അപരാജിതൻ 29 [Harshan] 9702

” നമുക്കു മുത്തശ്ശനോട് കൂടെ ചോദിച്ചിട്ട് ചെയ്‌താൽ പോരെ  ശങ്കരാ “

“മതി ,,,മതി ,,,,,”

“എന്നാ  പോകാം ശങ്കരാ  , എനിക്കു പേടിയാകുന്നു “

അവരിരുവരും അവിടെ നിന്നും പുറപ്പെട്ടു തിരികെ വേമാവരത്ത് എത്തിചേർന്നു.

ആദി ജഗന്നാഥനെ തിരികെ മണിയറയിൽ കൊണ്ട് പോയി വിട്ടു.

നിരൂപമയെ നോക്കി

തലയാട്ടി പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചു കൊണ്ട്

“അതേ നീരു, സൂക്ഷിക്കണം , അവനിത്തിരി വികാരം കൂടി നില്‍ക്കാ , അപ്പോ ജഗന്നഥാ പറഞ്ഞപോലെ നാഗങ്ങളെ മറക്കണ്ട “

ഒരു ചിരിയോടെ ആദി അവിടെ ഇന്നും പിൻവാങ്ങി,

ജഗന്നാഥൻ വേഗം വാതിൽ അടച്ചു.

മുറിയിലെത്തിയ അവൻ ബാഗിൽ നിന്നും നാഗമണി എടുത്തു.

“ആശാനേ ,,എന്‍റെ മനസ് പറഞ്ഞു , അത് എന്‍റെ പൂർവ്വിക ഭൂമി ആണെന്ന് ,,സത്യമാണോ എന്ന് ഞാൻ ചോദിക്കുന്നില്ല ,, ആകണം ,, ആകാനേ തരമുള്ളൂ ”

നാഗമണി അവനു നീല പ്രകാശം നൽകി

“എല്ലാം എനിക്ക് മനസിലായി. ഞാൻ ഇവിടെ വന്നത് നീരുവിനും ജഗന്നാഥനും വേണ്ടി മാത്രമല്ല എനിക്കും കൂടിയാണ് , ജഗന്നാഥ സ്വാമി അതിനൊരു വഴികാട്ടിയായി എന്നെയിങ്ങോട്ട് എത്തിച്ചു എന്ന് മാത്രം, എന്‍റെ പൂര്‍വിക ഭൂമി നാഗങ്ങളാല്‍ സംരക്ഷിക്കപ്പെട്ട് ജഗന്നാഥന്‍റെ ഉടമസ്ഥതയിലായിരുന്നു, അത് നേടിയെടുക്കാന്‍ എനിക്കിവിടെ വരേണ്ടി വന്നു”

ആദി നാഗമണി ഭദ്രമായി എടുത്ത് വെച്ചു കൊണ്ട് കിടന്നു

<<<<O>>>>

പിറ്റേന്ന്

 രാവിലെ കുടുംബത്തോടൊപ്പം ചായ കുടിക്കുന്ന നേരം.

“ജഗന്നാഥാ ,,അപ്പു  പറയുന്നത് ശരിയാണ് ,,  അവനങ്ങനെ ഒരു പൂർവിക ബന്ധം തോന്നുന്നു എങ്കിൽ അതവൻ വില തന്നു വാങ്ങിക്കുന്നത് തന്നെയാണ് ഉചിതം ,, “മുത്തശ്ശന്‍ പറഞ്ഞു.

അത് കേട്ട് ആദിക്ക് സന്തോഷമായി , പക്ഷെ ജഗന്നാഥന്  വിഷമവും

“ഞാനെങ്ങനെയാ മുത്തശ്ശാ ,,ശങ്കരനോടു   വില പറയുക ?” ജഗന്നാഥൻ ചോദിച്ചു.

“ശരി ,,എങ്കിൽ ഒരു കാര്യം ചെയ്യാം ,,ആ സ്ഥലം നിനക്ക് വാങ്ങാൻ എത്ര രൂപ ചിലവായോ ,,അതിനോടൊപ്പം ഒരു രൂപ കൂടെ അധികം ചേർത്തു ആദി  വാങ്ങട്ടെ ,, അതല്ലേ നല്ലത് ,,ആ മൂന്നേക്കറിനേത്ര നീ കൊടുത്തു ”

“മുത്തശ്ശാ ഞാൻ ആ അൻപതേക്കർ വാങ്ങിയപ്പോൾ കൂടെ വെറും  ഒരു ലക്ഷം രൂപയ്ക്കാണ് ആ നാഗശാപം കിട്ടിയ ഭൂമി എനിക്ക് കിട്ടിയത്, അവിടെ ഞങ്ങൾ കാട് വെട്ടാൻ ചെന്നപ്പോൾ പല ദുർനിമിത്തങ്ങളും ഉണ്ടായതാണ്”

“ശരി ,,എങ്കിൽ ഒരു ലക്ഷത്തി ഒരു രൂപക്ക് ഇന്ന്  തന്നെ അവന്  പ്രമാണം ചെയ്യാ൦ ,,,” റെഡ്ഢി മുത്തശ്ശൻ അവസാന അഭിപ്രായം പറഞ്ഞു.