നിഴലായ് അരികെ -12 [ചെമ്പരത്തി] 379

“സമ്മതം ”

എന്ന് മൃദുവായി തലയാട്ടിയെങ്കിലും അവന്റെ ക്ഷീണമാർന്ന കണ്ണുകളിൽ എരിഞ്ഞു തുടങ്ങിയ കനൽ അവൾക്കു,തന്നെ ചുട്ടെരിക്കാൻ പോന്നതെന്നു തോന്നി…കരിംനീല മിഴികളിൽ നിന്നും പൊഴിഞ്ഞു വീണ കണ്ണുനീർത്തുള്ളികൾ നന്ദന്റെ കൈകളെ ചെറുതായൊന്നു ഞെട്ടിച്ചുവെങ്കിലും അടുത്ത നിമിഷം അവൻ ആ താലിചരട്, ചുറ്റും നിന്നവർ തങ്ങളിലേക്കേറിഞ്ഞ പൂവിതളുകൾക്ക് താഴെ നിന്നു ആര്യയുടെ, നിറഞ്ഞ മിഴികളെ സാക്ഷിയാക്കി കഴുത്തിൽ മുറുകെ കെട്ടി……

അതിനു ശേഷം അവൻ, തന്റെ കയ്യിൽ ഏല്പിച്ച വരണമാല്യം ആവളുടെ കഴുത്തിൽ ചാർത്തി….

കയ്യിൽ ഒരു നുള്ള് കുങ്കുമവുമായി തന്റെ സിന്ദൂരരേഖക്കു നേരെ ഉയർന്നു വന്നോരാ വലതു കൈ കണ്ണുനീർ പാടക്കുള്ളിലൂടെ ആര്യ മങ്ങിയെന്നോണം കണ്ടു….

ഫിലിപ്പ് തന്റെ വലതു കയ്യിലെല്പിച്ചൊരാ മൃദു പാണിയുമായി നന്ദൻ അഗ്നിക്ക് വലം വച്ചു….മൂന്ന് വലം വച്ചു നന്ദൻ പതിയെ കയ്യയച്ചു…. എങ്കിലും അടരാൻ മടിച്ചെന്നവണ്ണം അവളുടെ കൈ നന്ദന്റെ വിരലുകളെ പുണർന്നുവെങ്കിലും അല്പം ബലം പിടിച്ചു അവൻ വിടുവിച്ചു….

കുറച്ചു സമയത്തേക്ക് ഇരുവരെയും ഫോട്ടോഗ്രാഫർമാർ ചുറ്റിവളഞ്ഞുവെങ്കിലും നന്ദന്റെ അവസ്ഥ അറിയാവുന്നതിനാൽ,കൂടുതൽ വിഷമിപ്പിക്കാതെ വൈകുന്നേരത്തെ റിസപ്ഷൻന്റെ സമയത്തു ബാക്കി ഫോട്ടോസ് എടുക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞു കാർത്തിക്കും സൂര്യയും കൂടി നന്ദനെ അവിടുന്ന് ഫ്രീ ആക്കി…… ആര്യയെ ചുറ്റിയ  ഫോട്ടോഗ്രാഫർമാർ അവളെ പല പോസുകളിൽ നിർദ്ദേശം കൊടുക്കുന്നത് കണ്ടുകൊണ്ട് കാറിൽ കയറിയ നന്ദൻ, തലവേദനിക്കാൻ തുടങ്ങിയതോടെ പതിയെ സീറ്റിലേക്കു ചാരി ചുട്ടുനീറുന്ന തന്റെ മിഴികൾ പൂട്ടി….

ഉള്ളിൽ പുകയുന്ന അഗ്നിപർവതത്തിന്റെ ബാക്കിയെന്നോണം കൺകോണിൽ ഊറിക്കൂടിയ നീർക്കണത്തെ കൈത്താലത്താലവൻ ചതച്ചരച്ചു……

ഫോട്ടോഗ്രാഫർമാർ പിടിച്ചു നിർത്തിയെങ്കിലും അവളുടെ കണ്ണുകൾ കാറിലിരിക്കുന്ന നന്ദനിലേക്ക് ഒഴുകി വീണുകൊണ്ടിരുന്നു… അത് കൊണ്ട് തന്നെ അര മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ആര്യയെ അവർ ഫ്രീ ആക്കി…അവളെ എല്ലാവരും കൂടി കാറിൽ നന്ദന്റെ അരികിൽ ഇരുത്തി….