കുഞ്ഞുറുമ്പുകളുടെ ലോകം [Fire blade] 152

ഞാൻ വിനോദ് ,കുറച്ചു വർഷങ്ങൾക്കു മുൻപ് PG കഴിഞ്ഞു ,ഇപ്പോൾ ഒരു സെന്റെറിൽ psc പഠിപ്പിക്കുന്നു…..സനാഥനായി ജനിച്ച് ഇന്നു അനാഥനായി ജീവിക്കുന്ന ഒരുവൻ…..എനിക്ക് ജീവിതത്തിലെ നിറങ്ങളോട് പ്രണയമില്ല , ഒന്നിനെയും പ്രണയിക്കാനും സാധിക്കില്ല….എന്നും ഞാൻ മറ്റുള്ളവർക്ക് മുൻപിൽ ‘അമ്പതു പൈസ കുറവുള്ളവനായിരുന്നു,കാലാന്തരത്തിൽ അത് ‘മൊയന്തേ ‘ എന്നൊരു വിളി ആയിമാറി … ചിലർ കേൾക്കെ വിളിച്ചു , മറ്റ് ചിലർ കേൾക്കാതെയും…..പലരും ചിരിക്കുന്ന ചിരിയിൽ ആ വിളിയെ ഒളിപ്പിച്ചു….എങ്കിലും ഞാൻ ആരോടും പരാതി പറഞ്ഞില്ല ……അല്ല ,ആരോട് പറയാൻ…!! എനിക്ക് പറയാനുള്ളത് ഇടക്കെല്ലാം മച്ചിൽ നിന്നും താഴെ വീണു ശരീരത്തിലൂടെ ഓടി പോകുന്ന ഒന്ന് രണ്ടു എലികളോടും , അടുക്കളഭാഗത്തു അങ്ങിങ്ങായി കാണുന്ന ഗൗളികളോടും ഇവരെ പോലെ വിരുന്നുകാരായ മറ്റെന്തെങ്കിലും നിസ്സഹായനായ ജീവികളോടോ മാത്രമേ ഉള്ളൂ……

പഠനം കൊണ്ടോ പ്രായം കൊണ്ടോ ഇന്നും എനിക്കൊരാളെ പോലും സ്വാധീനിക്കാൻ കഴിയില്ല…ആരോട് എന്ത് എപ്പോൾ പറയണമെന്നോ മണ്ടത്തരങ്ങളിലൂടെ അല്ലാതെ ഒരു കാര്യം അവതരിപ്പിക്കാനോ സാധിക്കാത്തതു കണ്ടു കണ്ടു മടുത്ത് അച്ഛൻ എന്നോ മിണ്ടാട്ടം നിർത്തിയിരുന്നു……..അമ്മ കാൻസർ വന്ന്‌ കൃത്യം പറഞ്ഞാൽ നാലു വർഷങ്ങൾക്കു മുൻപ് ഒരു ഇടവപ്പാതിയിൽ നെഞ്ചുപൊട്ടി മരിക്കുമ്പോൾ പോലും ഒരു തുള്ളി വെള്ളത്തിനായി എന്നെ വിളിക്കാൻ ആ മടുപ്പ് അങ്ങേരെ സമ്മതിച്ചില്ല , സ്വന്തം മുറിയിൽ നിന്നും പോയി അടുക്കളയുടെ വാതിൽപ്പടി വരെ ഇഴഞ്ഞു പോയപ്പോൾ പോലും ശബ്ദം കേട്ട് ഞാൻ ഓടിച്ചെന്നു രക്ഷപ്പെടുത്തരുതെന്നു ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുണ്ടാവും….പക്ഷെ എന്തിന്…?? ഇരട്ടയായി എനിക്കൊപ്പം വന്നത് എന്റെ വിഡ്ഢിത്തരങ്ങളായിരുന്നു…അതൊരിക്കലും എന്റെ തെറ്റല്ലെന്ന് മനസ്സിലാക്കിക്കൊടുക്കാൻ എനിക്ക് സാധിച്ചില്ല….

അമ്മക്ക് സ്നേഹമായിരുന്നു , ദുർബലനായ എന്നെ കൈപിടിച്ചു അമ്മ നടത്തിനോക്കി , ഇടറിവീണ ഓരോ നിമിഷത്തിലും കൂടെ നിൽക്കാൻ ശ്രമിച്ചു…പക്ഷെ അതോണ്ട് വല്ല്യേ കാര്യമൊന്നും ഉണ്ടായില്ല , എന്റെ മണ്ടത്തരങ്ങൾ പിന്നെയും ആവർത്തിക്കപ്പെട്ടു….അമ്മ പിന്നെയും അച്ഛനിൽ നിന്നും മറ്റുള്ളവരിൽ നിന്നും പഴി കേട്ടുകൊണ്ടും….ഇതിലെ പ്രധാന കാര്യമെന്താണെന്നു വെച്ചാൽ എനിക്ക് പലപ്പോളും ഞാൻ പറയുന്നതിലെയോ ചെയ്യുന്നതിലെയോ മണ്ടത്തരങ്ങൾ മനസിലായില്ല എന്നതാണ്….അതിനെ ഒന്നുകൂടി വർധിപ്പിക്കാൻ തക്കമെന്നോണം എന്റെ ഇളയതായുള്ള സഹോദരൻ പഠനത്തിലും ,പെരുമാറ്റത്തിലും ,കായികങ്ങളിലും വളരെ മുൻപിലാവുക കൂടി ചെയ്തതോടെ ആളുകള്ക്ക് താരതമ്യം ചെയ്യാൻ എളുപ്പമായി….എവിടെയും തോൽക്കാതെ എല്ലാ കോഴ്സും ചെയ്യാൻ പറ്റി എന്നതുമാത്രമാണ് എന്റെ നേട്ടം….ഞാൻ psc എഴുതി ശ്രമിക്കുമ്പോൾ നഴ്സിംഗ് കഴിഞ്ഞു കേന്ദ്ര സെർവിസിൽ ജോലി കിട്ടി അനിയൻ നേരെ ഹൈദരാബാദ് പോയി……അധികം വൈകാതെ ഒപ്പം പഠിച്ച കുട്ടിയെ കല്യാണവും കഴിച്ചു അവർ അവിടെ സെറ്റിൽ ആയി ,വീണ്ടും നാട്ടുകാർക്ക്‌ ചിരിക്കാനായി ദൈവം അയച്ച ഞാൻ ജീവിതം തീർത്തു……ഇടക്കാലത്തു അമ്മക്ക് ക്ഷണിക്കാതെ വന്ന അതിഥിയായിരുന്നു ബ്രെസ്റ്റ് കാൻസർ , അന്ന് അമ്മയേക്കാൾ തളർന്നത് ഞാനായിരുന്നു ….ചികിത്സക്ക് വേണ്ടി അനിയൻ കൊണ്ടുപോവുക കൂടി ചെയ്തതോടെ ഞാൻ ആകെ മുരടിച്ച