അപരാജിതന്‍ 34 [Harshan] 8110

രാവിലെ ശിവശൈലത്ത്

ഗോശാലയിലെ കാര്യങ്ങളെല്ലാം നേരെയായി വരുന്നേയുള്ളൂ.

ശിവശൈല ഗ്രാമത്തിനു അവ്വയാറായ പാര്‍വ്വതി നല്കിയ പശുക്കള്‍ക്ക് പാര്‍ക്കാനായി ഗോശാലയില്‍ പുതിയ  തൊഴുത്തുകൾ എല്ലാം ഗ്രാമീണർ പരമാവധി വേഗത്തിൽ നിർമിച്ചിരുന്നു.

പശുക്കളുടെ കാര്യക്കാരനായ ബാലവർ അണ്ണൻ വെട്ടേറ്റ് ആശുപത്രിയിൽ കിടക്കുന്നതിനാൽ മറ്റു ഗ്രാമീണർ നിരവധി പേർ ഗോപരിപാലനത്തിനു സഹായം ചെയ്തു തുടങ്ങിയിരുന്നു.

പുലർച്ചെ എല്ലാ ഗ്രാമീണരും പശുക്കളെ കറക്കുവാനൊക്കെ കൂടിതുടങ്ങിയിരുന്നു.

അന്ന് എല്ലാം കൂടെ ഒരുപാട് പാൽ കിട്ടി.

വൈദ്യർ മുത്തശനും സ്വാമി മുത്തശ്ശനും കൂടെ ആദിയുടെ അടുത്ത് വന്നു

“മോനേ ഇത്തവണ ഒത്തിരി പാലുണ്ട്, നമ്മളിത് എന്താ ചെയ്യാ?”

“എന്തൊരുമുണ്ട് മുത്തശ്ശാ “

“എണ്ണൂറിലധികം കാണണം ,അളന്നപ്പോള്‍”

“ആഹാ അധികമുണ്ടല്ലോ , എണ്ണൂറു ലീറ്റര്‍” ആദി സന്തോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“സംഘത്തില്‍ കൊടുക്കാന്‍ പേടിയാ മോനേ , ഇനിയും ആക്രമണം ഉണ്ടായാലോ “

ആദി അല്പം നേരം ചിന്തിച്ചു.

.”മുത്തശ്ശാ ,, നമുക്കെന്തായാലും ബാലവർ അണ്ണനും ഉമാദത്തൻ മാമനും ഇവിടെ എത്തുന്നത് വരെ സംഘത്തിൽ പാല് കൊടുക്കണ്ട , തിമ്മയ്യൻ മുതലാളി ഒന്നുമില്ലേലും നമ്മളെ ഗുണ്ടകളെ വിട്ടു ഭീഷണിപെടുത്തിയതല്ലേ ”

“അല്ല മോനെ ,,അവരൊക്കെ കൊല്ലപ്പെട്ടില്ലേ ”

“ഉവ്വ് മുത്തശ്ശാ ,, നമ്മളിപ്പോ പാല് അങ്ങോട്ടേക്ക് കൊടുത്താൽ ചില സംശയങ്ങൾക്ക് ഇടവരുത്താൻ സാധ്യതയുണ്ട് ,,അതുകൊണ്ടു  മുതലാളിയെ പേടിച്ച് സംഘത്തില്‍ കൊടുക്കുന്നില്ല എന്നു കാണിക്കാനായി കുറച്ചുനാളത്തേക്ക് നമുക്ക് പാല് സംഘത്തിൽ കൊടുക്കണ്ട”

“പിന്നെ നമ്മളെന്തു ചെയ്യും കുഞ്ഞേ ,, നമുക്കൊരു വരുമാനം വേണ്ടേ ,,ഇപ്പോ ഇവിടത്തെ ആർക്കും ജോലിയുമില്ല ,,റേഷനുമില്ല ,, എന്തേലും കഴിക്കണ്ടേ മോനെ,നിലവിലുള്ള ധാന്യങ്ങൾ ഒന്നു രണ്ടു ദിവസത്തേക്കു  കൂടെ തികയും അത് കഴിഞ്ഞാലോ  ” വിഷമത്തോടെ സ്വാമി മുത്തശ്ശൻ ചോദിച്ചു.

“എന്തിനാ മുത്തശ്ശാ വിഷമിക്കുന്നത് അതിനൊക്കെ നമുക്ക് വഴിയുണ്ടാക്കാല്ലോ , നിങ്ങൾ തത്കാലം ഇവിടത്തെ ആവശ്യം കഴിഞ്ഞുള്ള പാലൊക്കെ ഉറയൊഴിച്ചു വെണ്ണ ആക്കാൻ തുടങ്ങിക്കോളൂ ,, വെണ്ണയ്ക്ക് പാലിനേക്കാൾ വില കിട്ടില്ലേ മുത്തശ്ശാ ,, എന്‍റെ   കണക്കു കൂട്ടൽ അനുസരിച്ച് ഒരു ലീറ്ററിൽ നിന്നും അറുപത് ഗ്രാ൦ വെണ്ണ കിട്ടിയാൽ പോലും ദിവസവും അമ്പതു കിലോ വെണ്ണ കിട്ടാനുള്ള സാധ്യതയുണ്ട്, വെണ്ണ വിറ്റാൽ ഇത്രയും പാല് വിൽക്കുന്നതിന് തുല്യമായ വിലകിട്ടും , രാവിലെ സംഘത്തിലേക്ക് പോകേണ്ട കാര്യവുമില്ല ”

“കുഞ്ഞേ ,,നമുക്ക് വെണ്ണയൊക്കെ ചന്ദ്രവല്ലി ചന്തയിൽ അല്ലെ വിൽക്കാൻ സാധിക്കൂ ,, അവിടെ നമുക്ക് നാലിലൊന്നു വിലയല്ലേ കിട്ടൂ ,,” പേടിയോടെ മുത്തശ്ശൻ ചോദിച്ചു

“നമ്മളെന്തായാലും ചന്ദ്രവല്ലിയിൽ വെണ്ണ  നാലിലൊന്നു വിലയ്ക്ക് വിൽക്കില്ല ,, പക്ഷേ ഇന്ന് മുതല്‍ അവര്‍ പറയുന്ന ചുങ്കം കൊടുത്ത് നമ്മള്‍ കച്ചവടത്തിനായി അവിടെ പോകണം ,, കുറച്ചു പാലും പിന്നെ  ലഭ്യമായ  ഇലക്കറികളും കിഴങ്ങുകളും ”

” നമ്മൾ ചന്തയിൽ ഇനിയും വിൽപ്പനക്കായി പോകണമെന്നാണോ?” സ്വാമി മുത്തശ്ശൻ ചോദിച്ചു.

“അതെ മുത്തശ്ശാ ,,,”