്ചാ…..പറയെടാ…. ”

 

മറുവശത്തുനിന്നു പുളിച്ചതെറി ആണ് വന്നതെന്ന്, അവൻ ഫോൺ ചെവിയുടെ അടുത്ത് നിന്ന്‌ മാറ്റിപ്പിടിക്കുന്നതു കണ്ടപ്പോൾ  മനസിലായ അവൾ ചിരി കടിച്ചമർത്തി നിലത്തോട്ടു നോക്കി നിന്നു.

 

“എടാ…….. എന്നെ ഒന്നു പറയാൻ സമ്മതിക്കൂ….ഞാൻ….. ഞാൻ…. ഹ…. പറയാൻ സമ്മതിക്കെടാ തെണ്ടീ…………………. ആ… ഫോൺ റൂമിൽ വച്ചു മറന്നു പോയതാണ്. സോറി.. ”

 

പെട്ടന്ന് അവന്റെ സ്വരം മാറിയതറിഞ്ഞു മിച്ചു തലയുയർത്തി നോക്കി….. കുഞ്ഞാഞ്ഞ പറയുന്ന കാര്യം കേൾക്കുംതോറും അവന്റെ മുഖത്തെ ദേഷ്യം കൂടി വരുന്നത് അവൾ പേടിയോടെ കണ്ടു…

 

“ഉം…… ഞാൻ വരാം.. പക്ഷെ കുറച്ചു ദിവസം കഴിയും…..ഞാൻ കുറച്ചു ദിവസം ലീവ് അല്ലായിരുന്നോ…. ഇനി പെട്ടന്ന് ലീവ് എടുക്കാൻ പറ്റില്ല.. അത്രയും ദിവസത്തിനുള്ളിൽ നീ ഒന്നുകൂടി തപ്പിനോക്ക്…. കറക്റ്റ് എവിടാണെന്ന്… മ്മ്…. ശരി… ഞാൻ എത്തീട്ട് വിളിക്കാം… മ്മ്.. ”