ഞാൻ ഏട്ടനോട് പറഞ്ഞു…
“നിന്റെ ഇഷ്ട്ടങ്ങളെ ഞാൻ തടഞ്ഞു വെക്കില്ല… നിനക്ക് താല്പര്യം ഇനിയും പഴയത് പോലെ ആണെങ്കിൽ അത് പോലെ തന്നെ പോകാം..”
“അല്ല ഏട്ടാ… എനിക്ക് ഇനി ഉയരങ്ങളിലേക് പറക്കണം.. ഒരു പക്ഷിയെപ്പോലെ… എന്റെ സ്നേഹം… ഒന്നും എല്ലാതാക്കിയവന്റെ മുമ്പിൽ തലയുയർത്തി നിൽക്കണം…. എന്റെ സൂരജേട്ടന്റെ കയ്യും പിടിച്ച്…”
എന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണുനീർ തുള്ളികൾ വീണ്ടും വന്നു.. അതെല്ലാം സൂരജ് ഒപ്പിയെടുത്തു.. എന്റെ മുഖം കുറച്ചുയർത്തി കണ്ണിൽ നോക്കി പറഞ്ഞു..
“ഈ കണ്ണുകൾ ഇനി നിറയരുത്… ഈ ചുണ്ടുകൾ ഇനി വിതുമ്പുകയും അരുത്…
കൂടെ ഉണ്ടാവും ഈ ജീവൻ മറയുന്നത് വരെ…”
ഞാൻ പൊട്ടി കരഞ്ഞു കൊണ്ട് സൂരജിനെ കെട്ടിപിടിച്ചു…
കുറച്ചു നേരം ഞങ്ങൾ ആ ഇരിപ്പ് തുടർന്നു… പിന്നെ മെല്ലെ അകന്ന് മാറി…
സൂരജ് എന്റെ മുഖത്തേക് നോക്കി മൃദുവായി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.. കൂടെ ഞാനും… മനസ്സിൽ നിന്നും എന്തെക്കെയോ ഇറങ്ങി പോയ പോലെ…
ഞാൻ തോൽക്കില്ല എന്ന് എന്റെ മനസ്സിൽ ഇടക്കിടെ വന്നു കൊണ്ടിരുന്നു…
“അച്ചു കൂട്ടുകാരിൽ നിന്നും ബന്ധുക്കളിൽ നിന്നും പരിഹാസം ഉണ്ടാവും… ഇന്ന് ചെയ്ത പോലെ തല ഉയർത്തി തന്നെ നേരിടുക…”
അതും പറഞ്ഞു സൂരജേട്ടൻ റൂമിൽ നിന്നും പുറത്തേക് പോകുവാൻ തിരിഞ്ഞ് നടന്നു… കൂടെ ഞാനും…
അവരെല്ലാം അവിടെ ഒരു മേശക്ക് ചുറ്റും കൂടിയിരുന്നു സംസാരിക്കുന്നുണ്ട്… ഞങ്ങൾ കൈകൾ ചേർത്ത് വെച്ച് തന്നെ അങ്ങോട്ട്‌ ചെന്നു…
അമ്മയും അച്ഛനും അമൃതയും ഞങ്ങളെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നുണ്ട്…
രാഹുലിന്റെ പെണ്ണ് കൂടെ വർക്ക്‌ ചെയ്യുന്നവൾ ആയിരുന്നു… അവളുടെ വീട്ടിലൊന്നും അറിയില്ല… ഏത് നിമിഷവും അവർ ഇവിടെ എത്താം…
ഞങൾ വരുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ രാഹുലിന്റെ മുഖം വല്ലാതെ ചുവന്നു തുടങ്ങി…
Kollaam❕❤️