അപരാജിതന്‍ 34 [Harshan] 8114

“കുഞ്ഞേ എല്ലാം സമ്മതിച്ചു ,,പക്ഷേ തൊഴിലുറപ്പ് വേലയും ഇല്ല , റേഷനും ഇല്ല ,, നമുക്കെന്തെങ്കിലും കഴിക്കണ്ടേ ,, ഒരു വരുമാനം വേണ്ടേ ,, മോനേ  “ വിഷമത്തോടെ സ്വാമി മുത്തശ്ശന്‍ ചോദിച്ചു.

“അതേ ,,മോനേ ,,ഉള്ള പാല് വെണ്ണ ആക്കിയാല്‍ നമ്മളത് എവിടെ കൊണ്ടുപോയി വില്‍ക്കു൦ , ചന്ദ്രവല്ലിയില്‍ നാലിലൊന്ന് വിലയ്ക്ക് വിറ്റാല്‍ മുതലാകുമോ “

“അതും ശരിയാണ് ,, വേറെയെന്താണ് മാർഗ്ഗം എന്നാലോചിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ ഫോണും കൊണ്ട് നടന്നു.

റേഞ്ച് കിട്ടിയപ്പോൾ ഫോണിൽ അവന്‍റെ   പ്രിയപ്പെട്ട മീശക്കാരൻ അളിയൻ വീരമാധവ പെരുമാളേ വിളിച്ചു.

“മാമാ ,,,,,” എന്നൊരു കാതരമായ ശബ്ദം അവന്‍റെ   കാതിൽ മുഴങ്ങി.

“വൈഗൂ ,,,,,,,,,,,,”

“എന്ന മാമാ ,,,,എപ്പടി ഇറുക്കെ൯ മാമാ ,,,”അവള്‍ കിന്നാരം ചോദിച്ചു

“നല്ലായിരുക്ക് വൈഗൂ ,,,,,അപ്പാവുക്ക് ഫോൺ കൊടുക്ക് വൈഗൂ ”

“എന്ന മാമാ ,,ഏതാവത് പ്രചനോം ഇരുക്കാ ,,,?”

“പ്രശ്നമല്ല ,,അളിയന്‍റെ  ഒരു സഹായം വേണം,,നീ ഒന്നു കൊടുക്കെടി പെണ്ണേ  ”

അത് കേട്ടതും അവൾ അപ്പാ എന്ന് വിളിച്ചു കൊണ്ട് ഓടി പെരുമാളിന്‍റെ  അടുത്തെത്തി.

അവരുടെ ഇല്ലത്ത് പുറത്ത് നിന്നുള്ള ക്ഷുരകൻ വന്നു പെരുമാളിന്‍റെ  താടി വടിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന നേരമായിരുന്നു.

“അപ്പാ,,മാമാവ്ടെ ഫോൺ ” എന്നുപറഞ്ഞു തീരും മുൻപേ

അഭിമാനത്തോടെ “എൻ മാപ്പിള ആക്കു൦ ” എന്ന് ക്ഷുരകനെ നോക്കി പറഞ്ഞിട്ട്

ഫോൺ വാങ്ങി സിന്നമച്ചാ ,,,,,,എന്നുറക്കെ അലറിവിളിച്ചു

വിശേഷങ്ങൾ തിരക്കി

ആദി പെരുമാളിനെ ഇപ്പോൾ മുന്നിൽ നില്കുന്ന പ്രശ്നത്തെ അറിയിച്ചു

ഒരു വഴി കാണാൻ സാധിക്കുമോ എന്ന് ചോദിച്ചു

ഇപ്പോ തന്നെ വിളിക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് പെരുമാൾ ഫോൺ വെച്ചിട്ടു ആരെയൊക്കെയോ വിളിച്ചു

എന്നിട്ടതിനൊരു പരിഹാരവും കണ്ടു ആദിയെ വിളിച്ചറിയിച്ചു.

“താങ്ക്സ്  മച്ചാ ,,, പടയപ്പ പെരുമാളേ ,,” എന്നുപറഞ്ഞു ഫോണിലൂടെ ഒരു ഉമ്മയും കൊടുത്ത് ആദി ഫോൺ വെച്ചു

പെരുമാളിന്‍റെ  ബന്ധത്തിലുള്ള ഒരു സഹോദര൯  വെണ്ണ ഹോൾ സെയിലറാണ്.

അയാളാണ് വൈശാലിയിലെ സകല ക്ഷേത്രങ്ങളിലേക്കും പ്രതിദിനം വഴിപാടു വെണ്ണ സപ്പ്ലൈ ചെയുന്നത്,അതിനായി അയാൾക്ക് വൈശാലിയിൽ ഒരു കടയുമുണ്ട് .

പെരുമാള്‍ വിളിച്ച് വെണ്ണയുടെ കാര്യം അയാളെ അറിയിച്ചു, ശിവശൈലത്ത് നിന്നുമാണെന്നു അറിഞ്ഞപ്പോൾ അയാൾക്ക് കൂടുതൽ താല്പര്യമായി അയാൾ ചെന്നുവാടിയിൽ നിന്നുമാണ് വെണ്ണ കൊണ്ട് വരുന്നത് ,

ശിവശൈല൦ വൈശാലിക്ക് സമീപമായതിനാൽ ദിവസവും അമ്പതു കിലോ വെണ്ണ അയാൾക്ക് ഏറ്റവും കുറഞ്ഞ യാത്ര ചിലവിൽ കൊണ്ട് വരാൻ സാധിക്കും , കിലോക്ക് ഇരുന്നൂറു  രൂപ വെച്ച് കൊടുക്കാൻ അയാൾ തയ്യാറായി. അങ്ങനെ നോക്കുമ്പോൾ പതിനായിരം രൂപ ദിവസവരുമാനം ആ ഗ്രാമത്തിനു ഉറപ്പായും ലഭിക്കും.

അവന്‍ സന്തോഷത്തോടെ ഓ‌ടി മുത്തശ്ശന്‍മാരുടെ സമീപം എത്തി

“എന്താ കുഞ്ഞേ ,,എന്താ നമ്മൾ ചെയ്ക ” സ്വാമി മുത്തശ്ശൻ ചോദിച്ചു