ശ്രാവണി 3 [Shana] 185

“ഏഴു ദിവസം ആണ് തുള്ളൽ വെച്ചിരിക്കുന്നത് ആ പണ്ടൊക്കെ അമ്പത്തൊന്നു ദിവസം ഉണ്ടായിരുന്നതാണ്. ഇപ്പോ പിന്നെ ആർക്കും അതിനുള്ള നേരവും കാലവും ഇല്ല ഇങ്ങനെയെങ്കിലും നടക്കുന്നുണ്ടല്ലോ ആ എല്ലാം ദൈവനിശ്ചയം എല്ലാം ശെരിയായാൽ മതിയാരുന്നു എന്റെ നാഗത്താൻമാരെ… “മുത്തശ്ശി തൊഴുതുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു

വ്യത്യസ്ത ചിന്തകൾ അവളുടെ മനസ്സിനെ മഥിച്ചപ്പോൾ പൊന്തക്കാട്ടിൽ നിന്നു ഇഴഞ്ഞു വന്നൊരു കരിനാഗം നാഗപ്രതിഷ്ഠയിൽ ചുറ്റിവരിഞ്ഞിരുന്നു. പത്തിവിടർത്തി നിന്ന നാഗം തൻ്റെ ദൃഷ്ടി ശ്രാവണിയുടെ തറവാടിനു മേൽ പതിപ്പിച്ചു.

ഫോൺ റിങ് ചെയ്യുന്നത് കേട്ടപ്പഴാണ് താനിപ്പോഴും നിന്നടുത്തു തന്നെ യാണെന്ന ബോധം അർജുനുണ്ടായത്. അവൻ പോക്കെറ്റിൽ നിന്നു ഫോൺ എടുത്തു അതിലെ പേര് കണ്ടതും അവന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു

“ടാ നീ എവിടാ രണ്ടുദിവസം എന്നുപറഞ്ഞു പോയിട്ട് ഇപ്പോ ഒരാഴ്ച ആയല്ലോ ” ഫോൺ എടുത്ത ഉടനെ അർജുൻ ദേഷ്യപ്പെട്ടു

“എനിക്കു വരാൻ പറ്റുമ്പോൾ ഞാൻ വരും. നീ അതോർത്ത് തല പുണ്ണാക്കണ്ട.” ഫോണിലൂടെ ഉള്ള ഗാംഭീര്യം നിറഞ്ഞ ശബ്ദം കേട്ടു അർജുന് ഒന്നും മറുത്ത് പറയാൻ തോന്നീല്ല

പോയ കാര്യം എന്തേലും നടന്നാരുന്നോ. അൽപ്പം മടിച്ചിട്ടാണെങ്കിലും അർജുൻ ചോദിച്ചു.

“കാളി വിചാരിച്ചതെന്തും നേടും.. അതിനു വേണ്ടി എന്തും ചെയ്യാന്‍ എനിക്കു ഒരു മടിയുമില്ല. ആരൊക്കെ തടസം നിന്നാലും കാളിയന്‍ അതിജീവിക്കും..” ഉറച്ച ശബ്ദത്തോടെ ഉള്ള വാക്കുകള്‍ അര്‍ജുനില്‍ ഭീതി ജനിപ്പിച്ചു. ഒരുതരം താക്കീതുപോലെ അര്‍ജുന്റെ ഉള്ളില്‍ അന്റെ വാക്കുകള്‍ മുഴങ്ങി.

കാളിയന്‍ കാര്‍ത്തികേയന്‍ പേര് പോലെ തന്നെ സ്വഭാവവും… തടസ്സമായി നിൽക്കുന്ന എന്തിനെയും തകർത്തെറിയാനുള്ള വ്യാഗ്രതയാണ് അവനു.. സുഹൃത്തായ തന്നെ പോലും വകവെക്കാത്ത സ്വഭാവം…

“എന്താടാ അവിടെ നടന്നത്.. “അര്‍ജുന്‍ അല്‍പം ആശങ്കയോടെ ചോദിച്ചു.

“ആ പന്നന്‍ ഗണേശന്‍ സ്ഥലം മറിച്ചുകൊടുക്കാന്‍ നോക്കി. അന്നിട്ട് ആരും അറിയാതെ അവന്റെ അച്ചിവീട്ടില്‍ പൊറുതിക്കു പോയതാ. ആരും അറിയില്ലെന്നാ അവന്റെ വിചാരം. ”

“എന്നിട്ട് ഡീല് റെഡിയായില്ലേ.. “അര്‍ജുന്‍ അമ്പരപ്പോടെ ചോദിച്ചു.