ഡെറിക് എബ്രഹാം 15 [അഹമ്മദ് ശഫീഖ് ചെറുകുന്ന്] 174

“അമ്മേ… എന്ത് പറ്റി…. വെള്ളം വേണോ….? ”

“വേണ്ട മോനെ…. എനിക്ക് എന്റെ മോളെ മതി….”

“അത് തരാമെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ…. അമ്മ തന്നെയല്ലേ മകനാണെന്ന് പറഞ്ഞത്….ആ മകൻ അമ്മയ്ക്ക് തരുന്ന വാക്കാണിത്….”

“പന്ത്രണ്ട് കൊല്ലം അമ്പലവും പള്ളികളും കയറി നേർച്ചയാക്കി കിട്ടിയ മകളാണ്…. അവൾ ഒരാൾ മാത്രമേ ഞങ്ങൾക്കുള്ളൂ…. അവൾ പോയാൽ പിന്നെ ഞങ്ങൾ പിന്നെ ജീവിച്ചിരിക്കില്ല.. അവളുടെ കൂടെ ഞങ്ങളും പോകും…

ഈ പോലീസ് സ്റ്റേഷന്റെ മുന്നിൽ വെച്ച് തന്നെ രണ്ട് കയറിൽ ഞങ്ങൾ അവസാനിപ്പിക്കും , ഈ നശിച്ച ജീവിതം….”

” അങ്ങനെയൊന്നും പറയല്ലേ അമ്മേ…

മരണം ഒരു പരിഹാരമാണെങ്കിൽ ഞാനൊക്കെ എപ്പോഴേ ദൈവത്തിന്റെ അടുത്ത് എത്തിയിട്ടുണ്ടാകും….

അമ്മ പേടിക്കേണ്ട…..

അമ്മയുടെ മകളെ മാത്രമല്ല… ഇതിൽ എല്ലാവരുടെയും മക്കളെ ഞാൻ കൊണ്ട് വരും…

അല്ലെങ്കിൽ നമുക്ക് എല്ലാവർക്കും ഒന്നിച്ചു തൂങ്ങാം അമ്മേ…”

അവന്റെ വാക്കുകളിലെ ആത്മാർത്ഥത കണ്ടിട്ടാകാം , അവരുടെ കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകളിലൊക്കെ പ്രതീക്ഷയുടെ മൊട്ടു വിരിയാൻ തുടങ്ങിയത് പോലെ…