പ്രാണേശ്വരി 12 [പ്രൊഫസർ ബ്രോ] 523

എന്റെ കണ്ണ് അവളുടെ മുഖം വിട്ട് താഴേക്ക് പോകുന്നതേ ഇല്ല ആ കരിമഷി എഴുതിയ കണ്ണുകൾ എന്നെ ഒരുപാട് ആകർഷിക്കുന്നു. മൂക്കിൽ ഞാൻ ഞാൻ ബർത്ത്ഡേക്ക് വാങ്ങിക്കൊടുത്ത മൂക്കുത്തിക്ക് പകരം ആ പഴയ മൂക്കുത്തി തന്നെ. അത് കണ്ടപ്പോൾ ചെറിയ വിഷമം തോന്നിയെങ്കിലും അവൾ വീട്ടിൽ നിന്നാണ് വരുന്നത് എന്നോർത്തപ്പോൾ അത് മാറി. എന്റെ നോട്ടം കണ്ട് പെണ്ണിന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി ഉണ്ട്, ചോര തൊട്ടെടുക്കാൻ പറ്റിയ ചുണ്ടുകൾ ഒന്നും അല്ലെങ്കിലും ആവശ്യത്തിന് ചുവപ്പുണ്ട് ആ ചുണ്ടുകൾക്ക്….. കണ്ടിട്ട് അമ്പലത്തിൽ പോയിട്ടുള്ള വരവാണെന്ന് തോന്നുന്നു നെറ്റിയിൽ ചന്ദന കുറി ഉണ്ട്

“വാ അടച്ചു വയ്ക്കടാ ചേട്ടാ…”

ദുർഗ്ഗയുടെ കളിയാക്കൽ കേട്ടപ്പോഴാണ് കുറച്ചു സമയമായി ഞാൻ ലച്ചുവിനെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു എന്ന് മനസ്സിലായത്. ഒപ്പം പിന്നിൽനിന്നും അടക്കിപ്പിടിച്ച ചിരിയും കേട്ടു

തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ മാളുവും ഉണ്ണിയേട്ടനും കൂടി വാ പൊത്തി ചിരിക്കുകയാണ്.

ഇപ്പൊ നോക്കിയപ്പോൾ മാളുവിന് ആ പഴയ സൗന്ദര്യം ഇല്ല, ലച്ചുവിനെ കണ്ടതുകൊണ്ടാകും

എല്ലാവർക്കും കൂടി ഒരു ചിരി സമ്മാനിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ ലച്ചുവിനെയും ദുർഗ്ഗയെയും അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു.അവർ മാളുവിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നതും ഞാൻ റൂമിന്റെ വാതിൽ ചാരി. വാതിൽ ചാരി തിരിഞ്ഞപ്പോഴാണ് ലച്ചുവിനെ പിന്നിൽ നിന്നും കാണുന്നത്.

കുളിച്ച നനവ് മാറാത്ത മുടി വിടർത്തി ഇട്ടിരിക്കുന്നു . രണ്ട് ചെവിയുടെയും പിന്നിൽ നിന്നും കുറച്ചു മുടി എടുത്ത് തലയുടെ നടുക്കായി പിന്നി ഇട്ടിരിക്കുന്നതിനൊപ്പം ഒരു തുളസിക്കതിർ കൂടി വച്ചിരിക്കുന്നു

കുറച്ചു നടന്ന ലച്ചു തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ കാണുന്നത് ഞാൻ വീണ്ടും അവളെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നതാണ്. ഒരിക്കൽക്കൂടി ആ ചുണ്ടുകളിൽ ഒരു ചിരി മിന്നിമാഞ്ഞു ഞാൻ പിന്നെയും ചമ്മി

മാളുവിന്റെ അടുത്തെത്തിയ ലച്ചു സാധാരണയിൽ നിന്ന് വത്യസ്തമായി മാളുവിനോട് അധികം സംസാരിക്കുന്നില്ല ഉണ്ണിയേട്ടനെ ആദ്യമായി കാണുന്നത് കൊണ്ടാകും. അല്ലെങ്കിലും അവൾ എന്റെ അടുത്ത മാത്രമാണ് വായാടി ആകുക പിന്നെ കുറച്ചെങ്കിലും സംസാരിക്കുന്നത് പാറ്റയുടെ അടുത്താണ്

“അപ്പൊ ഇതാണ് ആ കാന്താരി അല്ലെ… ”

മാളു ദുർഗയെ നോക്കി ലച്ചുവിനോട് ചോദിച്ചു. പക്ഷെ മറുപടി കൊടുത്തത് ദുർഗ തന്നെയാണ്

“ഞാൻ കാ‍ന്താരി ഒന്നും അല്ല ”

“ആ…കേട്ടിട്ടുണ്ട് കേട്ടിട്ടുണ്ട്… ”

“എന്ത് കേൾക്കാൻ… ഞാൻ ഒരു പാവമാണ് ഇവളാണ് കാ‍ന്താരി ”

“അത് മനസ്സിലായി ”

മാളുവിന് പറ്റിയ കൂട്ടാണ് ദുർഗ. രണ്ടിന്റേം വാ അടങ്ങി ഇരിക്കില്ല

ഉണ്ണിയേട്ടൻ ഇതൊക്കെ കേട്ട് ചിരിക്കുന്നുണ്ട്. ലച്ചു അപ്പോഴും ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുകയാണ് എന്നാലും മുഖത്തൊരു ചിരി ഉണ്ട്

“ലക്ഷ്മി ഒന്നും സംസാരിക്കില്ലേ… ”

ഉണ്ണിയേട്ടന്റെ ആ ചോദ്യത്തിന് പോലും ഒരു ചിരി ആയിരുന്നു അവളുടെ മറുപടി

73 Comments

  1. Bro Next part

  2. Nice One ???

  3. വിഷ്ണു?

    വായിക്കാൻ വൈകിപ്പോയി…ഈ ഭാഗം വളരെ നന്നായിരുന്നു??

  4. Uufffff…. എന്റെ പ്രൊഫസർ ബ്രോ, എനിക്കു വയ്യ… നിങ്ങൾ എൻറെ കരള് അലിയിപ്പിച്ചു കളഞ്ഞു. നിധിന് മാനസാന്തരം ഉണ്ടാകുന്ന സീൻ…. പ്രണമിക്കുന്നു ബ്രോ ഞാൻ താങ്കളെ പ്രണമിക്കുന്നു…. എന്താ ഇത്! ഹൈ എന്തൊരു കൗൺസിലിംഗ് ആണ്. ഒരേ വിഷയം തന്നെ ഓരോരുത്തരും അതായത് മാളുവും ആൻറിയും അഖിലും നിധിനും ഒക്കെ അവരവരുടെ കാഴ്ചപ്പാടുകളിൽ കാര്യങ്ങളെ നോക്കിക്കാണുന്നതും എല്ലാം എത്ര സാഹിത്യ ചാതുരിയോടു കൂടിയാണ് ആണ് താങ്കൾ എഴുതിയിരിക്കുന്നത്. താങ്കളുടെ കഥയിൽ അമാനുഷിക ശക്തിയുള്ള കഥാപാത്രങ്ങൾ ഇല്ലായിരിക്കാം പക്ഷേ ഒന്ന് തീർച്ചയാണ് ഒരു വല്ലാത്ത out of the world ദൈവികതയും divinityയും ഒക്കെ അനുഭവപ്പെടുന്നുണ്ട്. ഇതു വായിക്കുമ്പോൾ അറിയില്ല മനസ്സിലുള്ള കറകളും എല്ലാം ഗംഗയിൽ അലിഞ്ഞില്ലാതായ പോലെത്തെ അനുഭവമാണ് ഉണ്ടാകുന്നത്. എങ്ങനെ എഴുതാൻ സാധിക്കുന്നു ബ്രോ ഇങ്ങനെയൊക്കെ… ഐ ലവ് യു… ഉമ്മ… ഉമ്മ …ഉമ്മ…
    വായന ഞാൻ പകുതിക്ക് വെച്ച് നിർത്തിയിട്ടാണ് ഇത്രയും എഴുതിയത്… അതായത് മാളു അഖിലിനെ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കി കൊടുക്കുന്ന രംഗം. വായിക്കാൻ വിനിയോഗിച്ച സമയം ശരിക്കും മുതലായി എന്നൊരു സംതൃപ്തി – മനസ്സിനും ശരീരത്തിനും ആകെമൊത്തം ഒരു കുളിർമ – എന്തെന്നില്ലാത്ത ഒരു ഫ്രഷ്നസ് ഫീൽ ചെയ്യുന്നു – മൂഡ് അപ് ലിഫ്റ്റ്ഡ് ആയ പോലെ.
    ഈ രംഗങ്ങളൊക്കെ ശരിക്കും താങ്കളുടെ ജീവിതത്തിൽ ഉണ്ടായതാണൊ ബ്രോ. അതോ സങ്കല്പമാണോ?! അറിയാനുള്ള ആകാംക്ഷ കൊണ്ട് ചോദിച്ചു പോയതാ!

    ഓഹ് പിന്നെ പറയാൻ മറന്നുപോയി … ആ അമ്മ…. എന്തൊരു സ്നേഹ വാരിധിയായ അമ്മയാണത് അത്. സ്വന്തം മകളോട് ഒരിക്കലും ഒരു അമ്മയ്ക്കും പൊറുക്കാൻ പറ്റാത്ത കാര്യങ്ങൾ അല്ലേ ആ നിധിൻ ചെയ്തത്. ആ നിധിനോടാണ്അമ്മ സ്നേഹവും വാത്സല്യവും അലിവും കരുണയും വാരിക്കോരി ചൊരിഞ്ഞത്. … മാളു വിൻറെ അമ്മയ്ക്ക് എന്റെ ഒരായിരം സാഷ്ടാംഗ പ്രണാമങ്ങൾ. കമൻറ് ഞാൻ ഇവിടെ നിർത്തുകയാണ് ഇല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ എഴുതി കൊണ്ടേയിരിക്കും…. താങ്കളെ ബോറടിപ്പിചൂ എന്ന പാപം കൂടി പേറാൻ എനിക്ക് ആഗ്രഹമില്ല.

    ഒത്തിരി ഒത്തിരി ഒത്തിരി സ്നേഹത്തോടെ
    സംഗീത്

    //അല്ലെങ്കിലും പെണ്ണുങ്ങൾ എല്ലാം കണ്ണുനീരിൽ പെട്ടന്ന് മയങ്ങും പെണ്ണുങ്ങളുടെ കണ്ണുനീരിൽ നമ്മൾ ആണുങ്ങളും//

    //. നല്ല അന്തസായി അവിടെ നിന്നൊരു പാട്ടങ്ങു പാടി… //???

    //നമ്മുടെ സ്വപ്നത്തിൽ എപ്പോളും വരുന്നത് വല്ല മാടനും മറുതയും ഒക്കെ ആകും// ???

    നിർത്തി നിർത്തി നിർത്തി ഞാൻ ഇതോടെ നിർത്തി ഇനി ഒന്നും ഞാൻ കോപ്പി-പേസ്റ്റ് ചെയ്യത്തില്ല, ഇനിയും കോപ്പി-പേസ്റ്റ് ചെയ്താൽ ഞാൻ കഥ മൊത്തം ഇവിടെ പേസ്റ്റ് ചെയ്യേണ്ടിവരും. ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞേക്കാം … ഇനി ഞാൻ എങ്ങാനും ചിരിച്ചു ചിരിച്ചു ചത്തുപോയാൽ അതിനുത്തരവാദി താങ്കൾ മാത്രമായിരിക്കും ആയിരിക്കും…
    കേട്ടല്ലോ മിസ്റ്റർ പ്രൊഫസർ ബ്രോ.

    //“ബഹുവചനം വേണ്ട ഏകവചനം മതി, ഞാൻ പോത്തോന്നും അല്ല ”//???

    //ചോര തൊട്ടെടുക്കാൻ പറ്റിയ ചുണ്ടുകൾ …. ഒന്നും അല്ലെങ്കിലും ആവശ്യത്തിന് ചുവപ്പുണ്ട് ആ ചുണ്ടുകൾക്ക്….. // ഈ ഡയലോഗിന് നടുക്കുള്ള ആ ഒരു pause ഉം അതുകഴിഞ്ഞിട്ട് കുടഞ്ഞ് താഴോട്ട് ഉള്ള ഇടുലും. ഹാ… സൂപ്പർ!!

    പിന്നെ ഇതും കൂടെ പറഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ ശരിയാവില്ല; ആശുപത്രിയുടെ ഇടനാഴികളിലൂടെ കൂടെ നടന്നു കൊണ്ടു പ്രണയം കൈമാറുന്ന ആ രംഗം ഹോ…. അതിമനോഹരം … ഇതിനെയാണോ പ്രൊഫസർ ബ്രോ നമ്മളീ കാവ്യ മനോഹരം കാവ്യ മനോഹരം എന്നൊക്കെ പറയുന്നത്…? ആയിരിക്കും അല്ലേ?.

    ഒരിക്കൽ കൂടി സ്നേഹപൂർവ്വം

    സംഗീത്

    1. എന്നെ ഇങ്ങനെ പുകഴ്ത്തി കൊല്ലല്ലേ ബ്രോ… എനിക്ക് എഴുതാൻ അറിയില്ല എന്നുള്ളതാണ് സത്യം തുടങ്ങി വച്ച രണ്ടെണ്ണം അവസാനിപ്പിച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ അടുത്തതായി എന്തെങ്കിലും എഴുതുമോ എന്നുള്ളതും സംശയമാണ്..

  5. വീണ്ടും ഒരു മനോഹരമായ പാർട്ട്‌ ആയിരുന്നു, നന്നായിരുന്നു പ്രൊഫസർ ബ്രോ ?

    സ്നേഹം ❤️

  6. ഏട്ടാ….

    ഒത്തിരി ഒത്തിരി ഇഷ്ടായി..????

    അവരുടെ പിണക്കം അങ്ങു മാറിയല്ലോ…അതേതായാലും നന്നായി..

    പിന്നെ ലച്ചു….കൂടെ കാന്താരിയും മനസ്സിന്നു പോണില്ല ട്ടൊ…

    തിരക്കൊഴിഞ് വേഗം തന്നെ വരുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു ഏട്ടാ…

    കാത്തിരിക്കാം?

    1. മുത്തേ …

      നീ വായിച്ചല്ലോ… സന്തോഷം

      പിണക്കങ്ങൾ ഒക്കെ എന്തിനാ മനസ്സിൽ വച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത് എല്ലാം പെട്ടന്ന് തന്നെ ഇണക്കങ്ങൾ ആകട്ടെ

      തിരക്കൊഴിഞ്ഞു വേഗം തന്നെ തരാൻ ശ്രമിക്കാം

      സ്നേഹത്തോടെ ഏട്ടൻ ????

Comments are closed.