Oooo ബ്രോ..!!
താനും ഇവിടേക്ക് ചാടി അല്ലെ..!
But it’s not a problem
Fire blade enna per kettappo eduth nokkeetha…!!
ഫസ്റ്റ് പേജ് വായിച്ചപ്പോ മനസ്സിലായി ആരാന്നു.
കിനാവുപോലെ ഞാൻ കാത്തിരുന്ന വായിച്ച സ്റ്റോറി ആണ് ബട്ട്‌ കമന്റ്‌ ഇടാൻ പറ്റിയിരുന്നില്ല…!!
ഇന്നും ആ സ്റ്റോറി മനസ്സിലുണ്ട് ബ്രോ. അത്രക്കും ഇഷ്ട്ടപെട്ട സ്റ്റോറി ആണത്.
ഇനി ഇവിടെയും ബ്രോടെ ആ ലെവൽ സ്റ്റോറി പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു…!!
പിന്നെ ഈ കഥ വായിക്കാൻ സമയം കിട്ട്ടില്ലാട്ടാ ?.
വായിച്ചിട്ട് ഒന്നൂടെ വരാവേ…!!

വളരെ നന്നായിട്ടുണ്ട് ബ്രോ കൊള്ളാം എന്തൊരു feel ആണ് ബ്രോ തങ്ങളുടെ എഴുത്തിനു ശരിക്കും കരഞ്ഞു പോയി പല സീനുകളും വയ്ക്കുമ്പോൾ കൊള്ളാട്ടോ അടുത്ത പാർട്ടിനായ് ഇപ്പോഴേ ഞാൻ കാത്തിരിപ്പു തുടങ്ങി അപ്പൊ എങ്ങനെയാ കഴിയുന്നതും വേഗം പെട്ടന്ന് തരില്ലേ കാത്തിരിക്കുന്നു
With?

ബ്രോ ….
ഇപ്പോളാണ് കഥ വായിച്ചത്. കിനാവ് പോലെ വായിച്ചപ്പോൾ കിട്ടിയ അതെ ഫീൽ ഇവടെം കിട്ടി. പിന്നെ എങ്ങനെ ഒക്കെ ആയാലും നമ്മളെ ഏറ്റവും കൂടുതൽ മനസ്സിലാക്കുക നമ്മുടെ അമ്മ തന്നെ ആയിരിക്കും. അത് ഈ പാർട്ടിൽ ശരിക്ക് കാണിച്ചിട്ടുണ്ട്. ആ ഡയറി വായിക്കാൻ എടുത്തിട്ട് എന്റെ പൊന്നൂസിന് എന്ന് വായിച്ചിട്ട് അവൻ പൊട്ടികരഞ്ഞു എന്ന ഭാഗം ഒക്കെ വായിച്ചപ്പോൾ ശരിക്കും കരഞ്ഞ് പോയി
ഇങ്ങടെ കഥ ഒക്കെ ഭയങ്കര ഇമോഷണൽ ആയിട്ട് ഉള്ളതാണ്. ഇത് കുറ്റമല്ലേ കേട്ടോ … ഒരു നല്ല എഴുത്തുക്കാരനെ ഇങ്ങനെ വരികളിലൂടെ മറ്റുള്ളവരുടെ മനസ്സിനെ സ്വാധി നക്കാൻ പറ്റുള്ളു. അടുത്ത പാർട്ടിനായി കാത്തിരിക്കുന്നു

With love ❤️
Sivan

ബ്രോ കിനാവു പോലെ പോലുള്ള ഒരു തുടർകഥ കൂടി എഴുതുമോ,, കംപ്ലീറ്റ് love ഉള്ള ഒരു ഐറ്റം,, അപേക്ഷ ആണ്

ഡിയർ കൂട്ടുകാരാ ❤❤❤

ഈ comt ഞാൻ എഴുതുന്നത് എന്റെ എക്കാലത്തെയും മികച്ച… അല്ലെങ്കിൽ കഥ വായന എന്നത് വെറും നേരംപോക്ക് മാത്രമല്ല ഒരു കഥാ വായനയിലൂടെ സ്വന്തം അനുഭവങ്ങളും ജീവിതവും ഒരു കണ്ണാടി പോലെ നോക്കിക്കാണാൻ സാധിക്കുമെന്നും അതിൽ മോശം അനുഭവങ്ങളെ എങ്ങിനെ തരണം ചെയ്യണമെന്നും പഠിപ്പിച്ച എന്റെ പ്രിയ എഴുത്തുകാരൻ എഴുതിയ എക്കാലത്തെയും എന്റെ പ്രിയ നോവൽകൂടിയായ ആയ ‘കിനാവ് പോലെ’ എന്ന സൃഷ്ടിയുടെ അടിത്തറയിൽ നിന്നുകൊണ്ടാണ്.

മനു എന്ന വ്യക്തയുടെ ജീവിതത്തിലെ കാലഘട്ടങ്ങളിലൂടെ പറഞ്ഞുപോയ കഥ ഒരുപാട് ഇൻസ്‌പെറേഷൻ നൽകാൻ സാധിക്കുന്ന ഒന്ന് തന്നെ ആയിരുന്നു. ആദ്യമായി എഴുതിയിട്ട് കൂടി അതിന്റെ യാതൊരു വിധ സങ്കോചവും കഥയിൽ കണ്ടില്ലെന്ന് മാത്രമല്ല ശാന്തമായി ഒഴുകുന്ന പുഴ കണക്കിന് തുടക്കം മുതൽ ഒടുക്കം വരെ മനസിൽ തട്ടി വായിക്കാൻ സാധിച്ച ഒരു കഥ തന്നെ ആയിരുന്നു അത്. KK യിൽ പണ്ട് കാത്തിരുന്നു വായിച്ചതും മറ്റും ഇപ്പോഴും സുഖിമുള്ള ഓർമ്മകൾ ആണ്. മനുവിനെയും ശബരിയെയും അമ്മൂട്ടിയെയും നവ്യയും അവരുടെ കുടുംബങ്ങളെയും എന്തിന് ഒരു gust റോളിൽ വന്നു പോയ വൈദേഹി വരെ മനസിൽ ഇന്നും മായാതെ നിൽപ്പുണ്ട്. ഓരോ തവണ എടുത്തു വായിക്കുമ്പോഴും ഒരു പുതു കഥ വായിക്കുന്ന അനുഭൂതി ആണ് ഇപ്പോഴും.

ആ story ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ടുവന്നപ്പോഴും ഏറെ സന്തോഷിച്ചത് ഒരുപക്ഷെ ഞാൻ ആകും… അതിന്റെ pdf കിട്ടിയപ്പോൾ ആദ്യം തന്നെ ഡൗൺലോഡ് ചെയ്തു സൂക്ഷിച്ചു. അങ്ങിനെ അവിചാരിതമായാണ് താങ്കൾ ഈ കഥ എഴുതുന്നുണ്ടെന്ന് comt sectionil വായിക്കാൻ ഇടയായത്… അന്ന് തൊട്ട് കാത്തിരിപ്പായിരുന്നു. ഒരുപാട് പ്രതീക്ഷകളോടെ ആണ് വായിക്കാൻ തുടങ്ങിയതും… എന്താണ് പറയുക ആദ്യ കഥ കിടിലൻ ആണെങ്കി ഇത്‌ കിടിലോസ്‌കി എന്ന് പറയേണ്ടി വരും കാരണം മനുവിനെക്കാൾ എന്റെ ജീവിതം സമാനമായത് വിനോദിനോടാണ്… ചില ജീവിത സന്ദർഭങ്ങൾ ഒഴിച്ചുനിർത്തിയാൽ വിനോദിലൂടെ ഞാൻ ജീവിക്കുകയായിരുന്നു… ഓരോ വരികളും എന്നെ പഴയ കാലഘട്ടം ഓർമിപ്പിച്ചു. പിന്നിട്ട വഴികൾ കളിയാക്കലുകൾ എല്ലാം നേരിൽ കണ്ട് എഴുതിയത് പോലെ… എന്താണ് ഇതിൽ കൂടുതൽ പറയേണ്ടത് എന്ന് ഇപ്പോഴും നിശ്ചയമില്ല.

യേശുദാസിന്റെ വരികൾക്കൊപ്പം ഓടിതുടങ്ങിയ മനസ്സ് ആ ഗ്രൗണ്ടിൽ ആണ് ചെന്ന് നിന്നത്. അത്രയും സമയം മറ്റേതോ ലോകത്തായിരുന്നു എന്ന് പറയുന്നതാവും ശരി. ഒട്ടും വേഗത കൈവരിക്കാതെ പതിഞ്ഞ താളത്തിൽ പറഞ്ഞുപോയതിനാൽ തന്നെ ഹൃദയം കൊണ്ടാണ് മനസ്സിലേക്ക് ഓരോ വരികളും ചേർത്തുവച്ചത്… കിനാവ് പോലെ വായിച്ച അതെ ഫീൽ അല്ലെങ്കിൽ ഒരു പടി മുകളിൽ ഫീൽ നൽകാൻ ഇത്തവണയാണ് സാധിച്ചതെന്ന് നിശേഷം പറയാം. അമ്മയുടെ മക്കളോടുള്ള കരുതലും തിരിച്ചു മകന് അമ്മയോടുള്ള സ്നേഹവും കാണിച്ചുതരാൻ ആ ഡയറിയിലെ ഒറ്റ വരി മതി.

“വല്ലതും കഴിച്ചോ നീയ്യ്”

ഹൃദയം നുറുങ്ങിയാണ് ആ ഭാഗങ്ങൾ വായിച്ചുതീർത്തത്… അങിനെ ഒരു അവസ്ഥ ഒരു അമ്മക്കും മകനും വരല്ലേ എന്നാണ് ഇപ്പോഴും പ്രാർത്ഥന. ഒടുവിൽ ഒരു ഡയറിയിൽ മകനുവേണ്ടി ആത്മാവിനെ സമർപ്പിച്ചു ആ അമ്മ ഈ ലോകത്തോട് വിടപറഞ്ഞപ്പോൾ വിനോദിനെനെക്കാൾ ഉച്ചത്തിൽ ഞാൻ കരഞ്ഞു പോയി. എങ്ങിനെ കഴിയുന്നു സഹോദരാ മനസ്സിനെ ഇങ്ങിനെ കുത്തികീറിമുറിവേൽപ്പിച്ചുകൊണ്ട് എഴുതിവക്കാൻ… ഒന്നും പറയാൻ വയ്യ… പ്രവാസിയും നീനയും ഒന്നുമല്ല ഹൃദയം തകർക്കുന്നവർ അത് തനാണ്. നമിച്ചു പൊന്നളിയാ……………

ശബരിയിലൂടെ മനുവിനെയും അവരുടെ ജീവിതവും ഒന്നുകൂടെ നോക്കിക്കാണാൻ അവസരം തന്നതിനു പ്രതേകം നന്ദി. കഥയുടെ സെക്കന്റ്‌ സീസൺ ഇറക്കി ബോർ ആക്കുന്നതിലും നല്ലത് ഇതുതന്നെ ആണ്.ശബരിയിലൂടെ വിനോദ് ഒരുപാട് മാറുമെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു… താങ്കൾ ഇടക്ക് പറയുന്നത് പോലെ ഒരേ വെവ് ലെങ്ത് ഉള്ളവർ ആയതുകൊണ്ടാകും ശബരിക്ക് ഒരു നിമിഷം വിനോദിൽ പണ്ടത്തെ മനുവിനെ കാണാൻ കഴിഞ്ഞത് അതാണല്ലോ തീവണ്ടിയുടെ ഡോർ സൈഡിൽ നിന്നും പുള്ളിയെ മാറ്റിനിർത്താൻ തോന്നിയത്. എന്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ വിനോദ് ഇനി പാലക്കാട്ടേക്ക് പോകണം… സ്വന്തം വീട്ടിൽ നില്കുന്നിടത്തോളം അയാൾക്ക് സമാധാനം കിട്ടില്ല. നാം സ്നേഹിക്കുന്നവരെ അല്ല നമ്മെ സ്നേഹിക്കുന്നവരെ ആണ് നമ്മൾ കണ്ടെത്തേണ്ടത്.

സാധാരണയിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായി കൂടപ്പിറപ്പിനെ ശത്രു തുല്യം കാണുന്ന രീതിൽ നിന്നും വിനോദിന്റെ സഹോദരനെ മാറ്റി നിർത്തിയത് ഒരുപാട് ഇഷ്ടമായി. അച്ഛനും അമ്മയും ഉള്ളപ്പോൾ പോലും ഇങ്ങിനെ ഒരു ജീവിത സാഹചര്യത്തിൽ വളരേണ്ടി വന്നിട്ടും വിനോദിനെ സഹോദരനായി തന്നെ പുള്ളി കാണുന്നത് അല്പം ആശ്വാസം നല്കി. കൂടാതെ അവർ ഈ ലോകത്ത് നിന്ന് വിടപറഞ്ഞപ്പോൾ പോലും ആ സ്നേഹത്തിനു ഒരു കോട്ടവും വന്നില്ല എന്നുള്ളതും സന്തോഷം നൽകുന്ന കാര്യം തന്നെ ആയിരുന്നു. വേണമെങ്കിൽ അയാൾക്ക് വിനോദിനെ ആ വീട്ടിൽ നിന്ന് പോലും ഇറക്കിവിടൻ കഴിയുമായിരുന്നു… വായിച്ച അറിവ് വച്ച് ആ നാട്ടുകാർ പോലും അത് തടയാൻ നിൽക്കില്ല.

ഇനി അറിയാനുള്ളത് വിനോദിന്റെ ഭവിയാണ്… അവനെ സ്നേഹിക്കാൻ അല്ലെങ്കിൽ അവന്റെ ഇരുൾ നിറഞ്ഞ ജീവിതത്തിൽ വെളിച്ചം നൽകാൻ അവന്റെ വെവ് ലെങ്ത്തുള്ള ഒരു കൂട്ടുകാരനെ / കൂട്ടുകാരിയെ ലഭിക്കുമായിരിക്കും അല്ലെ… ശബരി നൽകിയ മോട്ടിവേഷൻ നാളെ വിനോദിന്റെ ജീവിതത്തിൽ മാറ്റൊലി തീർക്കുന്നത് കാണാൻ കാത്തിരിക്കുന്നു…

സസ്നേഹം… മേനോൻ കുട്ടി ?

ഹായ് വന്നു അല്ലെ ഇപ്പൊ തിരക്കാണ് കുറെ സ്റ്റോറീസ് പെന്റിങ് ആണ് സാവധാനം വായിച്ചു പറയാം

Malakhaye Premicha Jinn
സ്നേഹത്തോടെ❤️❤️

Hi bro veendum vannule… enthaayaalum randam Varavu polichu.,.. katha istamaayi..ithil sabariyum,manuvum koodi vannappol vere level aakum ennu urappayi, especially sabari..avan oru jinnanu…. enthaayaalum athikam vaikkathe next part thannolo…ok..all the best ???❤️❤️❤️

Kollaam, interesting nalla flow
Baakki post cheyyuka, kaathirikkum
Randu praavashyam post aayittundu, adutha praavashyam onnu sradhicholoo.

❤️❤️❤️

??നീ അല്ലെ ലവൻ ?. വായിച്ചിട്ട് പറയാം ?