അഥർവ്വം 3 [ചാണക്യൻ] 165

“മോളെ ഞാൻ നിന്റെ  മുത്തശ്ശനാ… എന്റെ കൂടെ വന്നത് നിന്റെ  അമ്മാവനും. അതായതു മോൾടെ അമ്മയുടെ ആങ്ങള ”

ശിവ അവരെ മാറി മാറി നോക്കി.

എന്തിനെന്നറിയാതെ അവളുടെ  കണ്ണുകളും പെയ്തു തുടങ്ങാൻ പാകത്തിൽ ആയി മാറിയിരുന്നു.

ശിവയ്ക്കും അദ്ദേഹത്തിന്റെ സ്നേഹ ചുംബനം ലഭിച്ചു.

മാലതിയുടെ ഏട്ടൻ നിറകണ്ണുകളോടെ അവളുടെ  നേരെ വന്നു.

ശിവയെ മുറുക്കെ കെട്ടിപിടിച്ചുകൊണ്ടു അദ്ദേഹം സ്നേഹം പ്രകടിപ്പിച്ചു.

അവൾ  വല്ലാതെ ആഹ്ലാദത്തിൽ ആയിരുന്നു.

പുതിയതായി കിട്ടിയ ബന്ധുക്കളെ ഓർത്ത്.

കഥകളിൽ മാത്രം വായിച്ചിട്ടുള്ള ബന്ധുക്കളുടെയും മുത്തശ്ശന്റെയും ഒക്കെ സ്നേഹം അവൾ ആദ്യമായി നേരിട്ട് അനുഭവിക്കുകയായിരുന്നു.

“മോൾക്ക് ഞങ്ങളുടെ പേരൊക്കെ അറിയുമോ?”

മാലതിയുടെ ഏട്ടൻ ശിവയെ പാളി നോക്കി.

“ഉവ്വ് മുത്തശ്ശന്റെ പേര് ശങ്കരൻ എന്നാണെന്നും മുത്തശ്ശിയുടെ പേര് കാർത്യായനി എന്നും ആണെന്ന് പറഞ്ഞു തന്നിട്ടുണ്ട്. അമ്മ.  പിന്നെ അമ്മയുടെ മൂത്ത ചേട്ടന്റെ പേര്  ബലരാമൻന്ന്  ആണെന്നും പറഞ്ഞു തന്നിട്ടുണ്ട്.”

അവൾ  അഭിമാനത്തോടെ അവരെ നോക്കി പറഞ്ഞു. ബാലരാമന്റെയും ശങ്കരന്റെയും കണ്ണുകൾ അതു കേട്ട് തിളങ്ങി.

ഈ സമയം ആണ് അനന്തു മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി വന്നത്.

മുറ്റത്തു നിൽക്കുന്ന ആൾക്കാരെയും വില കൂടിയ കാറും കണ്ട് അവൻ ഒന്ന് പകച്ചു.

മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി വന്ന അനന്തുവിനെ കണ്ട് മാലതിയുടെ അച്ഛനും ഏട്ടനും ഒരുപോലെ ഞെട്ടി.

അവർ അവനെ അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കി നിന്നു.

“മോളെ ഇത്  “

സംയമനം വീണ്ടെടുത്ത ബലരാമൻ അനന്തുവിന്  നേരെ വിരൽ ചൂണ്ടിക്കൊണ്ട് ശങ്കയോടെ മാലതിയുടെ നേർക്ക് തിരിഞ്ഞു.

“ഏട്ടാ അത് എന്റെ മൂത്ത മകനാണ്. അനന്തു  ”

ഏട്ടന്റെ മുഖത്തു പകപ്പ്‌ കണ്ട് മാലതിയുടെ മനം സന്തോഷം കൊണ്ടു അല തല്ലി.

“സത്യമാണോ മോളെ? “

മാലതിയുടെ അച്ഛൻ ചിലമ്പിച്ച സ്വരത്തിൽ  വിശ്വാസം വരാതെ അവളോട്‌ ചോദിച്ചു.

“അതേ അച്ഛാ എന്റെ മകനാ.. ”

ശിവയെ പതിയെ തന്നിൽ നിന്നും മാറ്റി മാലതിയുടെ അച്ഛൻ അനന്തുവിലേക്ക്  നടന്നടുത്തു.

അയാൾ പരവശത്തോടെ അവന്റെ ചുമലിൽ കൈ വച്ചു.

പതുക്കെ അവനെ ആകെ ഒന്ന് ഉഴിഞ്ഞു നോക്കി.