നിഴലായ് അരികെ -12 [ചെമ്പരത്തി] 378

വിവാഹത്തിന്റെ ഡേറ്റ് അടുത്തതോടെ നന്ദന്റെ ടെൻഷൻ കൂടിക്കൂടി വന്നു…..

 

കല്യാണത്തിന്റെ തലേന്ന് രാത്രി,  ഉറങ്ങാൻ കഴിയാതെ നന്ദൻ റൂമിൽ തലങ്ങും വിലങ്ങും നടന്നു നേരം വെളുപ്പിച്ചു……

 

കല്യാണ ദിവസം രാവിലെ 5 മണി ആയപ്പോഴേക്കും നന്ദനെ എണീപ്പിപ്പിക്കാൻ വന്ന വസുന്ധരാമ്മ നന്ദന്റെ റൂമിന്റെ ഡോർ തുറന്നതും മുന്നിലെ കാഴ്ച കണ്ടു അവരുടെ കയ്യിലിരുന്ന കോഫി ഗ്ലാസ്‌ താഴെ വീണു ചിതറി……

 

“മോനെ…….. ”

 

അവരുടെ നിലവിളി    വീടെങ്ങും പ്രതിധ്വനിച്ചു…..

വെറും തറയിൽ മൂക്കിൽ നിന്നും രക്തം ഒഴുകിയിറങ്ങി,ബോധം മറഞ്ഞു കിടന്നിരുന്ന നന്ദനെ കണ്ട് വസുന്ധരായമ്മയുടെ കാലുകൾ കുഴഞ്ഞു… അവർ പതിയെ അടുത്തു ഉണ്ടായിരുന്ന മേശയുടെ അരികിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു….

 

അപ്പോഴേക്കും വസുന്ധരായമ്മയുടെ നിലവിളി കേട്ട് താഴെ ഉണ്ടായിരുന്നവർ ഓടി മുകളിൽ എത്തിയിരുന്നു…..

 

പെട്ടന്ന് തന്നെ സമനില വീണ്ടെടുത്ത പ്രകാശ് നന്ദനെ എഴുന്നേൽപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു…..എന്നാൽ അത് പ്രകാശിനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം അസാധ്യം ആയിരുന്നു……

 

പെട്ടന്ന് തന്നെ അങ്ങോട്ടേത്തിയവരിൽ,വസുന്ധരായമ്മയുടെ ആങ്ങളയുടെ മക്കൾ ആയ സൂര്യയും അജയും കൂടി നന്ദനെ കൈകളിൽ കോരി എടുത്തു…

നന്ദനെയും കൊണ്ട് അതിവേഗം കാർ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് പാഞ്ഞു…

 

കഷ്വലിറ്റിയിൽ പ്രവേശിപ്പിച്ച നന്ദനെ പരിശോധിച്ച ഡ്യൂട്ടി ഡോക്ടർ അൽപ സമയത്തിന് ശേഷം പുറത്തു വന്നു….

 

“എന്താണ് ഡോക്ടർ?…. എന്താ സംഭവിച്ചേ??…”

പ്രകാശ് ഡോക്ടറോട് ചോദിച്ചു..

 

നന്ദന്റെ കൂടെ വന്ന എല്ലാവരും ഡോക്ടർ ഇറങ്ങി വരുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ  ഓടിയെത്തി….

 

“നിങ്ങൾ..????? ”

ഡോക്ടർ ഒരു ചോദ്യത്തോടെ പ്രകാശിനെ നോക്കി.

 

“ഞാൻ ദേവ നന്ദന്റെ അച്ഛൻ ആണ്…അവനു എന്താ പറ്റിയത്????”

 

“അത് ഞാൻ നിങ്ങളോട് ആല്ലേ ചോദിക്കേണ്ടത്?…”

ഡോക്ടർ ഒരു മറുചോദ്യം ഉന്നയിച്ചു…