അപരാജിതന്‍ 34 [Harshan] 8114

അവളുടെയൊപ്പം ദാദിയമ്മയും.
“ഞാനാദ്യമാ ഇങ്ങോട്ടേക്ക് ” അവൾ പറഞ്ഞു
“ഞാൻ പലവട്ടം വന്നിട്ടുണ്ട് അമീ ”
“എന്നോടിത് വരെ പറഞ്ഞില്ലല്ലോ ദാദിയമ്മ , എങ്ങോട്ടാ നമ്മൾ പോകുന്നത് ?”
“നമുക്കവിടെ ചെന്ന് അറിഞ്ഞാൽ പോരെ , എന്തായാലും ഒരു ദോഷത്തിനല്ല പോകുന്നത് , നിന്‍റെ  വിഷമതകൾക്ക് ഒരു  പരിഹാരം കാണുവാനാണ് ”
അവൾ മൂളികൊണ്ടു നടന്നു
അവർ അരുവി മുറിച്ചു കടന്നു.
മുന്നിലേക്ക് ഘോരവനമായിരുന്നു , സൂര്യന്‍റെ  വെളിച്ചം പോലെ നേരെ ചൊവ്വേ കടക്കുന്നില്ല
അമി ഭയത്തോടെ അവരുടെ കൈ പിടിച്ചു
“എനിക്ക് ഭയമാകുന്നുണ്ട് ദാദിയമ്മേ ”
“ഭയക്കണ്ട അമീ , ഞാനില്ലേ കൂടെ ”
അവരവളുടെ കൈ മുറുകെ പിടിച്ചു കൊണ്ടു കാട്ടിലേക്ക് നടന്നു.

<<<<O>>>>

ശ്മശാനഭൂമിയിൽ

ആദി അവിടെ എത്തിയപ്പോൾ അവിടെ ഒരു കോണിലായി ലോപമുദ്രയും കാളിചരൺ മാമനും കിടന്നുറങ്ങുന്നത് കണ്ടു.

രാത്രി സർക്കീട്ടും കഴിഞ്ഞു വൈകി വന്നുള്ള കിടപ്പാണെന്നു അവനു മനസിലായി

അവരെ ഉണർത്താൻ നിൽക്കാതെ ആദി ചുടലയെ തിരഞ്ഞു.

ഏക്കറുകൾ വിസ്‌തൃതിയുള്ള ശ്‌മശാന ഭൂമിയിൽ എവിടെയോ മരം വെട്ടുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു.

അവനാ ശബ്ദം ലക്ഷ്യമാക്കി കിഴക്കേ ദിക്കിലേക്ക് നടന്നു .

അവിടെ ശ്‌മശാനം തീരുന്നയിടത്ത്   ഒരു വലിയ ചന്ദനമരം വെട്ടുവാനായി ചുടല മൂർച്ച കുറഞ്ഞു പോയ കോടാലിയും വെച്ച് പരിശ്രമിക്കുകയായിരുന്നു.

സാധു ഭ്രാന്തനും ചുടലയുടെ ഒപ്പം സഹായിയായി ഉണ്ടായിരുന്നു.

“നീ എന്താ ഈ ചെയ്യുന്നത് ?”

അവൻ ചുടലയോട് ചോദിച്ചു

“ശങ്കരാ ,,, മഹത്വമുള്ള ഒരു ശരീരം ഈ മണ്ണിലടക്കാനുള്ള നേരമായി കൊണ്ടിരിക്കുന്നു അതിനായി ഇപ്പോളെ ഞാൻ ഏറ്റവും മൂല്യമുള്ള ചന്ദനം എനിക്ക് വിറകാക്കണം ”

“ആരുടെ ശരീരം ?” ആദി ചോദിച്ചു

“എല്ലാമേ ശിവമയം ശങ്കരാ ” ചുടല കൈ കൂപ്പി മറുപടി പറഞ്ഞു

എന്നിട്ടു വീണ്ടും ആ കോടാലി ഉപയോഗിച്ച് മര൦ വെട്ടാൻ തുടങ്ങി

“എന്താടാ ശങ്കരാ ,,ഒരു മാതിരി ,,,” വെട്ടുന്നതിനിടയില്‍ ചുടല അവന്‍റെ  മുഖത്തെ മ്ലാനത കണ്ടു ചോദിച്ചു.

“ഓ ,,എന്ത് പറയാനാ ,, അവൾ എന്‍റെ  മണ്ണിൽ കയറി എന്നേലും വലിയ ആളായി നില്‍ക്കാ ,, ,, എല്ലാരും അവളെ  അവ്വയാറും ദൈവവുമൊക്കെയായി അങ്ങോട്ടു പൊക്കി തലയിൽ വെക്കുകയാണ് ”

“ശിവന്‍റെ  മണ്ണിലല്ലാതെ ശക്തി എങ്ങോട്ടു പോകും ,, ” ചുടല അല്പം ശബ്ദം താഴ്ത്തി പറഞ്ഞു

“എന്താ ,,എന്താ നീ പറഞ്ഞത് ?”