❤️ദേവൻ ❤️part 16 [Ijasahammed] 221

അത്രമേൽ നിശബ്ദനായി കണ്ണുനീര് കൊണ്ട് കാഴ്ചമങ്ങിയ കണ്ണുകളുമായി എങ്ങോനോക്കി നിൽക്കുന്ന ദേവേട്ടനെ മനസ്നീറിനോക്കിനിന്നു…
ആ മുഖം ദിവസങ്ങൾ കൊഴിയുംതോറും കൂടുതൽ കൂടുതൽ മങ്ങികൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്…
വാടി വീഴാറായൊരു പൂവ്പോലെ അവശതനിറഞ്ഞ ആ കണ്ണുകളിൽ ഞാൻ പതിയെ തലോടി. അപ്പോഴും തേങ്ങൽ ഉള്ളിൽ നിന്നും വിട്ടുമാറിയിരുന്നില്ല…

കണ്ണുനീര് കൊണ്ട് ചാല്കീറിയ എന്റെ കവിൾതടം തുടച്ചുകൊണ്ട് ഏട്ടൻ പറഞ്ഞു…

“വേണ്ടാ… ഇനീം ങ്ങനെ കരയണ്ട .. !””

ഞാനാകണ്ണുകളിലേക്ക് നിരാശയുടെ ഒരു നോട്ടമെറിഞ്ഞു…

“പറഞ്ഞതല്ലേ ഞാൻ നെന്നോട് …
കൂടെ കൂടിയ ആദ്യദിവസം തന്നെ ന്റെ മുന്നിൽ നിന്നോണ്ട് ങ്ങനെ….. “”””

എന്നിൽ നിന്നും അകന്നുനിന്നുപറഞ്ഞ ആ വാക്കുകൾ എന്തുകൊണ്ടോ മുഴുവനാക്കിയില്ല ..

പതിയെ എന്റെ മുഖം കയ്യിലെടുത്തുകൊണ്ട് മെല്ലെ പറഞ്ഞു…

“ഇത് കാണാൻ വയ്യാത്തോണ്ടാ ഇത്രേം കാലം ഒഴിഞ്ഞുനടന്നീർന്നേ…
അല്ലാണ്ടെ ഈ താലി നെന്റെ കഴുത്തിലിടാൻ നിക്ക് വേറൊരു തടസ്സും ണ്ടായിട്ടല്ല …””

എന്നെ ആശ്വസിപ്പിക്കാനെന്നോണം ആകണം ആ വാക്കുകൾ പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയത്..

‘ഇതിങ്ങനെ കാണുണേനേക്കാൾ ഭേദം ഒറ്റക്ക് നടക്കായിരുന്നൂ ന്ന് ഇപ്പൊ തോന്നുണു..
അതാകുമ്പോ ഞാനൊറ്റക്ക് കരഞ്ഞാമതീർന്നലോ..”

ഉള്ളിലൊരു സങ്കടകടൽ ആഞ്ഞടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നിട്ടും ചുണ്ടിലൊരു ചിരിവലിച്ചുകെട്ടി ഏട്ടൻ പറഞ്ഞു…

“ശിവാ…. “”

ഒന്നും മിണ്ടാതെ തലതാഴ്ത്തി നിന്ന എന്നെ ചേർത്ത്നിർത്തി കൊണ്ട് ഏട്ടൻ വീണ്ടും തുടർന്നു….

വീഴുന്ന ഓരോ വാക്കുകളും നെഞ്ചിൽ കൂടുതൽ കൂടുതൽ ആഴത്തിൽ വീണു പതിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു…

“അവള് പോയ ശേഷം ഇവിടിങ്ങനെ ഒറ്റക്കിരിക്കുമ്പോ ഒരുപാട് ആശിച്ചിട്ട്ണ്ട് നീയ് ഒപ്പം ണ്ടാർന്നെങ്കിലോന്ന്.. !!

ഒന്നൂല്ലേലും കരഞ്ഞു കരഞ്ഞു തളർന്നു കിടന്നു നേരം വെളുപ്പിക്കുമ്പോ ഒന്ന് ചേർത്ത് പിടിക്കാൻ ഈ ദേവന് ലോകത്ത് ഒരാളെങ്കിലും ണ്ടാവൂലോ..

ഒരുപാട് ആലോചിച്ചു നെന്നെ വന്നൊന്ന് കണ്ടാലോ ന്ന് ..

അന്ന് ആട്ടിയിറക്കീതല്ലേ ഈ പടിക്കൽന്ന്, വെറുപ്പാവും കരുതി..

രണ്ട് കണ്ണുകളിലേക്കും മാറിമാറി വീഴുന്ന ആ നോട്ടത്തിന്റെ ആഴവും തീവ്രതയും കൂടി വരുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു…

“പിന്നെ എന്ത് പറഞ്ഞാ നെന്നേ വന്നു കാണണ്ടേ… ഇപ്പഴും ഈ പെണ്ണിനെ ഇഷ്ട്ടാണ്ന്നോ.. അതോ എല്ലാം നഷ്ട്ടപ്പെട്ട ഈ അനാഥചെക്കന്റെ കൂടെ കൂട്ടിന് കരയാൻ പോന്നോളാനോ…??