❤️ദേവൻ ❤️part 16 [Ijasahammed] 222

തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ വാതിൽക്കലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് നിശ്ചലനായി നിൽക്കുന്ന ദേവേട്ടന്റെ പുറത്തായി തലവെച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ തേങ്ങി…

തലചെരിച്ചു നോക്കിയ ആ കൺകോണിൽ നിന്ന് ഒരുതുള്ളി അടരാൻ വെമ്പി നിൽക്കുന്നത് അരണ്ടവെളിച്ചത്തിലും ഞാൻ കണ്ടു…

“ഓർമകളെ പേടിക്കണം.. ജീവനോടെ വെന്ത് വെണ്ണീറാക്കാൻ അവക്ക് പറ്റും..
ഈ രാത്രികളോർത്ത് നീറാൻ ഇട വരുത്തരുത്… ”

കണ്ണു നീട്ടി തുടച്ചു കൊണ്ട് മുന്നിലേക്കായി നടന്നു നീങ്ങിയ ആ രൂപത്തെ നോക്കി കൊണ്ട് ഞാൻ കട്ടിലിലിരുന്നു…

അപ്പോഴേക്കും ഞാനത്രമേൽ അവശയായിതീർന്നിരുന്നു…..
ഇനിയും നോവ് അനുഭവിക്കാൻ ഈ മനസ്സിന് കഴിവില്ലെന്ന് തോന്നി..

ചെവിയിൽ ആ വാക്കുകൾ വീണ്ടും മുഴങ്ങി…

“ഈ രാത്രികളോർത്തു നീറാൻ ഇടവരുത്തരുത്.. ”

മെല്ലെ ബെഡിലേക്ക് കിടന്നു…

ചെന്നിയിലൂടെ ഒരു തുള്ളി ഒഴുകിയിറങ്ങി…

മാറിൽ കിടന്നതാലിമാല
അപ്പോഴും ഞാൻ ഇറുകെ പിടിച്ചിരുന്നു…

ചുറ്റുമുള്ള ഇരുട്ട് ഭയപ്പെടുത്തി കൊണ്ടിരുന്നു…

എപ്പോഴാണ് തേങ്ങലുകൾക്കും ചിന്തകൾക്കും ഒടുവിൽ മയക്കത്തിലേക്ക് വഴുതിവീണത് എന്നറിയില്ല…

തുറന്നിട്ടജനലിനുള്ളിലൂടെ പുറത്തുനിന്നും മുറിയിലേക്ക് വ്യാപിച്ച പുലർക്കാല കുളിര് എന്നെ തട്ടിഎഴുന്നേൽപ്പിച്ചു…

കണ്ണുതിരുമ്മി പാതിഅടഞ്ഞ കണ്ണുകളുമായി എഴുന്നേൽക്കുമ്പോൾ തല നന്നായി വേദനിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു….

സമയം അഞ്ചുമണിയോട് അടുക്കുന്നേയുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ…

തലയിൽ കൈവെച്ചു എഴുന്നേറ്റിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോഴാണ് തൊട്ടരികിൽ കട്ടിലിൽ ചാരി ഇരുന്നുറങ്ങുന്ന ദേവേട്ടനെ കണ്ടത്…

ഇരുന്നുകൊണ്ടുള്ള ആ ഉറക്കം കണ്ടതും കൗതുകത്തോടൊപ്പം ചുണ്ടിലറിയാതെ ഒരു ചിരി വിരിഞ്ഞു…

ഒരു കൊച്ചു കുഞ്ഞിനെ പോലെ അരികിലിരുന്നുറങ്ങുന്ന ദേവേട്ടനെ അത്രമേൽ പ്രണയത്തോടെയും അതിലുപരി വാത്സല്യത്തോടെയും ഞാൻ നോക്കിയിരുന്നു…

ബെഡിലേക്കായി കയറ്റി വച്ച ആ കാൽതടം ഞാൻ പയ്യെ തൊട്ടു…
തലയിണ നേരെ വെച്ചു കൊണ്ട് ദേവേട്ടനെ നേരെ കിടത്തി…