അപരാജിതന്‍ 34 [Harshan] 8114

” ആയി ,,,,,,” എന്ന് ഉറക്കെ വിളിച്ച് കൊണ്ട്  മാലിനി ഓടിവന്നു

പുറകെ രാജശേഖരനും

പാർവതിയുടെ മുഖം ചുവന്നിരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ ഇരുവരും ആകെ വിഷമത്തിലായി

“നിന്‍റെ  മോള് ,,ആ പിഴച്ചവർക്ക് അരിയും പലവ്യഞ്ജനങ്ങളും എത്തിച്ചിരിക്കുന്നു ,, കൊട്ടാരത്തിലുള്ളവർ അറിഞ്ഞാൽ ,,,,,അപരാധമല്ലേ ഇവൾ ചെയ്തത് ,, ”

“ആയി ,,അത് ,,,,പാറു ” മാലിനി വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു

“മതി ,,, ഈ കുടുംബത്തിന്‍റെ  നിയമങ്ങൾക്ക് അനുസരിച്ച് ജീവിക്കാൻ പറ്റുമെങ്കിൽ മാത്രം ഇവിടെ കഴിഞ്ഞാൽ മതി ,,ഇല്ലെങ്കിൽ ഇറങ്ങികൊള്ളണം ” ഭുവനേശ്വരി ദേവി കടുത്ത ഭാഷയിൽ തന്നെ പറഞ്ഞു.

രാജശേഖരൻ മകളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു വന്നു

അവളുടെ കവിളിൽ തൊട്ടു നോക്കി

തിണർത്തു കിടക്കുന്ന അവളുടെ കവിൾ അയാളെ ഒരുപാട് സങ്കടപ്പെടുത്തിയിരുന്നു.

അയാൾ ഭുവനേശ്വരി ദേവിയെ നോക്കി

“ഒരു കുഞ്ഞു ഈർക്കിലി കൊണ്ട് പോലും ഞാനെന്‍റെ  മോളെ നോവിച്ചിട്ടില്ല ..എന്‍റെ   മോളെ നോവിക്കുന്ന ഒരാളെയും ഞാന്‍ വെറുതെ വിടില്ല,,, പക്ഷേ എന്‍റെ   മാളുവിന്‍റെ  അമ്മയായി പോയി ,,,,,,,” കോപത്തോടെ രാജശേഖരന്‍ പറഞ്ഞു.

“മാളൂ  പാക്ക് ചെയ്യൂ ,,  നമുക്കിറങ്ങാ൦ ,,,” ഗൗരവം നിറഞ്ഞ ശബ്ദത്തോടെ രാജശേഖര൯ മാലിനിയെ നോക്കി പറഞ്ഞു

അന്നേരമാണ് പുറത്തു നിന്നും ഷോപ്പിങ്ങിനു പോയി ശ്യാമും ഇന്ദുവും അവിടെ എത്തിയത്.

ആൾക്കൂട്ടം കണ്ട് അവരും ഓടിയെത്തി.

“രാജേട്ടാ ,,, പ്ലീസ് നമ്മുടെ മോൾടെ ദോഷങ്ങൾ മാറണ്ടെ ,,ഒന്നു ക്ഷമിക്കൂ രാജേട്ടാ ”

“മാളൂ .,,,,,,,,,,,,” വൈഷ്ണവ ഭൂമിയിൽ കഴിയാനാ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത് ,,അല്ലാതെ നിന്‍റമ്മേടെ ദേവർമ്മടത്തു തന്നെ വേണമെന്നില്ല ,, മറ്റെവിടെയെങ്കിലും സൗകര്യ൦ നോക്കാം ,,,,നിന്നോട് മക്കളെയും കൂട്ടി ഇറങ്ങാനാ പറഞ്ഞത് ”

ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് പാർവതിയുടെ കൈ പിടിച്ചു കൊണ്ട് രാജശേഖരൻ അവിടെ നിന്നും ഉള്ളിലേക്ക് കയറി

സകലരും എന്ത്‌ ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ നോക്കി നിന്നു

“നിന്‍റെ  ഭർത്താവ് പറഞ്ഞതു കേട്ടില്ലേ …ഇനി ഞാൻ പറയണോ ഇറങ്ങി പോകാൻ ,,,” പരുഷമായി ഭുവനേശ്വരി  ദേവി പറഞ്ഞു

മാലിനി “വേണ്ട ആയി  ,,” എന്നുപറഞ്ഞു കൊണ്ട് സങ്കടമൊതുക്കി  വേഗം ഉള്ളിലേക്ക് നടന്നു തങ്ങളുടെ സാധനങ്ങൾ പാക്ക് ചെയ്യാനായി.

അവരുടെ പുറകെ ശ്യാമും നടന്നു .

പാര്‍വ്വതിയെ മഠത്തിലമ്മ തല്ലിയത് കണ്ടു മനസ് വിഷമിച്ചു കൊണ്ട് ശിവശൈലത്തുള്ളവരും  അവിടെ നിന്നും പുറപ്പെട്ടു.

ഒരു മണിക്കൂർ കൊണ്ട് എല്ലാവരും വസ്ത്രം മാറി സാധനങ്ങൾ പാക്ക് ചെയ്തുകൊണ്ട് പുറത്തേക്കിറങ്ങി.

രംഗനാഥനും രാമഭദ്രനും രാജശേഖരനെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ നോക്കി.

പക്ഷെ രാജശേഖര൯ വഴങ്ങിയില്ല.

“ഞങ്ങൾ ഈ ഭൂമിയിൽ തന്നെയുണ്ടാകും ” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ശ്യാമിനോട് കാർ എടുക്കാൻ പറഞ്ഞു.

ശ്യാ൦ കാർ എടുത്തു.

പാർവതി വിഷമത്തോടെ പിന്നിൽ ഇരുന്നു കൊണ്ട് തന്നിൽ നിന്നും അകന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ദേവർമഠം തറവാട്ടിലേക്ക് നോക്കി നിറയുന്ന മിഴികൾ തുടച്ചു .