പ്രേമ മന്ദാരം 2 [കാലം സാക്ഷി] 112

സ്റ്റെയറിന് അടുത്ത് ഒഴിച്ചിരുന്ന എണ്ണയും. ഞാൻ എണ്ണ കുപ്പി എടുത്തോണ്ട് വരുന്നത് നിന്റെ മമ്മി കാണുകയും ചെയ്തിരുന്നത് കൊണ്ട്. നിന്നെ തള്ളിയിട്ട പ്രതിയെ കണ്ടെത്താൻ പ്രയാസമിന്നുമുണ്ടായിരുന്നില്ല.

പക്ഷെ എല്ലാവരുടെയും ചോദ്യത്തിന് മുന്നിൽ ഉത്തരം മുട്ടി നിന്ന എന്നെ രക്ഷിക്കാൻ, വേദനയിൽ കിടന്ന് പുളയുമ്പോഴും നീ ഒരു കള്ളം പറഞ്ഞു.

നീ പറഞ്ഞിട്ടാണ് എണ്ണയെടുത്തതെന്നും അത് നിന്റെ കൈ തട്ടി അവിടെ വീണതാണെന്നും.”

അത് പറഞ്ഞ് അവൾ എന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് മുഖം അടുപ്പിച്ച് എങ്ങലടിച്ച് കരയാൻ തുടങ്ങി.

“ഡി പെണ്ണെ ചിണുങ്ങാണ്ട് ഇരിക്ക് അതൊക്ക കഴിഞ്ഞിട്ട് എത്ര കൊല്ലം കഴിഞ്ഞു. എന്നിട്ട് ഇപ്പോഴും അതോർത്തിരുന്ന് കീറുന്നു. നാണമില്ലല്ലോ” ഞാൻ അവളെ കളിയാക്കി.

“പോടാ എനിക്ക് ഇപ്പോഴും അതോർക്കുമ്പോൾ നെഞ്ച് പിടക്കും. അന്ന് വീണ് വലത്തേ കൈ പ്ലാസ്റ്റർ ഇട്ടതിനു ശേഷം നിനക്ക് നിന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട ക്രിക്കറ്റ് വരെ ഉപേക്ഷിക്കേണ്ടി വന്നില്ലേ. നീ കളിക്കുന്നത് കാണാൻ എനിക്ക് എന്ത് ഇഷ്ടമായിരുന്നന്നോ?” അവൾ വിഷാദ ഭാവത്തോടെ എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.

“പെണ്ണെ കുറെ നേരമായി സെന്റി. ഇനിയുമായാൽ ഞാൻ താങ്ങൂല. അത് കൊണ്ട് നമുക്ക് ഈ ടോപ്പിക്ക് വിടാം”

“ശരി ടോപ്പിക്ക് വിടാം പക്ഷെ നീ എന്റെ ഒരു ചോദ്യത്തിന് വ്യക്തമായ ഉത്തരം തരണം”

“എന്ത് ചോദ്യം”

“നിന്നോട് ഇത് പലപ്പോഴും ചോദിക്കണമെന്ന് വെച്ചതാണോ പക്ഷെ ഒരു ധൈര്യം കിട്ടിയില്ല. നീ എന്തിനാ അന്ന് എന്നെ രക്ഷിക്കാൻ വേണ്ടി കള്ളം പറഞ്ഞത്.”

” അതോ? അത് നിന്നെ രക്ഷിക്കാൻ വേണ്ടിയൊന്നുമല്ല”

“പിന്നെ?” അവൾ മുഖംമുയർത്തി എന്റെ കണ്ണിൽ നോക്കി ചോദിച്ചു.

“അതോ എന്റെ കുഞ്ഞ് ഐഷു അവളെ എല്ലാരും കൂടി കുറ്റം പറഞ്ഞപ്പോൾ അവളുടെ മുഖം വാടിയാപ്പോൾ എനിക്ക് സഹിക്കാൻ പറ്റിയില്ല” എന്റെ മറുപടി കേട്ട് അവളുടെ മുഖത്ത് നാണം വന്നു.

“എന്നിട്ട് ഇപ്പോൾ എനിക്ക് വേണ്ടിയല്ല എന്ന് പറഞ്ഞു”