ശിവശക്തി 10 [ പ്രണയരാജ ] 306

അവളുടെ തൂവെള്ള വസ്ത്രത്തിൽ കറുപ്പിൻ്റെ നിഴൽ വീണു തുടങ്ങിയത് നിമിഷ നേരം കൊണ്ടു പടർന്നു. അവളുടെ വസ്ത്രം കറുപ്പു നിറം പൂണ്ടു. മിഴികൾ രക്തവർണ്ണമായി തിളങ്ങി, തേറ്റ പല്ലുകൾ പുറത്തേക്കു നീട്ടി അവൾ അലറി വിളിച്ചു.

ആ സ്വര വീചികൾ ഉയർത്തിയ കടലലകൾ ആ തോണിയെ ശക്തമായി , അന്ധകാന്ത നഗരിയിലേക്ക് വഹിച്ചു കൊണ്ടു വരികയാണ്. ഒന്നും മനസിലാവാതെ തോണിക്കാരൻ അലമുറയിടുകയാണ്.

അന്ധകാന്ത നഗരിക്കു പുറത്തു കടക്കാതെ തന്നെ അതിനു പുറത്ത് സമീപ ഭാഗങ്ങളിൽ തൻ്റെ ശക്തി പ്രയോഗിക്കാൻ മാത്രം ശക്തയായിരുന്നു അവൾ.

തോണിയും, തോണിക്കാരനും തെറിച്ചു വീണത്, അന്ധകാന്ത നഗരിയുടെ  തീരത്തായിരുന്നു.

വള്ളക്കാരൻ തെറിച്ചു വീണതും അയാൾ നോക്കിയത് തൻ്റെ കുഞ്ഞിനെയാണ്. വള്ളത്തിൽ തന്നോടൊപ്പം കൂട്ടു വന്ന തൻ്റെ മകളെ അയാൾ തിരഞ്ഞു. കുറച്ചകലെ അനങ്ങാൻ പാടു പെടുന്ന അവളെ കണ്ടതും അയാൾ അവൾക്കരികിലേക്കോടാൻ തുനിഞ്ഞതും, കണ്ണിമ മിന്നുന്ന വേഗതയിൽ എന്തോ ഒന്ന് തൻ്റെ മുന്നിൽ വന്നു നിന്നതറിഞ്ഞയാൾ കാൽ തെറ്റി മലന്നടിച്ചു വീണു.

വെളുത്ത നിറത്തിൽ മുഖം മുഴുവൻ ചെറു മുറിപ്പാടുകൾ ഉള്ള ഒരു സ്ത്രീ രൂപം ,ഇടതു വശത്തെ മുഖഭാഗത്തിന് ഒരു കോട്ടവുമില്ല എന്നാൽ വലതു ഭാഗത്തെ കണ്ണു ചൂഴ്ന്നെടുത്തതു പോലെ അതിൽ നിന്നും രക്തം ഒഴുകികൊണ്ടിരിക്കുന്നു. വലതുവശത്തെ ശിരസിൽ വലിയ മുറിപ്പാട്, അതിൽ നിന്നും രക്തം ഒഴുകുന്നു.

ഇടത്തെ നാസികാസുഷിരത്തിൽ നിന്നും രക്തം ഒഴുകുന്നുണ്ട്. അവളുടെ നീണ്ട മുടികൾ അവളുടെ ശരീരം മറച്ചിരിക്കുന്നു. അവളുടെ ആ രൂപം കണ്ട് വള്ളക്കാരൻ ഭയന്നു വിറച്ചു.

അച്ഛാ………..

ശൈവ യക്ഷി അവിടേക്കു തിരിഞ്ഞതും അയാൾ അലറി വിളിച്ചു.

അയ്യോ…. മോളെ….

ആമിയുടെ ഭീകരരൂപം അവളുടെ മുടിയാൽ മറച്ചു, അവളാ കുഞ്ഞിനെ നോക്കി.ആ മുടിയുടെ മറവിൽ അവളുടെ ഒറ്റക്കണ്ണിൻ്റെ ചലനം അതിവേഗമായത് കാണാം, അവളെ ഭയത്തോടെ നോക്കുന്ന ഒരു എട്ടു വയസുകാരി പെൺകുഞ്ഞ്, കുട്ടിത്തം നിറഞ്ഞു നിന്ന ആ മിഴികൾ ഇപ്പോ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പുമെന്ന പോലെ നിൽക്കുകയാണ്.