രുധിരാഖ്യം -8 [ചെമ്പരത്തി] 364

നേർത്ത തെന്നൽ ചെവിയിലേക്ക് അടിച്ചു കയറുന്നത് പോലെ ആണ് പറഞ്ഞതെങ്കിലും അതിൽ നിറഞ്ഞിരുന്ന ആശങ്കയും മറഞ്ഞിരുന്ന ദേഷ്യവും ഉൾക്കൊണ്ട ഇന്ദു പിന്നെ മിണ്ടിയില്ല. അവളുടെ മുഖത്തെ ചിരി മാഞ്ഞു പോയിരുന്നു. പൊള്ളി അടർന്ന അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി നില്ക്കവേ അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി.

വിരൽ നീട്ടി അവന്റെ മുഖത്ത് ഒന്ന് തലോടുവാൻ അവൾ ആഞ്ഞെങ്കിലും ഏഥൻ മുഖം വെട്ടിച്ച് മുൻപോട്ടു നടന്നു.

തന്റെ കൈയ്യിൽ മുറുകിയ അവളുടെ പിടുത്തം വിടുവിക്കാൻ അവൻ ഒന്നുകൂടി ശ്രമിച്ചുവെങ്കിലും അവൾ അതിന് ഒരുക്കമായിരുന്നില്ല.

ചുറ്റും നോക്കി ജാഗ്രതയോടെ നടക്കുന്ന ഏഥന്റെ കൈ പിടിച്ച് അവൾ തലകുനിച്ച് മുന്നോട്ടേക്ക് നടന്നു. അവൻ തന്നെ വഴക്കുപറഞ്ഞതിലുപരിയായി മറ്റെന്തൊക്കെയോ ആയിരുന്നു അവളുടെ നെഞ്ചിനുള്ളിൽ അലയടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നത്.

ഇടതുവശത്ത് ചെങ്കുത്തായി നിൽക്കുന്ന പാറക്കല്ലുകളുടെ മറപറ്റി അവൻ പതിയെ അവളെയും കൊണ്ട് മുന്നോട്ടേക്ക് നീങ്ങി.
ഓരോ ചുവട് വെക്കുമ്പോഴും അവന്റെ കണ്ണുകൾ ശത്രുവിനെ തേടി പരക്കം പാഞ്ഞു കൊണ്ടിരിരുന്നു.

തലയ്ക്കുമുകളിൽ ഇലകൾകൊണ്ട് കോട്ട കെട്ടി നിൽക്കുന്ന മരക്കൊമ്പുകളിലൂടെ മിന്നാമിനുങ്ങിൻ വെളിച്ചം പോലെയുള്ള ചെറു വെളിച്ചങ്ങൾ അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും  പറന്നു കൊണ്ടിരുന്നു.

നിറഞ്ഞ് തുളുമ്പിയ കണ്ണുകൾ കാഴ്ച മറച്ച ഇന്ദു ഇതൊന്നും കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. നടക്കുന്ന വഴിയിൽ അവൾ വഴിയരികിൽ കിടന്ന ഒരു കല്ലിൽ തട്ടി മുൻപോട്ട് വേച്ച് പോയെങ്കിലും ഏഥൻ അവളുടെ കയ്യിൽ തൂക്കി പിടിച്ച് എന്നവണ്ണം നേരെ നിർത്തി.