😈 Guardian Ghost 😈 P-5 ༆ കർണൻ(rahul)༆ 421

എനിക്ക് ആ നിമിഷം സ്വർഗം കിട്ടിയത് പോലെ ആയിരുന്നു. ജനിപ്പിച്ച അപ്പനും അമ്മയും പോലും വിശ്വസിക്കനോ, ഒരു വാക്ക് കേൾക്കാനോ നിന്നില്ല അതിനുള്ള സാവകാശവും തന്നില്ല. പക്ഷെ എന്റെ പെണ്ണ് അവൾ ഞാൻ പറയാതെ തന്നെ എന്നെ മനസ്സിലാക്കിയിരിക്കുന്നു. ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് സ്വന്തമെന്ന് കരുതിയതൊക്കെ നഷ്ട്ടപ്പെട്ട് നരകത്തിലേക്ക് വീണ എനിക്ക് സ്വർഗ്ഗം കിട്ടാൻ മറ്റെന്തു വേണം. എന്റെ സന്തോഷം ഞാൻ പ്രകടിപ്പിച്ചത് അവളെ വാരിപ്പുണർന്നുകൊണ്ടാണ്.

മിഖാ ഈ മണ്ണ് വിട്ട് പോകും മുൻപ് എനിക്ക് ഒരു ആഗ്രഹം ഉണ്ട് അല്ല വാശി ആണെന്ന് കൂട്ടിക്കോ. ഞാൻ വാരിപുണർന്ന് നിൽക്കുമ്പോൾ അവൾ എന്റെ കാതോരം പറഞ്ഞു. ഞാൻ അവളെ വിട്ടുമാറി മുഖത്തേയ്ക്ക് നോക്കി. അവിടെ പഴയത് പോലെ കോപം ഇരച്ചു പൊന്തി നിൽക്കുന്നു.

എന്റെ ചെക്കൻ ഈ കയ്യും പിടിച്ച് ഈ മണ്ണ് വിടുന്നുണ്ടെങ്കിൽ കുറ്റക്കാരനായി തല താഴ്ത്തി അല്ല. തല ഉയർത്തിപ്പിടിച്ച് തെറ്റുകാരൻ അല്ല എന്ന് തെളിയിച്ചിട്ട് വേണം പോകാൻ. അവൾ വാശിയിൽ പറഞ്ഞു.

ഞാൻ ചോദ്യ ഭാവേന അവളെ നോക്കി.

പെണ്ണിനെ ബഹുമാനിക്കാം ആദരിക്കാം പക്ഷെ അവൾ പരിശുദ്ധ ആയിരിക്കണം. അല്ലെങ്കിൽ നാലെണ്ണം കൊടുത്താലും ഒരു പ്രശ്നോം ഇല്ല. നാളെ പള്ളി പിരിഞ്ഞ് അവൾ പോകുമ്പോൾ എനിക്ക് കാണേണ്ടത് ഈ നെഞ്ചത്ത് മുറിവേറ്റ് ഉറങ്ങി കിടക്കുന്ന ചെകുത്താനെയാ അവന് മാത്രേ സ്വന്തം ഭാഗത്ത് തെറ്റില്ലെന്ന് തെളിയിക്കാൻ പറ്റു. അവൾ വാശിയിൽ പറഞ്ഞു. അവൾ പറഞ്ഞതിന്റെ പൊരുൾ എനിക്ക് മനസ്സിലായിരുന്നു.

നാളെ പള്ളി പിരിഞ്ഞ് ആ കവലയിൽ നീയും ഉണ്ടായിരിക്കണം. ഞാൻ അവളോട് അത്രയും പറഞ്ഞ് അവിടുന്ന് തിരിഞ്ഞു നടന്നു.