നിഴലായ് അരികെ -8 [ചെമ്പരത്തി] 369

അവർ തമ്മിൽ കുഞ്ഞിലേ ഉള്ള ബന്ധം ആണെന്നും…  പിണക്കവും ഇണക്കവും എല്ലാം ഉണ്ടെങ്കിലും ഇന്നേ വരെ അവരെ തമ്മിൽ  തെറ്റിക്കാൻ ആർക്കും കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല എന്നും ആ അനുമോൾ പറഞ്ഞതല്ലേ…..പിന്നെന്തിനാണ് അവരുടെ ഇടയിലെ സൗഹൃദം ഇല്ലാതാക്കാൻ  നീ നോക്കുന്നത്?? ”

“ആയിരിക്കും……… പക്ഷെ, ഞാൻ എഴുതിയ കത്ത് നന്ദേട്ടൻ കണ്ടിട്ടില്ല…..നന്ദേട്ടന്റെ കയ്യിൽ കിട്ടിയത്,  ഞാൻ എഴുതിയത് അല്ല എന്ന് ആ വാലിനു മാത്രമേ അറിയൂ…. ഇത് വരെ അത് നന്ദേട്ടനോട് അവൾ  പറഞ്ഞിട്ടില്ല. പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ പത്തുപണ്ടേ എന്നോട് ചോദിച്ചേനെ…. ഇനി പറയും മുൻപ് അവരെ തമ്മിൽ മിണ്ടാതാക്കണം എനിക്ക്….. കല്യാണം കഴിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ നന്ദേട്ടൻ  അറിയാതെ ഞാൻ നോക്കിക്കൊള്ളാം….. പക്ഷെ…. അച്ഛന്റെ നമ്പർ മേടിച്ചിട്ട് ഇത് വരെ വിളിച്ചിട്ടില്ല….. അതെന്താണാവോ !!”

“ആര്യ മിസ്സിന് അപകടം നടന്നതിന്റെ പുറകെ അല്ലായിരുന്നോ…അത് കൊണ്ടായിരിക്കും.പിന്നെ പ്രിയാ……….. നിന്റെ മനസ്സിൽ ഇങ്ങനെ ഒക്കെയുണ്ടോ????പൂച്ചക്കുട്ടിയായിരിക്കുന്ന നിനക്ക് ഇങ്ങനെയൊക്കെ ചിന്തിക്കാൻ കഴിയുമോ?…. നീയും  ഇങ്ങനെ ചീപ് ആയി ചിന്തിക്കാൻ തുടങ്ങിയോ???? നിന്നെ ചിലപ്പോൾ എനിക്ക് പിടികിട്ടുന്നില്ലല്ലോ…”

പ്രിയ മുഖം കോട്ടി ഒന്നു ചിരിച്ചു.

******

കോളേജിൽ നിന്നും ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞിറങ്ങിയ റോബിൻ…ഗ്രൗണ്ടിന്റെ സൈഡിൽ പാർക്ക് ചെയ്തിരുന്ന  വണ്ടിക്കുനേരെ നടന്നു…. അപ്പോഴാണ് ഒരു പെൺകുട്ടി ഓടിവന്നു മുന്നിൽ കയറിയത്….

“എന്റെ ചേട്ടായിയെ ഒന്നു പതുക്കെ നടക്ക്….മനുഷ്യൻ ഓടിയിട്ട് ഒപ്പം എത്തണില്ല….കിതച്ചു കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു.

“എന്തുവാ എന്റെ…മറിയാമ്മേ….. എന്തിനാ നീ ഓടിയത്???? ”

“പോടാ ചേട്ടായീ……. ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് എന്നെ മറിയാമ്മേന്നു വിളിക്കരുത് എന്ന്.ഒരുമാതിരി ആട് കരയുംപോലെ…… എന്റെ പേര് മരിയ എന്നാണെന്ന് അറിയാല്ലോ. അത് പറ്റില്ലെങ്കിൽ  കുഞ്ഞാഞ്ഞ വിളിക്കും പോലെ മിച്ചു ന്ന് വിളിച്ചോ …. ഇനി എങ്ങാനും മറിയാമ്മേന്ന് വിളിച്ചാൽ ഇരുട്ടടി അടിക്കും ഞാൻ… അല്ലെങ്കിൽ പുറകീന്നു കല്ല് പെറുക്കി എറിയും… നോക്കിക്കോ…..ങ്ഹാ..”