നിഴലായ് അരികെ -12 [ചെമ്പരത്തി] 379

“അയാളുടെ ബിപി ഷൂട്ട്‌ ചെയ്തതാണ്…മൂക്കിനുള്ളിലെ ഒരു ഞരമ്പ് പൊട്ടിയിട്ടുണ്ട് അതാണ്‌ ബ്ലീഡിങ് ഉണ്ടായതു…..ദിവസങ്ങൾ ആയി അയാൾ ഉറങ്ങിയിട്ട് എന്ന് തോന്നുന്നല്ലോ…അതെ പോലെ തന്നെ ഭക്ഷണവും കുറവായിരുന്നു…ബോഡി വല്ലാതെ വീക്ക്‌ ആണ്…  ഇന്ന് അഡ്മിറ്റ്‌  ആക്കാം…. ക്ഷീണം മാറിയിട്ട്, വൈകുന്നേരത്തോടെ പോയാൽ മതി….നിലവിൽ പേടിക്കാനുള്ള സാഹചര്യം ഒന്നുമില്ല….ഓക്കേ?”….

 

 

“അത്…”

പ്രകാശ് ഒന്ന് വിക്കി…..

“ഇന്ന് അവന്റെ കല്യാണം ആണ്…. അതിന്റെ കുറച്ചധികം ടെൻഷനിൽ ആണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്….. അതുകൊണ്ടാവണം……..  അഡ്മിറ്റ്‌ ആക്കുന്ന കാര്യം ആലോചിക്കാൻ പറ്റില്ല ഡോക്ടർ……”

 

ഡോക്ടർ കുറച്ചു നേരം ആലോചനയോട് കൂടി തന്റെ നെറ്റിയിൽ ഇരു വിരൽ കൊണ്ട് ഉഴിഞ്ഞു….

“ശരി….. ഇപ്പോൾ ഒരു ഡ്രിപ് ഇട്ടിട്ടുണ്ട്….അത് കഴിയുമ്പോൾ പോകാം….. പക്ഷെ കുറച്ചു ദിവസത്തേക്കു,ടെൻഷൻ മാറി ആരോഗ്യം വീണ്ടെടുക്കുന്നത് വരെ നല്ലപോലെ ശ്രദ്ദിക്കണം….കുറച്ചു വിറ്റമിൻ ടാബ്‌ലറ്റസും സിറപ്പുകളും എഴുതിയിട്ടുണ്ട്…. അതോടൊപ്പം തന്നെ ഫുഡ്‌ കഴിക്കുന്നതും……

അപ്പോൾ പിന്നെ …….. ഡ്രിപ് കഴിയുമ്പോൾ പൊയ്ക്കോളൂ….”

പറഞ്ഞിട്ട് ഡോക്ടർ തന്റെ കാബിനിലേക്ക് നടന്നു…

 

 

പ്രകാശ്,നന്ദനെ കിടത്തിയ ബെഡിനരികിലേക്ക്  നടന്നു…അവന്റെ വിളറി, തേജസ്സ് വറ്റിയ മുഖം കണ്ണിൽ പതിയവേ നെഞ്ചിൽ ഊറിയ ഒരു ഗദ്ഗദം തന്നെ പൊള്ളിക്കുന്നത് അയാൾ അറിഞ്ഞു…..കണ്ണുകൾ വിരൽ തുമ്പിനാൽ തുടച്ചു മാറ്റി….

കൂടുതൽ നേരം അവനെ കണ്ടുനിൽക്കാൻ കഴിയാതെ പുറത്തേക്കു നടന്നു…..

 

അപ്പോഴേക്കും, സൂര്യയെ ഏല്പിച്ചിരുന്ന പ്രകാശിന്റെ ഫോണിൽ കോളുകളുടെ നീണ്ട നിര ആയിരുന്നു..

വിളിച്ചവരോടെല്ലാം “കുഴപ്പമില്ല….. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ എത്തും” എന്ന മറുപടിയോടെ അവൻ ഫോൺ വച്ചിരുന്നു….

 

 

 

 

ഏകദേശം അര മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും നന്ദൻ പതിയെ കണ്ണ് തുറന്നു…… കണ്ണിലൂറിക്കൂടിയ നീർത്തുള്ളികൾ ഇരു ചെന്നികളെയും പൊള്ളിച്ചു ബെഡിലേക്കൊഴുകി…

 

ഒൻപതു മണിയോടെ ഡ്രിപ് തീർന്നു നന്ദനെ ഡിസ്ചാർജ്  ചെയ്തു…10.45 നും 11.30ക്കും ഇടയിൽ ആയിരുന്നു മുഹൂർത്തം…. നന്ദന് താല്പര്യം ഇല്ലെങ്കിലും, തങ്ങളുടെ മക്കളുടെ വിവാഹം വേണ്ടപ്പെട്ടവരെ എല്ലാം