ഒന്നും ഉരിയാടാതെ 31 [നൗഫു] 4969

രാത്രിക്കാണ് ചന്തം കൂടുതൽ.. എല്ലാ നിറവും ഒരുമിച്ചു ചേരുകയും…ആരുടേയും ശല്യം ഉണ്ടാവാത്തത് കൊണ്ടാവാം.. റോട്ടിൽ ഇടക്കിടെ ചീറിപ്പായുന്ന കാറുകൾ മാത്രം… എവിടേയോ പൊയ്യുന്ന മഴയുടെ തണുപ്പ് ഞങ്ങളെ കുളിരണിയിച്ചു കൊണ്ട് കടന്നു പോകുന്നുണ്ട്…

പക്ഷെ നാജിയുടെ കെട്ടിപിടിത്തം എന്നെ ചൂട് പിടിപ്പിക്കുന്നു… ഞാൻ ഒരു കൈ വിട്ടു കൊണ്ട് എന്റെ നെഞ്ചിലേക് വെച്ച അവളുടെ കയ്യിൽ ചേർത്ത് വെച്ചു… ഞങ്ങളുടെ ലോകത്ത് മാത്രമായുള്ള ഒരു യാത്ര…

❤❤❤

 വീട്ടിൽ എത്തിയപ്പോൾ സമയം പതിനൊന്നു മണി ആയിട്ടുണ്ട്… ഉമ്മ വാതിൽ തുറന്നു തന്നു  കുറച്ചു നേരം സംസാരിച്ചിരുന്നു.. 

“ബാവൂ.. ഇക്കാക്കമാർ അടുത്ത ആഴ്ച തന്നെ പോകുമെന്നു പറഞ്ഞു… അവരുടെ ബിസ്സിനെസ്സ് മുന്നോട്ട് കൊണ്ട് പോകണ്ടേ… അവർക്ക് നല്ല കുറ്റബോധം ഉണ്ട്..” 

“അത് ഇനിയും മനസിൽ വെക്കേണ്ട.. ഇത് വരെ ഉള്ളത് മുഴുവൻ നമുക്ക് മറക്കാം.. കഴിഞ്ഞു പോയ ദിവസങ്ങൾ മടങ്ങി വരില്ല.. മുന്നോട്ടുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ പ്രതീക്ഷ വെക്കാം..”

ഞാൻ ഉമ്മയോടായി പറഞ്ഞു എഴുന്നേറ്റ് റൂമിലേക്ക്  നടന്നു..