“സ്വീറ്റി, ലാസ്റ്റ് കേബിൾ കാർ വിൽ ബി അറ്റ് 6:30..”
പരിചാരിക അവന്റെ അടുത്ത് വന്നു പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ അവളുടെ വാച്ചിൽ നോക്കി.. 6:12 ആയിരിക്കുന്നു..
കേബിൾ കാർ പോയാൽ പടികൾ കയറി വേണം മുകളിൽ എത്താൻ.. കഴുതക കൂട്ടങ്ങളും പോയിക്കഴിഞ്ഞു..
അവൻ പുറകിലേക്ക് നോക്കി.. ആരും ഇല്ല.. കടകൾ അടക്കുന്നു..
എല്ലാവരും പോകുകയാണ്. അവൻ കാർഡ് എടുത്തു അവൾക്ക് കൊടുത്തു.. അവളും ഷോപ് ക്ലോസ് ആക്കാൻ പോകുന്നു..
അവൾ നേരെ ചെന്ന് കടലിന്റെ അടുത്തുള്ള ഒരു ടേബിളിൽ ജാക്കറ്റ് മൂടി ഇരുന്ന ഒരാളോടും എന്തോ പറഞ്ഞു..
അയാൾ പൈസ എടുത്തു കൊടുക്കുന്നത് കണ്ടു..
ബാക്കി കൊടുത്തപ്പോൾ അയാൾ വേണ്ട എന്ന അർത്ഥത്തിൽ തല വെട്ടിച്ചപ്പോൾ തലയിൽ നിന്നും ജാക്കറ്റിന്റെ ഭാഗം തോളിലേക്ക് വീണു..
അതൊരു അയാൾ അല്ല.. ഏതോ അവൾ ആണ്..
അവൻ പുഞ്ചിരിയോടെ നോട്ടം പിൻവലിച്ചു..
എന്നാൽ അവൻ ചാടി എഴുന്നേറ്റ് നിന്നു.. നോക്കി.. വീണ്ടും നോക്കി.. ആ മുടി…? ദൈവമേ.. ഇവാ അല്ലെ അത്…?”
അവന് വിശ്വസിക്കാൻ ആയില്ല.. തേടി നടന്നവൾ തൊട്ടു മുൻപിൽ.. അത് തെളിയിക്കാൻ എന്നവണ്ണം അവൾ മുഖം ഒന്ന് ചെരിച്ചു.. അവളുടെ നീണ്ട നാസിക അവൻ ശ്രദ്ധിച്ചു..
ഇവാ തന്നെ.. അവന് അലറി വിളിക്കാൻ തോന്നി.. അവൻ അവിടെ ഇരുന്നു കരഞ്ഞു. ഏതു ദൈവത്തിനാണ് നന്ദി പറയേണ്ടത്..?
പ്രണയത്തിന്റെ ദേവതയായ ആഫ്രോഡൈറ്റിയുടെ മണ്ണിൽ ആണ് ഇപ്പോൾ എന്ന് അവൻ ഓർത്തു. ശ്വാസം വലിച്ചു വിട്ടു ഒന്ന് ഓക്കേ ആയി..
ബിയർ എടുത്തു ഒറ്റ വലിക്ക് കുടിച്ചു.. മുഖം തുടച്ചു മെല്ലെ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു..
കടക്കാരി കട അടച്ചു അവരെ ഒന്ന് നോക്കി നടന്നു നീങ്ങി.. അവൻ ഇവയുടെ അടുത്തെത്തി.. ഹൃദയം വല്ലാതെ അടിക്കുന്നു..
അസ്തമയ സൂര്യന്റെ ചുവപ്പ് ഇവയുടെ മുഖം ജ്വലിപ്പിച്ചു..
അവൻ അടുത്ത് ചെന്നിട്ടും അവൾ അറിഞ്ഞില്ല.. കണ്ണുകൾ ദൂരെ എവിടെയോ ആണ്.. അവളുടെ മുൻപിൽ ബിയർ കുപ്പികൾ ഉണ്ടായിരുന്നു.. അവൾ എന്തോ ഓർത്തു ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.. ഒരു ഗ്രീക്ക് ദേവതയുടെ രൂപം ആണ് അവന് ഓർമ വന്നത്..
പന്ത്രണ്ടാമത്തെ പ്രാവശ്യം വായിച്ചു തീർന്നു.
ഇതിപ്പോ എത്ര വട്ടം വായിച്ചു എന്ന് അറിയില്ല
ഇതിൻ്റെ pdf തരാമോ…. please
ഇതു എത്രാമത്തെ പ്രാവശ്യം ആണോ എന്തോ വായിച്ചതു.
Namichh prabho..
Ningal deyvam aanu writing il❤️?..
That much I love this story ..?
♥️??
ഹാ …. വല്ലാത്ത ഒരു ഫീൽ
ഇവയും റോക്കും ആക്സിഡന്റ് ആയപ്പോൾ രക്ഷിക്കാൻ വന്നത് റോഷൻ ആണോന്ന് ഞാൻ വെറുതെ തെറ്റിദ്ധരിച്ചു
ഇതുപോലെ അന്നാബെൽ ഇല്ലെ ഷാർപ്പ് ഷൂട്ടർ അവളുടെ കഥയും ഇതു പോലെ എഴുതണം