അപരാജിതന്‍ 34 [Harshan] 8114

“സൂര്യസേനാ,, സഭ്യമായ ഭാഷയില്‍ ഞാന്‍ പറയുന്നു , ശസ്ത്ര൦ കൈയിലെന്തി   ആദിനാരായണ ആരൂഡത്തെ കളങ്കപ്പെടുത്തരുത് , പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങ് “

“എന്നോടു കല്‍പ്പിക്കുന്നോ കിളവാ ,,,,, “ കോപത്തോടെ സൂര്യസേനന്‍ അലറി

“സൂര്യസേനാ,,നിന്‍റെ  അഹന്ത അധികമായിരിക്കുന്നു” കോപത്തോടെ ഗുരുനാഥനും പറഞ്ഞു.

“പ്രജാപതി രാജകുമാരന് അഹന്ത ആവോളമാകാം ആദവരെ “ പരിഹാസ്യമായ ഭാവത്തില്‍ മാനവേന്ദ്രവര്‍മ്മന്‍ പറഞ്ഞു.

“ ഈ ക്ഷണം നിങ്ങള്‍ എന്‍റെ  കാലില്‍ വീണു മാപ്പിരന്നില്ലെങ്കില്‍ കഴുത്തിന് മുകളിലെ തല ഞാന്‍ അറുത്തെടുക്കും “  സൂര്യസേനൻ തന്‍റെ   വാൾ ഉയർത്തി ഉഗ്രകോപത്തോടെ  ആദവനാഥരോടു പറഞ്ഞു

കേട്ടു നിന്നവര്‍ ആകെ ഭയപ്പാടിലായി.

സൂര്യസേനന്‍ വെല്ലുവിളിക്കുന്നത് ആയുധതന്ത്രങ്ങളില്‍ അഗ്രഗണ്യനായ ആദവനാഥഗുരുനാഥരോടാണ് , അനര്‍ഥമാണ് സംഭവിക്കുക

“അരുത് മോനേ “ കൈകൂപ്പി കരഞ്ഞു കൊണ്ട് മഹാശ്വേതാദേവി പറഞ്ഞു.

“”എന്തെ ധൈര്യമില്ലേ നിങ്ങൾക്കെന്നെ  എതിരിടാൻ , പോയി ക്ഷേത്ര വിഗ്രഹത്തിനു  ആരതിയുഴിയുന്ന കർമ്മം ചെയ്യ് കിളവാ ,,” സൂര്യസേനൻ ഗുരുനാഥനെ പരിഹസിച്ചു.

“ചുണ്ടിൽ ഊറിവരുന്ന ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ ആദവനാഥർ ഉത്തരീയം ചുമലില്‍ നിന്നുമൂരി അരയില്‍ മുറുകെ കെട്ടി. “നാരായണാ ” എന്നുറക്കേ ജപിച്ച് കൊണ്ട് അതിവേഗം ആദിനാരായണാരൂഡത്തിലേക്ക് കുതിച്ചു. രാശികളം എത്തും മുൻപേ അദ്ദേഹം വായുവിൽ കുതിച്ചു പൊങ്ങി.

ഉടവാൾ പിടിച്ചു നിൽക്കുന്ന സൂര്യസേനൻ ചിന്തിക്കും മുൻപ് തന്നെ പാഞ്ഞു വന്ന ആദവനാഥർ വലം കാൽ മടക്കി സൂര്യന്റെ നെഞ്ചിൽ ചവിട്ടിയുയർത്തി തെറിപ്പിച്ചു.സൂര്യന്റെ കൈയിൽ നിന്നും ഉടവാൾ കളത്തിനു പുറത്തേക്ക് തെറിച്ചു വീണു

പ്രഹരത്തിന്റെ ശക്തിയിൽ സൂര്യൻ പിന്നിലേക്ക് വായുവിലൂടെ പാറി ആരൂഢത്തിനു പുറത്തേക്ക് പോയി

കൊത്തുപണികൾ ചെയ്ത വലിയ സ്തംഭത്തിൽ നെറ്റിയും പുറവും നെഞ്ചുമൊക്കെ ഇടിച്ചു

മിനുസമുള്ള തറയിൽ പുറമിടിച്ചു വീണു.

ആരൂഡത്തിന്‍റെ   മധ്യസ്ഥാനത്തേക്ക് അദ്ദേഹം ഇരു കാലുകൾ കുത്തി നിന്നു

അവിടെ പ്രതിഷ്ഠിച്ച നാരായണ വിഗ്രഹത്തെ തൊട്ട് തൊഴുതു നിന്നു കോപത്തോടെ  മാനവേന്ദ്രനെ നോക്കി

മാനവേന്ദ്ര൯ ഭയന്ന് അപ്പോൾ തന്നെ എഴുന്നേറ്റു കൈകൾ കൂപ്പി നിന്നു.

സൂര്യൻ  കൈ കുത്തി നിരങ്ങി  . ആ കിടപ്പില്‍ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു.

സകലരും ഇത്രയും വയോവൃദ്ധനായ മനുഷ്യൻ കാണിച്ച ആയോധനമുറകൾ കണ്ടു നടുങ്ങി.

സൂര്യന്റെ ‘അമ്മ രൂപപ്രഭ മോനെ എന്ന് കരഞ്ഞുവിളിച്ചു  ഓടിയടുത്തു.

ഉഗ്രകോപത്തിലായിരുന്നു അദ്ദേഹം

അതിവേഗം സൂര്യനു നേരെ പാഞ്ഞടുത്തു.