അപരാജിതന്‍ 34 [Harshan] 8110

 ദേവർമഠത്തിൽ:

വൈകുന്നേരം മാലിനിയും രാജശേഖരനും കൂടെ ക്ഷേത്രത്തിൽ തൊഴാൻ പോയിരിക്കുകയായിരുന്നു.ശിവശൈലത്തെ നാലോളം  പേരെ അവിടെ മുറ്റത്ത് ജോലിക്കായി വിളിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.അവരവിടെ പണി എടുത്തു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.

അപ്പോളേക്കും പുറത്തു പോയി ഭുവനേശ്വരി ദേവി മഠത്തിൽ വന്നു കാറിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി

അവരാകെ ദേഷ്യത്തിലായിരുന്നു.

പാർവ്വതി പനമ്പ് തട്ടവും നിറയെ ശക്തി ഉപാസനക്കുള്ള ചുവന്ന പൂക്കളും ഇറുത്ത് വരുന്ന വഴി

അവളെ കണ്ടതും “പാർവ്വതീ ,,,,,” എന്ന ഉറക്കെയുള്ള അവരുടെ  അലർച്ച കേട്ട് മഠമാകേ നടുങ്ങി

കലി തുള്ളി അവർ പാർവതിയുടെ നേരെ വന്നു

ശിവശൈലത്തുള്ളവർ ഭയത്തോടെ എഴുന്നേറ്റു നിന്നു.

അവൾ ഭയത്തോടെ

“എന്താ ,,എന്താ മുത്തശ്ശി ,,?” എന്ന് ചോദിച്ചു

“നീ ഈ പിഴച്ച അടിമകളുടെ നാട്ടിലേക്ക് തീറ്റസാധനങ്ങൾ വാങ്ങി അയച്ചിരുന്നോ?”

“ഉവ്വ്,,ഉവ്വ് മുത്തശ്ശി ”

അവൾ പറഞ്ഞു തീരും മുൻപ് അവരുടെ കൈപ്പത്തി അവളുടെ കവിളിൽ പതിഞ്ഞു

അവളുടെ മുഖം പുകഞ്ഞു പോയിരുന്നു.

“അസത്തെ ,,,, ” എന്ന് വിളിച്ചു കൊണ്ട് അവളുടെ മുടിയിൽ പിടിച്ച് തള്ളി

അവൾ മുറ്റത്തേക്ക് വീണു

അവൾ വീഴുന്നത് കണ്ടു ഗ്രാമീണർ വായ അടച്ചു അയ്യോ എന്ന് ഒച്ചയിട്ടു.

ഉള്ളിൽ നിന്നും അപ്പോഴേക്കും മാമിമാരും ഇന്ദുവിന്‍റെ  ‘അമ്മ മല്ലികയും അവിടത്തെ കുട്ടികളും ഓടി വന്നു.

“അയ്യോ ,,ആയി ,,,,,,എന്താ ഇത് ,,,പാറു ,,,,,മോളെ “: എന്ന് വിളിച്ചു കൊണ്ട് മല്ലിക അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടിവന്നു അവളെ എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു

പാർവ്വതിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകുകയായിരുന്നു.

“കൊട്ടാരത്തിൽ നിന്നും ഉത്തരവിട്ടിട്ടാ ,,അവരുടെ റേഷൻ പോലും മുടക്കിയത് ,, ആ നശിച്ച വർഗ്ഗങ്ങൾക്ക് ഇവൾ  ഭക്ഷണസാധനങ്ങൾ കൊടുത്തയച്ചിരിക്കുന്നു,, അഹന്തയല്ലേ ഇവൾക്ക് ,, കൊട്ടാരത്തിലുള്ളവർ അറിഞ്ഞാൽ  ഞാനെന്തു മറുപടി പറയും ,, ആ പിഴച്ച അധകൃതരുടെ മണ്ണിൽ നീ പോയിരുന്നോ?

അവളൊന്നും മിണ്ടിയില്ല

“നിന്നോടാ ചോദിച്ചത് ” അവർ അവളുടെ മൗന൦ കണ്ടു വീണ്ടും അലറി

“ഉവ്വ്,,മുത്തശ്ശി ,,,,,” അവൾ വിറച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു

ദേഷ്യത്തോടെ അവർ അവളുടെ നേരെ പാഞ്ഞടുത്തു കൊണ്ട് വീണ്ടും അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു തല്ലു കൂടെ കൊടുത്തു . അവള്‍ മുഖം പൊത്തികരയാന്‍ തുടങ്ങി.

“കണ്ടാ കുളിക്കേണ്ട കീഴ്ജാതിക്കാരായ ചണ്ഡാളരുടെ അടുത്ത് പോയി തീണ്ടിയിരിക്കുന്നു,,അശ്രീകരം കെട്ടത്   ”

ഒരു മൂലയിൽ കൈ കൂപ്പി നിൽക്കുന്ന ശിവശൈല നിവാസികളെ നോക്കി അവർ അവജ്ഞയോടെ പറഞ്ഞു