? ഋതുഭേദങ്ങൾ ?️ 04 [ഖല്‍ബിന്‍റെ പോരാളി ?] 719

പിറ്റേന്ന് അമ്പലം കഴിഞ്ഞ് ദേവ് മൈസുരിലേക്ക് പോയി. അനു അങ്ങോട്ട് വന്നിട്ട് രണ്ടാമത്തെ തവണയാണ് അവന്‍ അങ്ങോട്ട് പോവുന്നത്. ഇല്ലത്ത് എല്ലാരോടും വിഷ്ണുപാദത്തിലേക്ക് പോയ ചിറ്റശ്ശി തുടങ്ങി വെച്ച ചാരിറ്റി സേവനങ്ങള്‍ തുടര്‍ന്ന് നടത്താന്‍ പോകുന്ന ദേവുട്ടനെയാണ്. എന്നാല്‍ അതിന് പിറകില്‍ അയാള്‍ക്ക് ഉള്ള ദുരുദ്ദേശം അനുവിനല്ലാതെ ആര്‍ക്കും അറിയുമായിരുന്നില്ല. അനുവിന് അതിലേക്ക് അതികം തലയിട്ടില്ലങ്കിലും ഓര്‍ക്കുമ്പോ എന്തോ ഒരു വിഷമം അവളുടെ മനസില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഓരോ ദിവസവും രാത്രി അവന്‍ തനിക്കറിയാത്ത ഒരുത്തിയെ വിളിയ്ക്കുന്നത് അവള്‍ക്ക് ദേഷ്യവും വിഷമവും ഉണ്ടാക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എന്നാല്‍ ഒരു എതിര് പറയാനുള്ള അവസാരമെല്ലാം ആദ്യരാത്രി തന്നെ തച്ച് തകര്‍ത്തത് കൊണ്ട് ഇപ്പോ മുഖം തിരിച്ചിരിക്കാന്‍ മാത്രമേ അനുവിന് സാധിക്കുമായിരുന്നുള്ളു.

പിന്നിട് രണ്ടുദിവസം രാത്രികളില്‍ അനു മുറിയില്‍ തനിച്ചായിരുന്നു. കഴിഞ്ഞ പ്രാവിശ്യത്തെപോലെ ആ രാത്രികളില്‍ ഒരു എകാന്തതയും സങ്കടവും അവള്‍ക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു. ദേവിന്‍റെ അഭാവം തനിക്ക് ഫീല്‍ ചെയ്യുന്നത് അറിഞ്ഞപ്പോ ദേവിന്‍റെ സാമിപ്യം തന്നില്‍ മാറ്റം വരുന്നുണ്ടോ എന്നവള്‍ ആലോചിച്ചു. പക്ഷേ പെട്ടെന്ന് തന്‍റെ ലക്ഷ്യം അവളുടെ മനസിലേക്ക് വന്നു. അതോടെ ഇങ്ങനെ എവിടെയെങ്കിലും തങ്ങി നിന്നാല്‍ തന്‍റെ ലക്ഷ്യത്തിലേക്ക് എത്താന്‍ പറ്റില്ലെന്ന ചിന്ത അവളില്‍ കയറി വന്നു. അതോടെ അത്രയും നേരത്തെ വിഷമത്തേക്കാള്‍ താന്‍ നേടേണ്ട അത് വാശിയിലേക്ക് വഴിമാറി.

രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞുള്ള രാത്രിയിലാണ്. ദേവ് തിരിച്ചെത്തിയത്. കൃത്യമായി പറഞ്ഞാല്‍ അനുവിന്‍റെ ഗേറ്റ്ടുഗതറിന് തലേന്നതെ രാത്രി. ദേവ് വന്നുകയറിയതൊന്നും അനു അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല. അവള്‍ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വിണിരുന്നു.

പിറ്റേന്ന് ദേവിന്‍റെ അലറാമടിച്ച് കേട്ടാണ് അനു എണിറ്റത്. പരിചിതമായ അലറാം കേട്ടപ്പോഴെ ദേവ് രാത്രി വന്ന കാര്യം അവള്‍ക്ക് മനസിലായി. പെട്ടെന്ന് എണിക്കേണ്ട അവശ്യമില്ലാതതിനാല്‍ അനു എഴുന്നേറ്റില്ല.

എന്നാലും പതിവിലും നേരത്തെ തന്നെ അവള്‍ എണിറ്റു. ഗേറ്റ് ടുഗതറിന് പോകേണ്ടതിനാല്‍ പണികള്‍ നേരത്തെ തീര്‍ക്കേണ്ടതുണ്ടായിരുന്നു. ടെറ്റ്ടുഗതറിന്‍റെ കാര്യം ഇല്ലത്ത് അറിയുന്നതിനാല്‍ മറ്റു ചോദ്യങ്ങളോന്നുമുണ്ടായില്ല. ദേവ് കൊണ്ടു ചെന്നാക്കമെന്നതിനാല്‍ അവള്‍ക്ക് യാത്രയുടെ പേരില്‍ പ്രശ്നമുണ്ടായില്ല. എന്നാലും ദേവിന്‍റെ ഡ്രൈവിംഗില്‍ അവള്‍ക്ക് അത്രയ്ക്ക് വിശ്വാസമുണ്ടായിരുന്നില്ല. കാരണം ഇല്ലത്തുള്ള മനുവേട്ടന്‍റെ ബൈക്കു പോലും ദേവ് ഓടിയ്ക്കുന്നത് അവള്‍ കണ്ടിട്ടില്ല. അപ്പോഴാണ് കാറ്. എന്തായാലും വരുന്നിടത്ത് വെച്ച് കാണാമെന്ന ചിന്തയില്‍ അവളിരുന്നു.

ഒമ്പതു മണി കഴിഞ്ഞപ്പോ ദേവ് അമ്പലത്തില്‍ നിന്നെത്തി. മൈസുര് പോയി വന്നതിന് ശേഷം ഇന്നത്തെ ദിവസത്തെ കുറിച്ച് പറയാനോ ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്താനോ അവള്‍ക്ക് കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല. രണ്ടുപേരും കൈ കഴുകി പ്രാതല്‍ കഴിക്കാനിരുന്നു. രണ്ടുപേരും സൈല്‍ഫ് സേര്‍വ് ആയതുകൊണ്ട് രണ്ടാളും സ്വന്തം കാര്യം മാത്രം നോക്കി കഴിക്കല്‍ തുടങ്ങി.