💕ചെമ്പനീർപ്പൂവ് 6 [കുട്ടപ്പൻ]💕 1716

“അടിവയറ്റിൽ മഞ്ഞ് പെയ്ത സുഖം”

സംസാരിക്കാൻ ഒന്നുമില്ല എന്ന് പറഞ്ഞെങ്കിലും എല്ലാരും നിർബന്ധിച്ച് എന്നെ മുകളിലെ അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് പറഞ്ഞയച്ചു. ഞാൻ ഇപ്പോഴാണ് വീടൊക്കെ ശ്രെദ്ധിക്കുന്നത്. പഴയ ഒരു നാലുകെട്ട് ആണെങ്കിലും അകത്തളം ഒക്കെ മോടി കൂട്ടിയിട്ടുണ്ട്.

ഞാൻ മുകളിലേക്ക് നടന്നു. ഒരു ഇടനാഴിയിൽ എത്തിപ്പെട്ടു.

മൂന്ന് മുറികൾ ഉണ്ട് മുകളിൽ. ആദ്യത്തെ മുറിയുടെ കതക് തുറന്നിരുന്നു. ഞാൻ അകത്തേക്ക് കയറി മുറി ഒക്കെ ഒന്ന് വീക്ഷിച്ചു. നല്ല വൃത്തിയിൽ സൂക്ഷിച്ച ഒരു മുറി. ചന്ദന നിറമാണ് മുറിക്ക്.

ഒരു കിങ് സൈസ് ബെഡ് വെള്ള വിരിപ്പൊക്കെ ഇട്ട് ചുമരിനോട് ചേർന്ന് കിടക്കുന്നു. അതിന് അടുത്തായി ഒരു കുഞ്ഞ് തട്ട്. അതിൽ ഒരു ചെറിയ കൃഷ്ണവിഗ്രഹം. എന്റെ അമ്മയെപ്പോലെ ചിന്നുവും ഒരു കൃഷ്ണഭക്തയാണെന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി.  നാല് പാളിയുള്ള ജനൽ ഉണ്ട്. ജനലിനോട് ചേർന്ന് ഒരു ടേബിൾ. അതിൽ കുറച്ച് പുസ്തകങ്ങൾ ഒക്കെ അടുക്കിവച്ചിട്ടുണ്ട്. ഞാൻ ജനാലയുടെ അടുത്തേക്ക് നിന്നു. വീടിന്റെ പുറകുവശമാണ്.

നോക്കെത്താ ദൂരത്തോളം പച്ചപുതച്ചു കിടക്കുന്ന നെൽ വയൽ. അവിടുത്തെ ഇളം തണുപ്പും സുഖന്ധവും ഒക്കെ വഹിച്ചുകൊണ്ട് മന്ദമാരുതൻ എനിക്കരികിലേക്ക് വന്നു എന്തോ രഹസ്യം പറയാൻ എന്നോണം പതിയെ തഴുകി കടന്നുപോയി.

പടികൾ ഓടിക്കയറുന്ന കൊലുസിന്റെ നാദമാണ് എന്നെ ആ കാഴ്ചകളിൽ നിന്ന് പിന്തിരിപ്പിച്ചത്.

ചിന്നു വേഗം മുറിയിൽ കയറി കതക് ചാരി മന്ദം മന്ദം എന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നുവന്നു . അവളുടെ കൈ പുറകിൽ മറച്ചുവച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു.

എന്റെ അടുത്ത് എത്തിയപ്പോൾ അവൾ പുറകിൽ മറച്ചുവച്ച കൈ എനിക്ക് നേരെ നീട്ടി.

മനോഹരമായ ഒരു ചുവന്ന പനിനീർപുഷ്പം.

“ഇനിയെങ്കിലും ഏട്ടന്റെ പെണ്ണാണെന്ന് പറയാൻ എന്നെ അനുവദിച്ചുകൂടെ”