സഹയാത്രിക [ജോ] 116

 

“വന്നിട്ടെന്തിനാ.. എന്നെ അവിടാരും തിരക്കീലല്ലോ..” അവൾ കൈ കെട്ടി മുഖം മറുവശത്തേക്ക് തിരിച്ചു പിടിച്ചു.

 

“നിന്നെ തിരക്കിയോണ്ടല്ലേ ഞാൻ ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്.” അവനും അവളിരിക്കുന്ന പാറയുടെ മേൽ ഇരുന്നു.

 

“ഞാൻ തിങ്കളാഴ്ച രാവിലെ പോവും.”

 

“മ്മ്മ്…” കല്ലാറിലേക്ക് മിഴിയൂന്നിക്കൊണ്ട് അവൻ മൂളി.

 

“എനിക്ക് സങ്കടം വരുവാ രൂപാ.. എനിക്കിവിടെ നിങ്ങടെ കൂടെ മതി.. എനിക്കവിടെ സെറ്റ് ആവുന്നില്ല.”

 

അവൻ നോട്ടം അവളിലേക്കാക്കി.

 

“പ്ലസ്ടൂ കഴിഞ്ഞ് നീ ഇങ്ങോട്ട് വാ.. നമുക്ക് എല്ലാർക്കും ഒരുമിച്ച് കോളേജിൽ പോവാം. പെരിയപ്പ കിടപ്പിലായല്ലോ. ഇനി ശല്യം ഒന്നും കാണില്ല.”

 

“ആഗ്രഹം ഉണ്ട്.. പ്ലസ്ടുവോടെ ഞാൻ മതിയാക്കും എല്ലാം..”

 

“രൂപാ..” മഞ്ജരിയുടെ വിളി തടസ്സമായി മുഴങ്ങിയതും രണ്ടുപേരും അങ്ങോട്ട് നോക്കി.

 

മഞ്ജരിയുടെ കയ്യിൽ ചൂണ്ടയിൽ കിടന്നു പിടയ്ക്കുന്ന ഒരു മീൻ.

 

“ഞാൻ മീനെ പിടിച്ചു.” അവളാഹ്ലാദത്തോടെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.

 

“ശ്ശെയ്…” രൂപൻ അതിശയിച്ചപ്പോൾ ഞാനാണ് പഠിപ്പിച്ചത് എന്ന അർത്ഥത്തിൽ ഉമർ ഉടുപ്പിന്റെ ഷോൽഡർ പൊക്കിക്കാണിച്ചു.

 

വീണ്ടും അവർ ചൂണ്ടയിടുന്നതിൽ വ്യാപൃതമായപ്പോൾ അഞ്ജലി പതിയെ മുരടനക്കി.

 

“മഞ്ജരിയും രൂപനും എങ്ങനാ..”

 

“ഞങ്ങൾ നല്ല കൂട്ടാ..” അവൻ സന്തോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു.