അപരാജിതന്‍ 34 [Harshan] 8114

അതെ സമയം തന്നെ ചിറകടികളോടെ ആ പരുന്ത് പാർവ്വതിയുടെ അടുത്തേക്ക് പറന്നു വന്നു ,

പീഠത്തിനു താഴെയായി അവളുടെ കാൽച്ചുവട്ടിൽ വന്നിരുന്നുകൊണ്ട് അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി കൊക്കുകൾ വിടർത്തി ,

ഒന്ന് ചിറകൊതുക്കി നാരായണ സാളഗ്രാമത്തിൽ നോക്കിയിരുന്നു.

സകലരും ആ മഹാശ്ചര്യം കണ്ടു കൈകൾ കൂപ്പി നാരായണനാമം ജപിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.

ഭുവനേശ്വരി ദേവി നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ കൈ തൊഴുതു നിന്നു. .

പാർവ്വതി ഒരുപാട് സന്തോഷത്തോടെ സുവർണ്ണ പീഠത്തിലിരുന്നു തന്‍റെ  മാതാപിതാക്കളെയും സഹോദരനെയും നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.

ഒപ്പം പിണക്കത്തോടെ സാളഗ്രാമത്തെ ഒന്ന് നോക്കി

ചിരിയും വരുന്നുണ്ട് കരച്ചിലും വരുന്നുണ്ട്

മിണ്ടൂല്ല എന്നൊരു ഭാവത്തോടെ ഒരു ചെറിയ കെറുവിപ്പ് അവൾ ആ സാളഗ്രാമത്തോട് ഒന്ന് പ്രകടമാക്കി.

അവളല്ലാതെ പിന്നെയാരെയാണ് നാരായണൻ ആദിലക്ഷ്മി സ്വരുപത്തിലേക്ക് ഉയർത്തുക.അവളെ വൈഷ്ണവഭൂമിയിലേക്ക് കൊണ്ട് വന്നതും നാരായണൻ തന്നെ

ഇശാനിക ദേഷ്യത്തോടെ അവിടെ നിന്നു.

ഘോരമായ അപമാന൦ തനിക്ക് സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നു.

അവള്‍ ദേഷ്യത്തോടെ കത്തുന്ന കണ്ണുകളോടെ പാര്‍വ്വതിയെ നോക്കി.

“ആദിലക്ഷ്മിയായി നീ വാഴില്ല , അതിനു മുന്നേ നിന്നെ ഇല്ലാതെയാക്കും ” എന്നവള്‍ മനസില്‍ വിചാരിച്ചു.

അതേ നിമിഷം

ശക്തമായി ചിറകടിച്ചു കൊണ്ട് പാര്‍വതിയുടെ കാല്‍ചുവട്ടില്‍ ഇരുന്നിരുന്ന ആ കൃഷ്ണപരുന്ത് അപശബ്ദങ്ങള്‍ പുറപ്പെടുവിച്ച് കൊണ്ട് ക്രുദ്ധമായി ഇശാനികയെ നോക്കികൊണ്ടിരുന്നു.

“ഇവളെ നീ തൊടില്ല ,  തൊടാന്‍ തുനിഞ്ഞാല്‍ നിന്നെ ഞാന്‍ ഈ ഭൂമിയില്‍ വെച്ചേക്കില്ല എന്ന ഭീഷണിയോടെ ”

ഇശാനിക അത് കണ്ടു ഭയന്ന്  കൈകാലുകള്‍ വിറച്ച് പോയി.

“അപ്പോള്‍ , കുമാരി , ആദിലക്ഷ്മിയുടെ പാദനമസ്കാരം ചെയ്തു നക്ഷത്രത്തില്‍ ഇരുന്നുകൊള്ളൂ ”

എല്ലാവരും കേൾക്കെ ആദവനാഥ ഗുരുനാഥൻ ഉദ്ഘോഷിച്ചു.

അതുകേട്ട് ഇശാനിക നടുങ്ങി പോയി , രാജകുമാരിയായ താന്‍ മൂന്നാം സാമന്തപെണ്ണിന്‍റെ  കാല് പിടിക്കാനുള്ള കല്‍പന.

ഗുരുനാഥനെ എതിർക്കുവാനും സാധിക്കില്ല

ഒരു നിവൃത്തിയും ഇല്ലാതെ ഇശാനിക പാർവതിയുടെ സമീപം വന്നു.

അവൾ വരുന്നത് കണ്ടു പാർവതിയുടെ കാൽച്ചുവട്ടിൽ ഇരിക്കുന്ന പരുന്ത് ഒന്ന് ചിറകു വിരിച്ചു.

ഭയത്തോടെ ഇശാനിക പാർവതിയുടെ കാൽ തൊട്ടു വണങ്ങി.

അതോടെ പരുന്ത് ശാന്തസ്വഭാവത്തിൽ ഇരുന്നു.