അപരാജിതന്‍ 34 [Harshan] 8114

ഇഷ്ടമില്ലാതെ അവൾ എഴുന്നേറ്റു

അവിടെ നിന്നും നടന്നു നീങ്ങി

അവളെ തന്നെയായിരുന്നു സകലരും നോക്കി കൊണ്ടിരുന്നത്

മാനവേന്ദ്ര വർമ്മൻ പോലും വിറയലോടെ അവൾ  നടന്നു നീങ്ങുന്നത് നോക്കിയിരുന്നു പോയി.

പാർവ്വതി , ഇശാനിക ഇരുന്ന കളത്തിൽ ഇരുന്നു വീണു കിടക്കുന്ന താമരപ്പൂവിൽ അവളൊന്നു വെറുതെ നോക്കി അതിനു ശേഷം സ്വർണ്ണ പീഠത്തിൽ ഇരിക്കുന്ന ഇശാനികയെയും.

ഇശാനികയുടെ മുഖത്തു അവളോടുള്ള പരിഹാസഭാവമായിരുന്നു.

“എന്നിലും ഒരുപാട് പിന്നില്‍ , വെറുമൊരു ദാസിയുടെ സ്ഥാനം മാത്രമാണ് നിനക്ക് ,,,എന്ന  ഭാവം”

“ഒരു നിമിഷം ”  ജ്യോതിഷകുലപതി അവളെ തടഞ്ഞു.

അവൾ എന്തെന്നറിയുവാൻ അദ്ദേഹത്തെ നോക്കി.

“ആദിലക്ഷ്മിയായി തിരഞ്ഞെടുത്ത കന്യകയുടെ അവകാശമാണ് ഈ മൃഗശീ൪ഷനക്ഷത്രം , അപ്പോൾ അതിൽ ഇരിക്കുന്നതിന് മുൻപ് , ഇപ്പോൾ ആദിലക്ഷ്മിപീഠത്തിൽ ഇരിക്കുന്ന കന്യകയുടെ പാദനമസ്കാര൦ ചെയ്തു വേണം ചക്രത്തിൽ പ്രവേശിക്കുവാൻ ”

പാർവ്വതി ഒരു ഞെട്ടലോടെ ആ വാക്കുകൾ കേട്ടു.

അവൾ ഇല്ലയെന്നു തലയാട്ടി

മാലിനിയും ശ്യാമും രാജശേഘരനും പരസ്പരം ഒന്ന് നോക്കി അവർ എഴുന്നേറ്റു.

ഇശാനിക , സൂര്യസേനനെയും തന്‍റെ  അമ്മയെയും നോക്കി ഊറിച്ചിരിച്ചു.

ആദിനാരായണാരൂഢത്തില്‍ പാർവ്വതി അല്ലാതെ മകയീര്യം നക്ഷത്ര സ്ഥാനത്ത് ഇരിക്കാൻ വേറെ ആരുമില്ല, അനുസരിച്ചേ മതിയാകൂ

അവൾ അത് നിർവഹിക്കാതെ ഇരിക്കുന്നത്  കണ്ടപ്പോൾ ഭുവനേശ്വരി ദേവി ഭയപ്പെട്ടു

അവർ വേഗം അവളുടെ അടുക്കലേക്കു ചെന്നു.

“പാറു ,, തമ്പുരാട്ടിയുടെ കാൽ തൊട്ട് വന്ദിച്ചു കൊണ്ട് ആദിനാരായണാരൂഢത്തില്‍ ഇരിക്കൂ വേഗമാകട്ടെ ”

അവൾ വിഷമത്തോടെ അവരെ നോക്കി

“ചെല്ല് മോളെ ,,, ഇശാനിക തമ്പുരാട്ടിയുടെ മുന്നിൽ നമ്മളൊക്കെ ഒരുപാട് പിന്നിലാണ് പോയി പാദനമസ്‌കാരം ചെയ്യൂ ”

അവൾ ചെയ്യാതെ ഇരുന്നപ്പോൾ , കണ്ടു നിന്ന മറ്റു കുടുംബക്കാർ ആക്ഷേപവാക്കുകൾ ചൊരിഞ്ഞു.

“ദേവർമ്മഠത്തെ കുട്ടിക്ക് മര്യാദ ഇല്ലാതെയായോ , രാജകുടുംബത്തെ അപമാനിക്കുന്നതു പോലെ അല്ലെ ഈ ചെയ്തി ”  മാനവേന്ദ്ര വർമ്മൻ എഴുന്നേറ്റു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു

അതുകേട്ടു ഭുവനേശ്വരി ദേവി ആകെ വിഷമത്തിലായി.

“ചെല്ല് മോളെ ,,കുടുംബത്തെ മാനം കെടുത്തല്ലേ ” എന്ന് അവർ താഴ്മയായി പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾക്ക് അതിലേറെ  വിഷമമായി.അവൾ വിഷമത്തോടെ ആ സാളഗ്രാമത്തെ നോക്കി ,

ഒടുവിൽ ഇശാനികയുടെ നേരെ നടന്നു ചെന്നു

അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ഇശാനിക അഹന്തയോടെ പുഞ്ചിരിച്ചു.