സഹയാത്രിക [ജോ] 116

 

“എന്ത് പേരാ അല്ലെ…? മഞ്ജരി! പച്ചരി.. ചമ്പാവരി എന്നൊക്കെ പറയുന്ന പോലെ.” അവൾ ഇഷ്ടക്കേടോടെ പറഞ്ഞു.

 

സ്വരൂപ്‌ അവളെയൊന്ന് ഇരുത്തി നോക്കി.

 

“പിന്നെ നിന്റെ പേരോ?

അഞ്ജലി…. അഞ്ചെലി എന്നും ആറെലിയെന്നും ഒക്കെ വിളിക്കാല്ലോ!”

 

“രൂപാ…” അവൾ അവനെ തുറിച്ചു നോക്കി.

 

പിന്നെ കുറച്ചു നേരം നിശബ്ദമായിരുന്നു.

 

“എന്ത് മുടിയാണ്! ഇവളാര് കള്ളിയങ്കാട്ടു നീലിയോ.. അയ്യേ… ബ്ലാ..

 

 

പട്ടുപ്പാവാടയുടുത്തോണ്ടാണോ ഇവള് ആറ്റില് വരുന്നത്. ഇവളിവിടെ കുളിക്കാൻ വന്നതാണോ അതോ തൊഴാൻ വന്നതാണോ…”

 

“ഡി.” പിന്നെയും എന്തൊക്കെയോ പിറുപിറുക്കാൻ വന്നതും സ്വരൂപ്‌ ശാസനയോടെ വിളിച്ചു.

 

“ഇമ്മാതിരി വൃത്തികെട്ട വർത്താനം ഇനി പറഞ്ഞാ ചെവരിൽ പിടിച്ചു തേക്കും ഞാൻ. പറഞ്ഞേക്കാം..

ഇത്രേം നാളും ഇല്ലാത്ത സ്വഭാവമല്ലേ ഇങ്ങനിരുന്നു കുറ്റം പറയുന്നത്. നിർത്തിക്കോ നീയ്.”

 

അവൻ ദേഷ്യപ്പെട്ടപ്പോൾ അഞ്ജലിയവനെ ചിറഞ്ഞു നോക്കി. പറഞ്ഞതൊക്കെ മോശമാണെന് അറിയാമെങ്കിലും വിട്ടു കൊടുക്കാൻ കഴിയാത്ത മനസ്സോടെ അവളവിടെ നിന്നും എണീറ്റു.

 

“ഞാൻ പോവ്വാ.”

 

“ഓ!”

 

“ഇനി വരൂല്ല.”

 

“വരണ്ട.”

 

“അല്ലേലും ആർക്കും എന്നെ വേണ്ടല്ലോ. എല്ലാർക്കും അവളെ മതി.”