അപരാജിതന്‍ 34 [Harshan] 8110

സൂര്യൻ മുഖമുയർത്തി നോക്കുന്നതിനും മുൻപ് തന്നെ അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ  കൈകള്‍ അവന്റെ കഴുത്തില്‍ പിടിച്ചവനെ ഉയര്‍ത്തി എറിഞ്ഞു

നിന്ന നിൽപ്പിൽ സൂര്യസേനൻ പന്ത് പോകുന്ന പോലെ തെറിച്ചു നീങ്ങി ജാലകത്തിൽ പോയി പുറമിടിച്ചു നിലത്തേക്ക് വീണു.

കണ്ണ് അടച്ചു തുറക്കുന്ന നേരത്തിനുള്ളതിൽ ഗുരുനാഥൻ അവനു സമീപമെത്തി.

അവന്‍റെ  കഴുത്തിൽ കൈ കുത്തി എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു

“അരുത് ,,,അരുത് ,,,,,,” എന്നവൻ തളർച്ചയോടെ കേണു.

അവനെ തുക്കി എടുത്തു ചുമലിൽ കയറ്റി അദ്ദേഹം വട്ടം കറങ്ങി അവനെ വീണ്ടും  വലിച്ചെറിഞ്ഞു.

അവൻ വന്നു വീണത് പാർവതിയുടെ കാൽചുവട്ടിൽ

അവൾ പേടിച്ചു പിന്നിലേക്ക് നീങ്ങി

രൂപപ്രഭയുടെയും ശ്രീധര്‍മ്മന്‍റെയും കരച്ചില്‍ ഉയര്‍ന്നു

അപ്പോളേക്കും മഹാശ്വേതാദേവി കരഞ്ഞു കൊണ്ട് അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ  കാലിൽ വീണുഅവർക്കു പുറകെ ശ്രീധർമ്മനും രൂപപ്രഭയും ഇശാനികയും നിലത്തു മുട്ടുകുത്തി അതിനു പുറകെ കൊട്ടാരത്തിലെ മറ്റംഗങ്ങളും

“മാപ്പു തരണം ഗുരുനാഥരെ ,,എന്‍റെ   കൊച്ചുമകന്‍റെ  അറിവില്ലായ്മയും അഹങ്കാരവും പൊറുക്കണം ,അങ്ങയുടെ ശക്തി അവനറിയില്ല ,, മാപ്പു കൊടുക്കണം ,,നാരായണ നാമത്തിൽ അങ്ങയോടുള്ള അപേക്ഷയാണ് ,,പൊറുക്കണം സർവ്വപിഴകളും പൊറുക്കണം,”

അത് കേട്ടപ്പോൾ അദ്ദേഹം അല്പം ശാന്തനായി

രാജകുടുംബത്തിലെ സഹോദരതുല്യർ സൂര്യസേനനെ എഴുന്നേല്പിച്ചു നടത്തി കൊണ്ട് വന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റ കാലിൽ സാഷ്ടാ൦ഗ൦ നമസ്കാരം ചെയ്യിച്ചു.

“ക്ഷമിക്കണം ,, പിഴവ് സംഭവിച്ചു പോയി,,മാപ്പു തരണം  ” സൂര്യസേനൻ അപേക്ഷിച്ചു.

ആ ആക്രമണം സൂര്യനേ അമ്പേ  തളര്‍ത്തി കളഞ്ഞിരുന്നു.

“സൂര്യസേനാ ,, വെല്ലുവിളിയാകാം അത് നിന്നോട് പോന്നവരോട് മാത്രം , എന്നെയും വെല്ലുന്ന ഒരു  ശിഷ്യന്‍ എനിക്കുണ്ട് , എന്റെ സ്ഥാനത്ത് അവനായിരുന്നുവെങ്കില്‍ ഇപ്പോൾ നിനക്ക് തല ഉണ്ടാകില്ലായിരുന്നു”

അത് കേട്ട പാർവ്വതി ഒന്ന് ചിന്തിച്ചു

“ഗുരു ഇങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ അപ്പോൾ ശിഷ്യൻ എങ്ങനെയായിരിക്കും “

അന്നേരം അവളുടെ മനസില്‍ തെളിഞ്ഞു വന്ന മുഖം അവളുടെ അപ്പുവിന്റെയായിരുന്നു.ആ മുഖം തെളിഞ്ഞപ്പോള്‍ തന്നെ അവളുടെ ഉള്ളം തുടിച്ചു.

അദ്ദേഹം എല്ലാവരെയും നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.

“ശരി നാം മാപ്പ് കൊടുക്കുന്നു ”

അത് കേട്ടപ്പോൾ എല്ലാവര്ക്കും ആശ്വാസമായി.

അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ  നിർദേശനുസരണം സൂര്യസേനൻ നാരായണനോടും  ആരൂഡത്തോടും ജ്യോതിഷ കുലപതി വാഗീശ്വരനോടും  കാലില്‍ വീണു നമസ്കരിച്ചു  മാപ്പപേക്ഷിച്ചു.