കൃഷ്ണവേണിXII (രാഗേന്ദു) 1682

അവൾ എന്താണ് കാണിക്കുന്നതെന്ന് പോലും അവൾക്കറിയില്ല .. അവളുടെ സ്വപ്നങ്ങൾ .. ലക്ഷ്യം .. അവൾ ഇപ്പോൾ അതെല്ലാം ഓർക്കുന്നുണ്ടോ എന്ന് പോലും എനിക്ക് സംശയമുണ്ട് .. ഞാൻ ചെയ്തതിന് അവൾ പരിഹാരം കാണുകയാണ് .. അവൾ എന്റെ ജീവിതം നോക്കി നാല് ചുവരുകളിൽ ഒതുങ്ങാൻ നോക്കുന്നു..

ഇതൊക്കെ ആലോചിച്ചു എനിക്ക് ദേഷ്യമാണ് വന്നത്..ജിം റൂമിൽ കയറി വാതിൽ ശക്തമായി അടച്ചു.. അത് പൊളിഞ്ഞു പോകുമോ എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി..

“അവളെ ഞാൻ ഇങ്ങനെ കാണാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല.. ഐ വോണ്ട് ഹർ റ്റു ബി സക്സസ്ഫുൾ.. ആൻഡ് ഐ ഹേറ്റ്‌ വാട്ട് ഷീ ഇസ് ഡുയിങ് നൗ.. ഇതിന് ഞാൻ സമ്മതിക്കില്ല..”

ഞാൻ നേരെ ചെന്ന് ബാത്‌റൂമിൽ കയറി ഷവർ ഓണ് ചെയ്തു.. ഓരോന്ന് ഓർത്ത് പ്രാന്തുപിടിക്കുമ്പോലെ.. പക്ഷെ ഒന്നൊറപ്പിച്ചിരുന്നു.. അവളുടെ ലൈഫ് ഇതുപോലെ സ്പോയിൽ ചെയ്തു കളയാൻ ഞാൻ സമ്മതിക്കില്ല എന്ന്.. ഭാര്യയുടെ കടമകൾ.. ബുൾഷിറ്റ്..

ദേഷ്യം കൊണ്ട് വിറക്കുകയായിരുന്നു ഞാൻ..

ഇതേ സമയം ബാൽക്കണയിൽ അവൻ പോയത് നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു വേണി..

അവളുടെ മുഖത്തു ഒരു ചിരി.. എന്തോ ഉറപ്പിച്ചത് പോലെ..

“നിങ്ങളെകൊണ്ട് ഞാൻ ഇത് കെട്ടിക്കും.. ഇനി അഥവാ അങ്ങനെ സംഭവിച്ചില്ലെങ്കിലും.. ശേഷം ഉള്ള ജീവിതം നിങ്ങളുടെ കൂടെ ഞാൻ ജീവിച്ചുതീർക്കും.. നിങ്ങളുടെ കാര്യങ്ങൾ നോക്കി..

അതിനു എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളും ലക്ഷ്യവും ഒരു തടസമാണെങ്കിൽ അതുവേണ്ട എന്ന് വെക്കാനും ഞാൻ മടിക്കില്ല.. എല്ലാത്തിനും വലുത് എനിക്ക് നിങ്ങൾ ആണ് ..”

അവൾ അതുപറഞ്ഞുകൊണ്ട് ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ ആകാശത്തേക്ക് നോക്കിനിന്നു..