നിയോഗം 2 Dark World Part X (മാലാഖയുടെ കാമുകൻ) 1554

“പപ്പാ ഇനി എന്നാ വരുക?”

പെൺകുട്ടി സങ്കടത്തോടെ എന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു ചോദിച്ചപ്പോൾ എന്റെ കണ്ണ് നനഞ്ഞു.. അവൻ മറുകയ്യിൽ പിടിച്ചിരുന്നു.. എന്നാലും അവനു കാര്യങ്ങൾ കൂടുതൽ മനസിലാകും..

“പപ്പാ വരും മോളെ.. അവിടെ കുറച്ചു ജോലി ഉണ്ട്. അതൊക്കെ തീർത്തു വരാം.. കേട്ടോ? വിഷമിക്കണ്ട… “

ഞാൻ അവളുടെ തലയിൽ തലോടി.. അവൾ സ്നേഹത്തോടെ എന്നെ മുറുക്കെ പിടിച്ചു.

എന്റെ ഒപ്പം ട്രിനിറ്റിയും വേറെ രണ്ടുപേരും വരുന്നുണ്ട്. കൂടാതെ മദർഷിപ് നിയന്ദ്രിക്കാൻ കുറച്ചു പേര് വേറെ.. അകെ മൊത്തം പത്തു പേരിൽ കൂടുതൽ ഉണ്ടാകും..

“കിവെറ.. എന്റെ പിള്ളേരെ നോക്കണം…”

ട്രിനിറ്റി അവളുടെ കൈ പിടിച്ചു..

“എന്റെ കൂടി കുട്ടികൾ അല്ലെ അവർ.. നീ പേടിക്കാതെ പോയി വരൂ…”

അവൾ ട്രിനിറ്റിയോട് പറഞ്ഞു.. ഡെൽറ്റയേ ഞാൻ കണ്ടതെ ഇല്ല..

ക്വീൻ എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു.. നെറ്റിയിൽ തല മുട്ടിച്ചു..

“എന്റെ കുട്ടി ആണ് നീ.. ഒരു ആപത്തും വരില്ല. ശക്തം ആയി എതിർക്കുക.. നന്മ വിട്ടു കളയരുത്..”

നെറ്റിയിൽ ഒരു ഉമ്മ തന്നു അവൾ യാത്ര പറഞ്ഞു.. ഞാൻ എല്ലാവരെയും ഒന്ന് നോക്കി..

കിവെറ എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു..

“ട്രിനിറ്റി ഇല്ലാരുന്നേൽ ഞാൻ നിന്നെ കെട്ടിയേനെ റോഷൻ.. അവൾ അറിയണ്ട എന്നെ കൊല്ലും…ആം ഗോന്ന മിസ് യു..”

അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്ക് ചിരി വന്നു.. അവളും ചിരിച്ചു.

“പോയിട്ട് വരാം..”

ഞാൻ അവരോടു പറഞ്ഞപ്പോൾ അവർ സങ്കടത്തോടെ തല താഴ്ത്തി വണങ്ങി, ഞാനും കൈകൂപ്പി തല കുനിച്ചു കാണിച്ചു..

ഡെൽറ്റയേ അപ്പോഴും കണ്ടില്ല.. ഞാൻ ചോദിച്ചില്ല..

ട്രിനിറ്റി എന്നെ വണ്ടിയിൽ കയറ്റി.. അത് മുൻപോട്ട് കുതിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി..

എന്നെയും നോക്കി നിൽക്കുന്ന കുറെ കണ്ണുകൾ.. ആ കണ്ണുകളിൽ ഒക്കെ സങ്കടം ആണല്ലോ എന്ന് ഞാൻ വിഷമത്തോട് കൂടി ഓർത്തു.. ഒപ്പം സന്തോഷവും തോന്നി..

വില ഇല്ലാതെ വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങേണ്ടി വന്ന ഞാൻ ഇതാ ഒരു ഗ്രഹത്തിന്റെ തന്നെ പ്രിയപ്പെട്ടവൻ ആയി മാറിയിരിക്കുന്നു…

വണ്ടി കുറച്ചു ദൂരം പോയ ശേഷം ഒരു കെട്ടിടത്തിലേക്ക് കയറി.. അതിന്റെ ഉള്ളിൽ കൂടി സഞ്ചരിച്ചു അത് അപ്പുറം എത്തി.. ഞാൻ ഞെട്ടിപ്പോയി..

ഒരു വലിയ മൈതാനം പോലെ ഒരു സ്ഥലം.. അതിൽ പല വിധത്തിൽ ഉള്ള ഫൈറ്റർ ജെറ്റ് പോലെ ഉള്ള കുറെ കൊച്ചു വിമാനങ്ങൾ..

വലിയ മദർഷിപ്പുകൾ.. വലിയ വണ്ടുകൾ പോലെയുള്ള സ്പേസ് ഷിപ്പുകൾ..

ആകാശത്തേക്ക് പോയിന്റ് ചെയ്തു മെല്ലെ തിരിയുന്ന ഭീമാകാരമായ യന്ത്രത്തോക്കുകൾ.. എല്ലാ വശത്തേക്കും ഉണ്ട്..

“ആരും ഞങ്ങളുടെ അനുവാദം ഇല്ലാതെ ഈ പ്ലാനെറ്റിൽ കയറില്ല റോഷൻ.. ഒരു അന്യ വാഹനം വന്നാൽ ഇതുപോലെ ആയിരത്തോളം യന്ത്രത്തോക്കുകൾ ഉണ്ട്.. അതൊക്കെ ഓട്ടോമേറ്റഡ് ആണ്.. ഇനി ആർക്കും ഞങ്ങളെ തൊടാൻ ആകില്ല..”

ട്രിനിറ്റി അഭിമാനത്തോടെ പറഞ്ഞു.. ഞാൻ ചുറ്റും നോക്കി ഈ അത്ഭുത കാഴ്ചകൾ…