🖤 വേദനസംഹാരി 3 🖤 [Jacob Cheriyan] 387

പാറു പറഞ്ഞു…

“ നീ… അടുക്കളയിൽ സഹായിക്കാൻ…”

ഒരു പ്രത്യേക ഈണത്തിൽ ചിരിയോടെ വൈഷ്ണവ് ചോദിച്ചു….

അത് കേട്ട് എല്ലാവരും ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നിൽക്കുമ്പോൾ ആണ് പുറത്ത് ഒരു ബുള്ളറ്റിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടത്… അത് കേട്ടതും എല്ലാവരും നിശബ്ദം ആയി….

അകത്തേക്ക് വന്നത് ശിവ ആയിരുന്നു… ഒരു ബ്ലാക്ക് ജീൻസും ബ്ലാക് ടീ- ഷിർട്ടും ഇട്ട് കയറി വന്ന അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് വീണു കിടക്കുന്ന മുടി കാരണം അവന്റെ മുഖം കാണുവാൻ പറ്റിയിരുന്നില്ല…. ഒരു അന്ന്യൻ ലുക്ക്… അവനെ കണ്ടപ്പോഴേ ആ അമ്മാവൻ അറിയാതെ ഇരുന്നിരുന്ന സ്ഥലത്ത് നിന്ന് എഴുനേറ്റു… രണ്ട് കൈ കൊണ്ടും മുടി ബാക്കിലേക്ക്‌ ഒതുക്കി വെച്ച ശേഷം അയാളെ ഒന്ന് നോക്കിയ ശേഷം ശിവ മുകളിലേക്ക് കയറി പോയി…

“ താൻ എന്തിനാടോ അവനെ കണ്ട് എഴുന്നേറ്റത്….???”

വിശ്വനാഥൻ ( വൈഷ്ണവിന്റെ അച്ഛൻ ) അയാളോട് ചോദിച്ചു…

“ അത്..അത്.. പെട്ടെന്ന് അവനെ കണ്ടപ്പോ ഇന്നലത്തെ സംഭവം ഓർമ വന്നു… അതാ…”

അയാൾ ഒരു ലജ്ജയോടെ പറഞ്ഞു…

അത് കേട്ട് വൈഷ്ണവും പാറുവും വൈഷ്ണവിയും ചിരി തുടങ്ങി… വിശ്വനാഥൻ ചിരി കടിച്ച് പിടിച്ച് നിന്നു….

കുടുംബത്തിലെ ഈ തലമുറയിലെ എല്ലാ കുട്ടികളെയും ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് വേറപ്പിച്ച് , വെറുപ്പിച്ച് നിർത്തുന്ന അയാൾക്ക് അവനെ പേടി എന്ന് പറഞ്ഞാൽ ആരായാലും ചിരിച്ച് പോകും….

.

.

രാവിലെ ഭക്ഷണം കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞ് വൈഷ്ണവി വൈഷ്ണവിനെയും വിളിച്ച് കൊണ്ട് റൂമിലേക്ക് പോയി… പുറകെ പാറുവും….

“ എന്തിനാടി എന്നെ വിളിച്ചോണ്ട് വന്നെ ഞാൻ വെറുതെ അവിടെ ഇരിക്കുവല്ലെ….”

വൈഷ്ണവ് കുറച്ച് നീരസത്തോടെ വൈഷ്ണവിയോട് പറഞ്ഞു….