?? സ്വയംവരം 01 ?? 2102

“വിഷമിക്കണ്ടാട്ടോ ന്റെ മോള്.. കൊറേ സ്വപ്നങ്ങള് നെയ്ത് കൂട്ടിലെ.. സാരല്യ… ഇതിലും വല്ത് ന്തോ വരാനിര്ന്നതാ..””ഏയ്‌, യ്ക്ക് വിഷമൊന്നുല്യാ.. ന്റെ സ്വപ്നങ്ങളിലൊന്നും ആൾക്കത്ര സ്ഥാനണ്ടാർന്നില്യ.. അതൊക്കെ പോട്ടെ.. എവടെ മ്മടെ കക്ഷി??”

ഏടത്തി എനിക്ക് നേരെ ഫോൺ നീട്ടി എങ്കിലും ഞാനും ആംഗ്യം കൊണ്ട് ഇവിടെ ഇല്ലെന്ന് കാട്ടി..

“അവനവന്റെ റൂമില..”

“നിക്കറിയാ.. അവനു ജീവനാ എന്നെ.. ചങ്ക് കത്തീട്ടാ പാവം പോയേക്കണേ…. ബാക്കി എല്ലാമ്പോട്ടെ…. ന്റെ ജീവൻ രക്ഷിച്ച ചെക്കനാ.. അയിന്റെ പകുതി സ്നേഹം തിരിച്ചു കൊടുക്കാമ്പറ്റാണ്ട് ആട്ടി ഇറക്കിയ വിട്ടേ ഞാൻ..”

“അതൊന്നും ഒന്നിന്റേം അവസാനല്ല കുട്ട്യേ.. എല്ലാത്തിന്റേം തുടക്കാവട്ടെ..”

“ആരോ വര്നുണ്ട് ഞാമ്പിന്നെ വിള്ക്കാട്ടോ.”

ഇന്ദു ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്തതും ഏടത്തി തനിയെ പറഞ്ഞു..

“അവ്ടെ ഒരാളും ഇവ്ടെ ഒരാളും ചങ്ക് പൊട്ടി കിടക്കുന്നു.. ന്നാലോ..ഒന്നു തൊർന്നു പർഞാല് ല്ലാ പ്രശ്‍നോം തീരും ചെയ്യും..

പെട്ടെന്ന് എന്തോ ഓർത്ത പോലെ ആള് നിത്തുനെ നോക്കി ചോദിച്ചു.

“ഇനി നിനക്കെങ്ങാൻ വല്ല ഇഷ്ടോമുണ്ടോടി..”

“ഓ എനിക്ക് ണ്ടേല് പറയാൻ ഏടത്തീടെ ഒത്താശ വേണ്ട..”

“അപ്പൊ ആരാ കക്ഷി?? ദേ നിന്റെ ആലോചന തുടങ്ങാമ്പോവാണ്.. വേണേൽ ഇപ്പൊ എഴുന്നുള്ളിച്ചോ..”

“ഇല്ലെടത്തീ, നമ്മടേത് വൺവെ ആണ്.. ഇങ്ങോട്ട് ഇല്ല..”

“അതേ ഈ രൂപം കണ്ടൊണ്ടാവും..”

അതും പറഞ്ഞു ഏടത്തി റൂമിൽ നിന്ന് മുങ്ങി….. നിത്തു ഡ്രസ്സ്‌ മാറാനും പോയതോടെ റൂമിൽ ഒറ്റക്കായി.. ഇടക്ക് എന്നെ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ വിളിച്ചെങ്കിലും വേണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞൊഴിഞ്ഞു.

എന്തൊക്കെയോ ചിന്തിച്ചു കിടന്നു കണ്ണുകൾ അടഞ്ഞു തുടങ്ങുമ്പോളാണ് ഫോൺ റിങ് ചെയ്തത്.. ഇന്ദ്ര കാളിംഗ്.. കിടന്നുകൊണ്ട് തന്നെ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു.

“ന്താ ഇന്ദ്രേട്ടാ??”

“വീട്ടിലില്ലേ?? ഞാൻ അങ്ങോട്ട് തിരിയുന്നിടത്ത് ഉണ്ട് . വായോ…. എട്ടനേം വിളിച്ചോ..”

“ഇന്നില്ല… ഏട്ടാ നല്ല മൂഡില്ല..”

മറുപടി കേൾക്കാൻ നില്കാതെ ഞാൻ കട്ട്‌ ചെയ്തു ഫോൺ ബെഡിലിട്ടു കിടന്നു.. പക്ഷെ അൽപ്പം കഴിഞ്ഞു ഏട്ടൻ വന്നു വിളിച്ചു എണീപ്പിച്ചു..