അപരാജിതന്‍ 34 [Harshan] 8110

അവന്‍റെ  നാവിൻ തുമ്പവളുടെ നനുനനുത്ത സുവർണ്ണരോമരാജികളാൽ സമ്പന്നമായഅവളുടെ അണിവയറിനു മേലെ ഇഴഞ്ഞുകൊണ്ടു  മെല്ലെയവളുടെ പൊക്കിൾ ചുഴിയിലമർന്നു.

ആ സ്പര്‍ശനത്തില്‍ അവള്‍ പൂര്‍ണ്ണമായും കീഴ്പ്പെട്ട് പോയി.

ഞാനെന്ന  ബോധം പോലും നഷ്ടമായവൾ വികാരപാരവശ്യത്താല്‍ ദേഹത്തെ അല്പം മുകളിലേക്ക് ഉയർത്തിപ്പോയി.

അവന്‍റെ  അധരങ്ങളും നാവും എത്ര  നേരമെന്നറിയാതെയവളുടെ പൊക്കിൾചുഴിയുടെ രുചിനുകർന്നു കൊണ്ടേയിരുന്നു

.ഇടയ്ക്ക് വീശുന്ന ഇളംകാറ്റിൽ കടമ്പി൯ പൂവിതളുകൾ അവളുടെ അണിവയറിലേക്കും അതിൽ  മുഖമമർത്തി കിടക്കുന്ന അവന്‍റെ  പുറത്തേക്കും മെല്ലെ പൊഴിഞ്ഞുവീണു കൊണ്ടെയിരുന്നു

അവളുടെ അണിവയറിനു മേലുള്ള സ്വർണ്ണ രോമരാജികളിലൂടെ കിനിഞ്ഞിറങ്ങിയ  സ്വേദകണങ്ങളെ വീശുന്ന കാറ്റിനുപോലും പുൽകാൻ നൽകാതെയവൻ  നാവുകൊണ്ട് ഒപ്പിയെടുത്തവളെ മറ്റേതോ ലോകത്തേക്ക് കൈപിടിച്ചുയര്‍ത്തി.

അവന്‍റെ  കൈവിരലുകൾ  അവളുടെ അരക്കെട്ടിനെയും തുടകളെയു൦ മൃദുമന്ത്രണങ്ങളോടെ താലോലിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.അവൾ രതിലഹരിയുടെ കൈലാസം താണ്ടുന്ന അവസ്ഥയിലേക്ക് ഉയര്‍ത്തപ്പെട്ടു. അവളറിയാതെ തന്നെ അവളുടെ കൈവിരലുകൾ അവനെ മുടിയിൽ പരതിത്തുടങ്ങി. അതുവരെ മൃദുവായി കിന്നരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന അവന്‍റെ  കൈവിരലുകൾ വേഗതയും ബലവും വർധിപ്പിച്ചു കൊണ്ട്  അവളുടെ വെണ്തുടകളെ ഞെരിച്ചമർത്താൻ തുടങ്ങി.

മൂർച്ചയുള്ള നഖങ്ങൾ ദാക്ഷിണ്യമൊട്ടും കൂടാതെ അവളുടെ  തുടകളെ മാന്തിപ്പറിച്ചു പൊടിരക്തം കിനിയിപ്പിച്ചവന്‍റെ  നഖമുദ്ര പതിപ്പിച്ചു.

“വേണ്ടാ ,,,,,,,,,,,,,,,” എന്ന് പറയാൻ അവൾ ശ്രമിച്ചുവെങ്കിലും അതിനൊന്നുമവൾക്കാകുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല
ഇടയ്ക്കവളുടെ ശബ്ദം കണ്ഠത്തിൽ തന്നെ തടവിലാക്കപ്പെട്ടപോലെയായി
അവളുടെ വയറിനു കുറുകെ അവനെ കൈമുറുകി ബലം കൊണ്ട് ഉയർന്നപ്പോൾ മണ്ണിൽ ചുമൽ പതിഞ്ഞു കിടന്നയവളെ ബലത്തില്‍  തിരിച്ചു  കൊണ്ടവളുടെ മാറും അണിവയറും കടമ്പി൯ പൂക്കളിലമർന്നു
നീണ്ട കാർക്കൂന്തലിൽ അവനവന്‍റെ  മുഖമർത്തി വാസനിച്ചു.
ഇലഞ്ഞിപൂവിന് തൈലം തേച്ചു കുളിച്ച കാർക്കൂന്തലിൽ നിന്നും അവനാ സുഗന്ധത്തെ തന്‍റെ  നാസികയിൽ ആവാഹിച്ച്‌ കൊണ്ടേയിരുന്നു.
അവളുടെ കാതിൽ പ്രേമാർദ്രമായി “അമീ ,,,,,,,,,”എന്നവന്‍റെ  അധരങ്ങൾ മന്ത്രിച്ചു.
“വേണ്ടാ ……………..” എന്നവളുടെ ഒരു കുഞ്ഞു ഞരക്കം  പോലെ അപേക്ഷിച്ചു.

“എനിക്കെന്നും ലഹരിയാ നിന്‍റെ  ഈ ദേഹത്തോട് “
മണ്ണിൽ വീണ കടമ്പിൻ പൂക്കളിൽ അമർന്നു കിടക്കുന്ന അവളുടെ മാറിടങ്ങളിലും ഉദരത്തിലും പൂക്കളിൽ നിന്നും  തേനുണ്ണുന്ന കുഞ്ഞു പ്രാണികൾ അരിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു.

“ഇഷ്ടമില്ലാത്തവന്‍ തൊടുന്നതിന്‍റെ  നൊമ്പരത്തില്‍ അവള്‍ വിതുമ്പികരഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.

അത് പോലും അവനിലൊരു ദയവുണ്ടാക്കിയില്ല.
സുവർണ്ണ കാന്തി തൈലമിട്ടു പ്രഭ വർധിപ്പിച്ച അവളുടെ ദേഹത്തിലവന്‍റെ   കൈകൾ അമർന്നു നീങ്ങി കൊണ്ടേയിരുന്നു.അവന്‍റെ  നാവ് അവളുടെ കാതിനുള്ളിൽ ഇഴഞ്ഞുകൊണ്ടേയിരുന്നു.