ഇത് കണ്ടോ പാർവതി, ഇത് കുഞ്ഞു നാളിലെ എൻ്റെ ഫോട്ടോ…
ഇത് നിന്റെ ഫോട്ടോയാ…
ഞാൻ അറിയാതെ പോയല്ലോ പാർവതി, ഞാൻ സ്നേഹിച്ചത് എന്റെ ഉണ്ണി മോളെ തന്നെയായിരുന്നു എന്ന്.
അയാൾ മറുപടി പറയാതെ കരയുക മാത്രമാണ് ചെയ്തത്, അപ്രതീക്ഷിതമായി കേട്ട കാര്യങ്ങൾ പെട്ടെന്ന് ഉൾക്കൊള്ളാൻ കഴിയാതെ അവളിൽ നിന്നും കണ്ണുനീർ തുള്ളികൾ അടർന്നു വീണതാവാമെന്നാണ് ഞാനും കരുതിയത്.
ഞാൻഅവളുടെ കവിളുകൾ എന്റെ കൈ കുമ്പിളിൽ ആക്കി, ആ അധരങ്ങളിലെ തേൻ ഞാൻ നുകർന്നു, ഒരു നിമിഷം അവളുടെ മിഴികൾ പതിയെ അടയുന്നതും ഞാൻ കണ്ടു. എന്റെ കൈകൾ ആ മേനിയിൽ തഴുകി നീങ്ങി.. കൊണ്ടിരുന്നു.
പെട്ടെന്ന് തന്നെ എന്നെ തള്ളി മാറ്റിക്കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു.
ശിവ, എനിക്കൊരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്.
നീ ഒന്നും പറയണ്ട പാർവതി,
ഇന്ന് ഞാൻ എത്രമാത്രം സന്തോഷവാനാണ് നിനക്കറിയുമോ…
ഇനി മരിച്ചാലും എനിക്ക് പ്രശ്നമില്ല,
ശിവ,
അതേ പാർവതി, നീ തന്നെയാണ് എന്റെ ഉണ്ണിമോൾ, അതിൽപ്പരം സന്തോഷം എന്താണ് എനിക്ക് ഉണ്ടാവേണ്ടത്.
നിനക്കറിയോ എനിക്ക് ഇപ്പോ കുറ്റബോധം ഒന്നുമില്ല, പാർവ്വതി,
ഇന്നു മുതൽ നമ്മുടെ ജീവിതം തുടങ്ങുകയായി…
നീ ആഗ്രഹിച്ച,ഞാൻ ഇപ്പോൾ ആഗ്രഹിക്കുന്ന സുന്ദരമായ ജീവിതം.
എനിക്ക് അടുക്കളയിൽ ജോലിയുണ്ട്.
അതും പറഞ്ഞ് അവൾ മുറിയിൽ നിന്ന് പെട്ടെന്ന് ഇറങ്ങിപ്പോയി, അതിന്റെ കാരണം എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല, കുറച്ചു നേരം ചിന്തിച്ചപ്പോൾ എനിക്ക് തോന്നി, പെട്ടെന്ന് ഒരു നിമിഷം അപ്രതിക്ഷിതമായ കാര്യങ്ങൾ കേൾക്കുമ്പോ, അതുൾക്കൊള്ളാൻ അവൾക്കും സമയം ആവശ്യമാണ്.
അന്നാദ്യമായി ശാന്തമായ മനസ്സോടെ ഞാൻ ആ കട്ടിലിൽ കിടന്നു. കിടന്നു, എന്റെ പാർവതിയോടൊത്ത്, അല്ല എൻ്റെ ഉണ്ണിമോളോടൊത്ത് നല്ലൊരു ജീവിതവും സ്വപ്നവും കണ്ട്.
?????
Next part evidee?
അടുത്ത സ്റ്റോറി complete ആക്കാതെ.