കുഞ്ഞുറുമ്പുകളുടെ ലോകം [Fire blade] 152

എന്തോ സൗന്ദര്യമില്ലാത്ത ഒന്നിനെ കാണുമ്പോൾ ലോകത്തെ മനുഷ്യരിൽ മിക്കവര്ക്കും ഇതേ ഭാവമാണ്…,കാലങ്ങളായി ഞാൻ മറ്റുള്ളവരിൽ നിന്നും പ്രതീക്ഷിക്കുന്നതും …..

ഞാൻ വിനോദ് ,കുറച്ചു വർഷങ്ങൾക്കു മുൻപ് PG കഴിഞ്ഞു ,ഇപ്പോൾ ഒരു സെന്റെറിൽ psc പഠിപ്പിക്കുന്നു…..സനാഥനായി ജനിച്ച് ഇന്നു അനാഥനായി ജീവിക്കുന്ന ഒരുവൻ…..എനിക്ക് ജീവിതത്തിലെ നിറങ്ങളോട് പ്രണയമില്ല , ഒന്നിനെയും പ്രണയിക്കാനും സാധിക്കില്ല….എന്നും ഞാൻ മറ്റുള്ളവർക്ക് മുൻപിൽ ‘അമ്പതു പൈസ കുറവുള്ളവനായിരുന്നു,കാലാന്തരത്തിൽ അത് ‘മൊയന്തേ ‘ എന്നൊരു വിളി ആയിമാറി … ചിലർ കേൾക്കെ വിളിച്ചു , മറ്റ് ചിലർ കേൾക്കാതെയും…..പലരും ചിരിക്കുന്ന ചിരിയിൽ ആ വിളിയെ ഒളിപ്പിച്ചു….എങ്കിലും ഞാൻ ആരോടും പരാതി പറഞ്ഞില്ല ……അല്ല ,ആരോട് പറയാൻ…!! എനിക്ക് പറയാനുള്ളത് ഇടക്കെല്ലാം മച്ചിൽ നിന്നും താഴെ വീണു ശരീരത്തിലൂടെ ഓടി പോകുന്ന ഒന്ന് രണ്ടു എലികളോടും , അടുക്കളഭാഗത്തു അങ്ങിങ്ങായി കാണുന്ന ഗൗളികളോടും ഇവരെ പോലെ വിരുന്നുകാരായ മറ്റെന്തെങ്കിലും നിസ്സഹായനായ ജീവികളോടോ മാത്രമേ ഉള്ളൂ……

പഠനം കൊണ്ടോ പ്രായം കൊണ്ടോ ഇന്നും എനിക്കൊരാളെ പോലും സ്വാധീനിക്കാൻ കഴിയില്ല…ആരോട് എന്ത് എപ്പോൾ പറയണമെന്നോ മണ്ടത്തരങ്ങളിലൂടെ അല്ലാതെ ഒരു കാര്യം അവതരിപ്പിക്കാനോ സാധിക്കാത്തതു കണ്ടു കണ്ടു മടുത്ത് അച്ഛൻ എന്നോ മിണ്ടാട്ടം നിർത്തിയിരുന്നു……..അമ്മ കാൻസർ വന്ന്‌ കൃത്യം പറഞ്ഞാൽ നാലു വർഷങ്ങൾക്കു മുൻപ് ഒരു ഇടവപ്പാതിയിൽ നെഞ്ചുപൊട്ടി മരിക്കുമ്പോൾ പോലും ഒരു തുള്ളി വെള്ളത്തിനായി എന്നെ വിളിക്കാൻ ആ മടുപ്പ് അങ്ങേരെ സമ്മതിച്ചില്ല , സ്വന്തം മുറിയിൽ നിന്നും പോയി അടുക്കളയുടെ വാതിൽപ്പടി വരെ ഇഴഞ്ഞു പോയപ്പോൾ പോലും ശബ്ദം കേട്ട് ഞാൻ ഓടിച്ചെന്നു രക്ഷപ്പെടുത്തരുതെന്നു ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുണ്ടാവും….പക്ഷെ എന്തിന്…?? ഇരട്ടയായി എനിക്കൊപ്പം വന്നത് എന്റെ വിഡ്ഢിത്തരങ്ങളായിരുന്നു…അതൊരിക്കലും എന്റെ തെറ്റല്ലെന്ന് മനസ്സിലാക്കിക്കൊടുക്കാൻ എനിക്ക് സാധിച്ചില്ല….

അമ്മക്ക് സ്നേഹമായിരുന്നു , ദുർബലനായ എന്നെ കൈപിടിച്ചു അമ്മ നടത്തിനോക്കി , ഇടറിവീണ ഓരോ നിമിഷത്തിലും കൂടെ നിൽക്കാൻ ശ്രമിച്ചു…പക്ഷെ അതോണ്ട് വല്ല്യേ കാര്യമൊന്നും ഉണ്ടായില്ല , എന്റെ മണ്ടത്തരങ്ങൾ പിന്നെയും ആവർത്തിക്കപ്പെട്ടു….അമ്മ പിന്നെയും അച്ഛനിൽ നിന്നും മറ്റുള്ളവരിൽ നിന്നും പഴി കേട്ടുകൊണ്ടും….ഇതിലെ പ്രധാന കാര്യമെന്താണെന്നു വെച്ചാൽ എനിക്ക് പലപ്പോളും ഞാൻ പറയുന്നതിലെയോ ചെയ്യുന്നതിലെയോ മണ്ടത്തരങ്ങൾ മനസിലായില്ല എന്നതാണ്….അതിനെ ഒന്നുകൂടി വർധിപ്പിക്കാൻ തക്കമെന്നോണം എന്റെ ഇളയതായുള്ള സഹോദരൻ പഠനത്തിലും ,പെരുമാറ്റത്തിലും ,കായികങ്ങളിലും വളരെ മുൻപിലാവുക കൂടി ചെയ്തതോടെ ആളുകള്ക്ക് താരതമ്യം ചെയ്യാൻ എളുപ്പമായി….എവിടെയും തോൽക്കാതെ എല്ലാ കോഴ്സും ചെയ്യാൻ പറ്റി എന്നതുമാത്രമാണ് എന്റെ നേട്ടം….ഞാൻ psc എഴുതി ശ്രമിക്കുമ്പോൾ നഴ്സിംഗ് കഴിഞ്ഞു കേന്ദ്ര സെർവിസിൽ ജോലി കിട്ടി അനിയൻ നേരെ ഹൈദരാബാദ് പോയി……അധികം വൈകാതെ ഒപ്പം പഠിച്ച കുട്ടിയെ കല്യാണവും കഴിച്ചു അവർ അവിടെ സെറ്റിൽ ആയി ,വീണ്ടും നാട്ടുകാർക്ക്‌ ചിരിക്കാനായി ദൈവം അയച്ച ഞാൻ ജീവിതം തീർത്തു……ഇടക്കാലത്തു അമ്മക്ക് ക്ഷണിക്കാതെ വന്ന അതിഥിയായിരുന്നു ബ്രെസ്റ്റ് കാൻസർ , അന്ന് അമ്മയേക്കാൾ തളർന്നത് ഞാനായിരുന്നു ….ചികിത്സക്ക് വേണ്ടി അനിയൻ കൊണ്ടുപോവുക കൂടി ചെയ്തതോടെ ഞാൻ ആകെ മുരടിച്ച അച്ഛനുമായി പരസ്പരം മിണ്ടാതെ ഒരു വീട്ടിൽ കഴിച്ചുകൂട്ടി…അതിനിടയിൽ

63 Comments

  1. Any update?
    With?

    1. Next wk വരാൻ ചാൻസ് ഉണ്ട്…. നോക്കട്ടെ

  2. എഴുതി ഏത് വരെ ആയി ബ്രോ ഒന്ന് update തന്നിരുന്നെങ്കിൽ നന്നായിരുന്നു കാത്തിരിക്കാം
    With?

    1. സോറി സിദ്ധാർഥ് ബ്രോ…

      എവടേം എത്തിയില്ല, കുറെ ജോലിതിരക്കിലാണ്.. ഇതൊരു എളുപ്പം എഴുതാൻ പറ്റുന്ന ഒന്നല്ല, എന്തായാലും ഞാൻ എഴുതിതീർക്കും… ദയവു ചെയ്തു ടൈം തരിക… ??

      വളരെ കുറച്ചുപേർ മാത്രമേ ഈ സൈറ്റിൽ വന്നതിനു ശേഷം വന്ന കഥകൾക്ക് കാത്തിരിക്കുന്നുള്ളൂ, ബ്രോ അതിലൊരാൾ ആണെന്നുള്ളതിൽ വളരെ സന്തോഷം… ഒത്തിരി നന്ദി..

      സ്നേഹം മാത്രം

  3. ചാണക്യൻ

    Fire blade ബ്രോ…..
    സുഖം തന്നെ എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു…..
    സാഹചര്യങ്ങൾ കാരണം ഓൺലൈൻ ൽ വരുന്നത് തീരെ കുറവാണു…..
    അതാട്ടോ കഥ വായ്ക്കാൻ ഒരുപാട് ലേറ്റ് ആയത്….
    ശരിക്കും എന്താ പറയാ…. മനസ് നിറഞ്ഞു….
    വായ്ച്ചു തീർന്നത്തെ അറിഞ്ഞില്ല….
    അമ്മ ICU വിൽ കിടക്കുന്ന സീൻ വായിച്ചപ്പോ ഞാൻ എന്റെ കാര്യം ഓർത്തിപ്പോയി….. ന്റെ അമ്മയും ഈ ലോക്ക്ഡൌൺ ന്റെ സമയത്ത് വയ്യാതെ ICU വിൽ ആയിരുന്നു….
    ഭാഗ്യം കൊണ്ട് രക്ഷപ്പെട്ടതാ…
    അതിങ്ങനെ ഓർത്തുപോയി പെട്ടെന്ന്…
    പിന്നെ ഈ കഥയെ ഞാനൊരു മോട്ടിവേഷൻ കഥയായി കാണാനാണ് ഇഷ്ടം…
    വിനോദിനെ പോലെ ശബരിയുടെ മോട്ടിവേഷൻ ഞാനും മനസിരുത്തി കേൾക്കുകയായിരുന്നു.
    അമ്മയുടെ ആ ഡയറി തളർന്നു പോകുന്ന നിമിഷങ്ങളിൽ പിടിച്ചു നിക്കാൻ വിനോദിന് ഒരുപാട് സഹായിക്കും….
    എനിക്കിറപ്പാ….
    ശരിക്കും എന്തൊക്കെയോ വേദനകൾ ഇപ്പോഴും മനസിലുണ്ട്….
    ഞാനും വിനോദിനെ പോലൊക്കെയല്ലേ എന്നൊരു തോന്നലും…
    കിനാവ് പോലെയിലെ നമ്മുടെ അമ്മൂട്ടിയും വിനോദും….
    രണ്ടു പേരും ഹൃദയത്തിൽ ചേക്കേറി…
    ഒത്തിരി സ്നേഹത്തോടെ ❤️?

    1. നെറ്റ് പ്രോബ്ലം കൊണ്ട് റിപ്ലൈ താഴെ വന്നു.. ??അത് നിങ്ങൾക്കുള്ളതാണ്

  4. സഹോ…❤❤❤

    വായിച്ചൂട്ടാ….
    എന്താ പറയാ മറ്റൊരു കിനാവുപോലെ എന്ന് പറയാൻ പറ്റില്ല,
    കാരണം രണ്ടിനും രണ്ട് ആത്മാവാണ്,
    ഇതിൽ ഏകാന്തതയ്ക്ക് വലിയ സ്ഥാനമുണ്ട്….
    എനിക്കിഷ്ടമുള്ള ഒരു കാര്യമാണ്…
    ഒറ്റക്കാവുമ്പോൾ പലപ്പോഴും സ്വയം അറിയാൻ കഴിയും എന്നുള്ളത് കൊണ്ട് തന്നെ.
    നായകൻ ഇതിൽ ഒറ്റപ്പെടൽ ആഗ്രഹിച്ച ഒരാളല്ല എന്ന് വായിക്കുമ്പോൾ അറിയാം
    ഒറ്റപ്പെട്ടു പോയ ഒരാളാണ്…
    അമ്മയും കൂടി പോയതോടെ വീണിടത്തു നിന്നും ഉയർത്തിക്കൊണ്ടുവരാൻ സഹോ പ്ളേസ് ചെയ്ത ഡയറിയും ശബരിയും മനുവും,
    അത് വേറെ ലെവൽ ആയിരുന്നു…
    ശബരിയുടെ മാജിക് അതിവിടെയും അതുപോലെ തന്നെയുണ്ട്,
    അവരെയെല്ലാവരെയും വീണ്ടും കാണാൻ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരുപാട് സന്തോഷവും.
    എഴുന്നേറ്റു നടക്കുന്നവന്റെ കഥയ്‌ക്കെ കാഴ്ചക്കാരുണ്ടാവൂ എന്ന് കെട്ടിട്ടുണ്ട്,
    പക്ഷെ തോറ്റു പോയവരുടെ കഥയ്ക്കായിരിക്കും ആഴം കൂടുതൽ…

    ബാക്കി അറിയാനായി കാത്തിരിക്കുന്നു സഹോ…

    സ്നേഹപൂർവ്വം…❤❤❤

    1. കുരുടി ബ്രോ…

      ഈ കമന്റ്‌ വായിച്ചിട്ട് കിളി പോയെന്ന് വേണെങ്കിൽ പറയാം.. നീ സാഹിത്യം അള്ളി വീശാൻ തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ടല്ലോ…

      പിന്നെ ഈ കഥ കിനാവ് പോലെയുടെ മൂഡ് അല്ല, ഇത് വേറൊന്നാണ് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്, ഇനിയിപ്പോ എഴുതി വരുമ്പോൾ എന്താകുമോ എന്തോ..!

      സമയക്കുറവ് കാരണം ഒന്നിനും പറ്റുന്നില്ല, കൊറേ കഥ ഇവിടെ പെന്റിങ് ആണ്…. എഴുതാനുള്ള മൂഡും ഒരു പ്രശ്നമാണ്… നോക്കട്ടെ

      1. ഇപ്പോൾ എഴുതിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന കഥ എത്രയും പെട്ടെന്ന് തീർത്തില്ലെങ്കിൽ ഈ സാഹിത്യം എന്നെയും കൊണ്ടേ പോവൂ എന്നാ തോന്നുന്നേ…
        ???

    2. ചാണക്ക്യ…

      സമയക്കുറവിന്റെ പ്രശ്നങ്ങൾ നന്നായി അറിയുന്ന ആളാണ് ഞാൻ.. അതുകൊണ്ടാണ് ഇതിന്റെ രണ്ടാം ഭാഗം ഇനിയും മുഴുവനാക്കാൻ കഴിയാത്തതും..

      എന്നാലും വായിക്കാനും ഇതുപോലൊരു കമന്റ്‌ തരാനും തോന്നിയതിൽ ഒത്തിരി സന്തോഷം… ഒരുപാട് പേരില്ലെങ്കിലും വായിക്കുന്നവരിൽ കുറച്ചു ആളുകളിൽ ഇത് സ്വാധീനിക്കുന്ന രീതി എനിക്ക് ഒരുപാട് സന്തോഷം തരുന്നുണ്ട്… അതും നിങ്ങളെപ്പോലെ മികച്ച ഒരു writer ആവുമ്പോൾ അത് കൂടുതൽ സന്തോഷം

  5. ജിന്നെ..
    ഇത് എങ്ങനെ അയിത്തീരുമെന്ന് ഒറു പിടിയും ഇല്ല… സന്തോഷമോ സങ്കടമോ കൂടുതലില്ലാത്ത രീതിയായിരിക്കും ഉണ്ടാവുക എന്നാണ് തോന്നുന്നത്..

    നീ സമയം പോലെ നോക്കിചെയ്താൽ മതി… ഇനിയിപ്പോ കമന്റ്‌ തരാൻ പറ്റിയില്ലേലും പ്രശ്നമല്ല….

  6. ഹായ്

    വായിച്ചു, ഇതും വ്യത്യസ്തമായ രീതിയിൽ ഉള്ള നല്ല ഒരു തീം തന്നെയാണ്. തിരക്കിലാണ് അതുകൊണ്ട് കൂടുതലായി ഒന്നും പറയാനുള്ള അവസരമില്ല. മനു,ശബരി പിന്നെ അമ്മു ഇവരെയൊക്കെ ഇതിലൂടെ ഒന്നുകൂടി കാണിക്കും എന്ന് അറിഞ്ഞതിൽ വളരെ സന്തോഷം.

    ഇനി അങ്ങോട്ട് തിരക്ക് പിടിച്ച ജീവിതം ആയിരിക്കും എന്ന് കരുതി എങ്കിലും ഇത്രയും വിചാരിച്ചില്ല. ഇതിപ്പോ പ്രിയപ്പെട്ടവരേ പോലും വിളിക്കാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥയാണ്.

    പറ്റുവാണെങ്കിൽ ഇനിയുള്ള പാർട്ടുകളിൽ കൂടുതൽ പറയാൻ ശ്രമിക്കാം.

    സ്നേഹത്തോടെ❤️❤️

    1. ജിന്നെ..
      ഇത് എങ്ങനെ അയിത്തീരുമെന്ന് ഒറു പിടിയും ഇല്ല… സന്തോഷമോ സങ്കടമോ കൂടുതലില്ലാത്ത രീതിയായിരിക്കും ഉണ്ടാവുക എന്നാണ് തോന്നുന്നത്..

      നീ സമയം പോലെ നോക്കിചെയ്താൽ മതി… ഇനിയിപ്പോ കമന്റ്‌ തരാൻ പറ്റിയില്ലേലും പ്രശ്നമല്ല….

Comments are closed.