കുഞ്ഞുറുമ്പുകളുടെ ലോകം [Fire blade] 152

എന്നോ അമിതമായ കള്ളുകുടിയുടെയും ബീഡിവലിയുടെയും സമ്മാനമായി കിട്ടിയ ഏതൊക്കെയോ പേരറിയാത്ത അസുഖങ്ങൾ അങ്ങേരെ കൊണ്ടുപോയി….ഒരുതരത്തിൽ അതോടുകൂടി വല്ലപ്പോളും വീട്ടിൽ നിന്നും കേട്ടിരുന്ന കുത്തുവാക്കും ഇല്ലാണ്ടായി…അന്നുവരെ കേൾക്കുമ്പോളെല്ലാം ഒരു മടുപ്പ് തോന്നിയിരുന്നെങ്കിലും അതുകൂടി അവസാനിച്ചതോടെ ഒറ്റപ്പെടൽ അധികരിച്ചു..

അനിയന്റെ വിളി വന്നൊരു ദിവസം ഞാൻ എന്റെ ക്ലാസുകൾക്ക് അവധി പറഞ്ഞു ഹൈദരാബാദിലേക്ക് വണ്ടി കേറി…. രണ്ടു ദിവസത്തോളമുണ്ടായിരുന്ന യാത്ര ആദ്യസമയങ്ങളിൽ അമ്മക്ക് എന്ത് സംഭവിച്ചെന്നോർത്തുള്ള ടെൻഷൻ ആയിരുന്നെങ്കിലും പതിയെപ്പതിയെ ആ ടെൻഷൻ എന്നിൽ നിന്നും മാറി..36 മണിക്കൂറുകൾ നീണ്ട യാത്ര ആ യാത്രയിൽ കാണേണ്ടി വന്ന കാഴ്ചകളും മനസിനെ പതിയെ സമാധാനം കൈവരിക്കാൻ സഹായിച്ചു….അവസാനം അവിടെയെത്തി അമ്മ കിടക്കുന്ന ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തുന്നതുവരെയെ ആ സമാധാനത്തിനു ആയുസുണ്ടായുള്ളൂ, ഗേറ്റ് കടന്നതോടെ ഏത് അവസ്ഥയിലേക്കാണ് ഞാൻ ചെല്ലുന്നതെന്നു അറിയാത്തതുകൊണ്ടുള്ള ടെൻഷൻ എന്നെ തളർത്തി..

Icu റൂമിന്റെ പുറത്തു ബെഞ്ചിൽ അനിയനും ഭാര്യയും കുട്ടിയും ഇരിക്കുന്നുണ്ട്‌, നേരെ ഗ്ലാസ്സിലൂടെ ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കി, എന്തൊക്കെയോ ഉപകരണങ്ങൾ ഘടിപ്പിച്ചു അമ്മ മയങ്ങുന്നുണ്ട്, അത് നോക്കിനിൽക്കേ എന്റെ കണ്പോളകൾക്കു ഭാരം കൂടി, സ്വയമറിയാതെ ഏതോ ഗർത്തത്തിലേക്ക് ഓർമ മറഞ്ഞു.. കണ്ണ് തുറക്കുമ്പോൾ ഒരു ബെഡിൽ കയ്യിൽ ഡ്രിപ്പുമിട്ടു ഞാൻ കിടപ്പുണ്ട്, ബെഡിനോട് ചേർന്നൊരു കസേരയിൽ അനിയൻ തല താഴ്ത്തി ഇരിക്കുന്നു… ഞാൻ മുരടനക്കിയപ്പോൾ അവൻ എന്നെ നോക്കി ഒരു ചിരി വരുത്തി….

” എങ്ങനെയുണ്ട് അമ്മക്കിപ്പോ.. ?? ”
എന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് അവൻ നെറ്റിയിൽ കൈ കൊടുത്തിരുന്നു..

” കാര്യങ്ങൾ കൈവിട്ടു പൊയ്കൊണ്ടിരിക്കുവാണ്…ചെയ്യാൻ പറ്റുന്നതൊക്കെ ചെയ്യുന്നുണ്ട്… നോക്കാം.. ”
അവൻ സമാധാനിപ്പിച്ചു.. ഒരു നേഴ്സ് കൂടി ആയതുകൊണ്ടാകാം അവൻ സംസാരത്തിൽ ആ ഒരു ധ്വനി കൊണ്ടുവന്നത്..

” എനിക്കൊന്നു കാണണം…”

ഞാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ മറുപടി പറയാതെ എന്തോ ചിന്തയിലാണ്ടു…

 

സമയം കുറെയേറെ കഴിഞ്ഞുപോയി… 24 മണിക്കൂർ നിരീക്ഷണത്തിൽ കിടന്നശേഷം എന്നെ ഫ്രീ ആക്കി….പ്രത്യേകിച്ച് വേറെയൊന്നും ചെയ്യാനില്ലാത്തതുകൊണ്ട് ICU വാർഡിന്റെ വരാന്തയിലെ കസേരയിൽ ഞാൻ സമയം കഴിച്ചു…അമ്മയെ വല്ലപ്പോളും മാത്രമേ കാണാൻ

63 Comments

  1. Any update?
    With?

    1. Next wk വരാൻ ചാൻസ് ഉണ്ട്…. നോക്കട്ടെ

  2. എഴുതി ഏത് വരെ ആയി ബ്രോ ഒന്ന് update തന്നിരുന്നെങ്കിൽ നന്നായിരുന്നു കാത്തിരിക്കാം
    With?

    1. സോറി സിദ്ധാർഥ് ബ്രോ…

      എവടേം എത്തിയില്ല, കുറെ ജോലിതിരക്കിലാണ്.. ഇതൊരു എളുപ്പം എഴുതാൻ പറ്റുന്ന ഒന്നല്ല, എന്തായാലും ഞാൻ എഴുതിതീർക്കും… ദയവു ചെയ്തു ടൈം തരിക… ??

      വളരെ കുറച്ചുപേർ മാത്രമേ ഈ സൈറ്റിൽ വന്നതിനു ശേഷം വന്ന കഥകൾക്ക് കാത്തിരിക്കുന്നുള്ളൂ, ബ്രോ അതിലൊരാൾ ആണെന്നുള്ളതിൽ വളരെ സന്തോഷം… ഒത്തിരി നന്ദി..

      സ്നേഹം മാത്രം

  3. ചാണക്യൻ

    Fire blade ബ്രോ…..
    സുഖം തന്നെ എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു…..
    സാഹചര്യങ്ങൾ കാരണം ഓൺലൈൻ ൽ വരുന്നത് തീരെ കുറവാണു…..
    അതാട്ടോ കഥ വായ്ക്കാൻ ഒരുപാട് ലേറ്റ് ആയത്….
    ശരിക്കും എന്താ പറയാ…. മനസ് നിറഞ്ഞു….
    വായ്ച്ചു തീർന്നത്തെ അറിഞ്ഞില്ല….
    അമ്മ ICU വിൽ കിടക്കുന്ന സീൻ വായിച്ചപ്പോ ഞാൻ എന്റെ കാര്യം ഓർത്തിപ്പോയി….. ന്റെ അമ്മയും ഈ ലോക്ക്ഡൌൺ ന്റെ സമയത്ത് വയ്യാതെ ICU വിൽ ആയിരുന്നു….
    ഭാഗ്യം കൊണ്ട് രക്ഷപ്പെട്ടതാ…
    അതിങ്ങനെ ഓർത്തുപോയി പെട്ടെന്ന്…
    പിന്നെ ഈ കഥയെ ഞാനൊരു മോട്ടിവേഷൻ കഥയായി കാണാനാണ് ഇഷ്ടം…
    വിനോദിനെ പോലെ ശബരിയുടെ മോട്ടിവേഷൻ ഞാനും മനസിരുത്തി കേൾക്കുകയായിരുന്നു.
    അമ്മയുടെ ആ ഡയറി തളർന്നു പോകുന്ന നിമിഷങ്ങളിൽ പിടിച്ചു നിക്കാൻ വിനോദിന് ഒരുപാട് സഹായിക്കും….
    എനിക്കിറപ്പാ….
    ശരിക്കും എന്തൊക്കെയോ വേദനകൾ ഇപ്പോഴും മനസിലുണ്ട്….
    ഞാനും വിനോദിനെ പോലൊക്കെയല്ലേ എന്നൊരു തോന്നലും…
    കിനാവ് പോലെയിലെ നമ്മുടെ അമ്മൂട്ടിയും വിനോദും….
    രണ്ടു പേരും ഹൃദയത്തിൽ ചേക്കേറി…
    ഒത്തിരി സ്നേഹത്തോടെ ❤️?

    1. നെറ്റ് പ്രോബ്ലം കൊണ്ട് റിപ്ലൈ താഴെ വന്നു.. ??അത് നിങ്ങൾക്കുള്ളതാണ്

  4. സഹോ…❤❤❤

    വായിച്ചൂട്ടാ….
    എന്താ പറയാ മറ്റൊരു കിനാവുപോലെ എന്ന് പറയാൻ പറ്റില്ല,
    കാരണം രണ്ടിനും രണ്ട് ആത്മാവാണ്,
    ഇതിൽ ഏകാന്തതയ്ക്ക് വലിയ സ്ഥാനമുണ്ട്….
    എനിക്കിഷ്ടമുള്ള ഒരു കാര്യമാണ്…
    ഒറ്റക്കാവുമ്പോൾ പലപ്പോഴും സ്വയം അറിയാൻ കഴിയും എന്നുള്ളത് കൊണ്ട് തന്നെ.
    നായകൻ ഇതിൽ ഒറ്റപ്പെടൽ ആഗ്രഹിച്ച ഒരാളല്ല എന്ന് വായിക്കുമ്പോൾ അറിയാം
    ഒറ്റപ്പെട്ടു പോയ ഒരാളാണ്…
    അമ്മയും കൂടി പോയതോടെ വീണിടത്തു നിന്നും ഉയർത്തിക്കൊണ്ടുവരാൻ സഹോ പ്ളേസ് ചെയ്ത ഡയറിയും ശബരിയും മനുവും,
    അത് വേറെ ലെവൽ ആയിരുന്നു…
    ശബരിയുടെ മാജിക് അതിവിടെയും അതുപോലെ തന്നെയുണ്ട്,
    അവരെയെല്ലാവരെയും വീണ്ടും കാണാൻ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരുപാട് സന്തോഷവും.
    എഴുന്നേറ്റു നടക്കുന്നവന്റെ കഥയ്‌ക്കെ കാഴ്ചക്കാരുണ്ടാവൂ എന്ന് കെട്ടിട്ടുണ്ട്,
    പക്ഷെ തോറ്റു പോയവരുടെ കഥയ്ക്കായിരിക്കും ആഴം കൂടുതൽ…

    ബാക്കി അറിയാനായി കാത്തിരിക്കുന്നു സഹോ…

    സ്നേഹപൂർവ്വം…❤❤❤

    1. കുരുടി ബ്രോ…

      ഈ കമന്റ്‌ വായിച്ചിട്ട് കിളി പോയെന്ന് വേണെങ്കിൽ പറയാം.. നീ സാഹിത്യം അള്ളി വീശാൻ തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ടല്ലോ…

      പിന്നെ ഈ കഥ കിനാവ് പോലെയുടെ മൂഡ് അല്ല, ഇത് വേറൊന്നാണ് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്, ഇനിയിപ്പോ എഴുതി വരുമ്പോൾ എന്താകുമോ എന്തോ..!

      സമയക്കുറവ് കാരണം ഒന്നിനും പറ്റുന്നില്ല, കൊറേ കഥ ഇവിടെ പെന്റിങ് ആണ്…. എഴുതാനുള്ള മൂഡും ഒരു പ്രശ്നമാണ്… നോക്കട്ടെ

      1. ഇപ്പോൾ എഴുതിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന കഥ എത്രയും പെട്ടെന്ന് തീർത്തില്ലെങ്കിൽ ഈ സാഹിത്യം എന്നെയും കൊണ്ടേ പോവൂ എന്നാ തോന്നുന്നേ…
        ???

    2. ചാണക്ക്യ…

      സമയക്കുറവിന്റെ പ്രശ്നങ്ങൾ നന്നായി അറിയുന്ന ആളാണ് ഞാൻ.. അതുകൊണ്ടാണ് ഇതിന്റെ രണ്ടാം ഭാഗം ഇനിയും മുഴുവനാക്കാൻ കഴിയാത്തതും..

      എന്നാലും വായിക്കാനും ഇതുപോലൊരു കമന്റ്‌ തരാനും തോന്നിയതിൽ ഒത്തിരി സന്തോഷം… ഒരുപാട് പേരില്ലെങ്കിലും വായിക്കുന്നവരിൽ കുറച്ചു ആളുകളിൽ ഇത് സ്വാധീനിക്കുന്ന രീതി എനിക്ക് ഒരുപാട് സന്തോഷം തരുന്നുണ്ട്… അതും നിങ്ങളെപ്പോലെ മികച്ച ഒരു writer ആവുമ്പോൾ അത് കൂടുതൽ സന്തോഷം

  5. ജിന്നെ..
    ഇത് എങ്ങനെ അയിത്തീരുമെന്ന് ഒറു പിടിയും ഇല്ല… സന്തോഷമോ സങ്കടമോ കൂടുതലില്ലാത്ത രീതിയായിരിക്കും ഉണ്ടാവുക എന്നാണ് തോന്നുന്നത്..

    നീ സമയം പോലെ നോക്കിചെയ്താൽ മതി… ഇനിയിപ്പോ കമന്റ്‌ തരാൻ പറ്റിയില്ലേലും പ്രശ്നമല്ല….

  6. ഹായ്

    വായിച്ചു, ഇതും വ്യത്യസ്തമായ രീതിയിൽ ഉള്ള നല്ല ഒരു തീം തന്നെയാണ്. തിരക്കിലാണ് അതുകൊണ്ട് കൂടുതലായി ഒന്നും പറയാനുള്ള അവസരമില്ല. മനു,ശബരി പിന്നെ അമ്മു ഇവരെയൊക്കെ ഇതിലൂടെ ഒന്നുകൂടി കാണിക്കും എന്ന് അറിഞ്ഞതിൽ വളരെ സന്തോഷം.

    ഇനി അങ്ങോട്ട് തിരക്ക് പിടിച്ച ജീവിതം ആയിരിക്കും എന്ന് കരുതി എങ്കിലും ഇത്രയും വിചാരിച്ചില്ല. ഇതിപ്പോ പ്രിയപ്പെട്ടവരേ പോലും വിളിക്കാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥയാണ്.

    പറ്റുവാണെങ്കിൽ ഇനിയുള്ള പാർട്ടുകളിൽ കൂടുതൽ പറയാൻ ശ്രമിക്കാം.

    സ്നേഹത്തോടെ❤️❤️

    1. ജിന്നെ..
      ഇത് എങ്ങനെ അയിത്തീരുമെന്ന് ഒറു പിടിയും ഇല്ല… സന്തോഷമോ സങ്കടമോ കൂടുതലില്ലാത്ത രീതിയായിരിക്കും ഉണ്ടാവുക എന്നാണ് തോന്നുന്നത്..

      നീ സമയം പോലെ നോക്കിചെയ്താൽ മതി… ഇനിയിപ്പോ കമന്റ്‌ തരാൻ പറ്റിയില്ലേലും പ്രശ്നമല്ല….

Comments are closed.