രുധിരാഖ്യം -8 [ചെമ്പരത്തി] 364

അവർ നടന്നു വന്ന വഴി കഴിഞ്ഞു പാറകല്ലുകളും പച്ചപ്പുല്ലുകളും നിറഞ്ഞ വനത്തിലേക്ക് ഇരുവരും പതിയെ കാലെടുത്തുവെച്ചു. ചുറ്റുപാടും സൂക്ഷ്മമായി നിരീക്ഷിച്ചു കൊണ്ട് തന്നെയാണ് ഇരുവരും മുന്നോട്ടേക്ക് പതിയെ നീങ്ങിയത്.

കുറച്ച് ദൂരം മുൻപോട്ടു നീങ്ങിയ ഇരുവരിലും ഭയവും ആകാംക്ഷയും നിറച്ചുകൊണ്ട് ഒരു ചുവന്ന പ്രകാശം അവർക്ക് മുന്നിൽ കുറച്ചകലെയായി വെളിവായി.

കുറച്ചുകൂടി അതിനടുത്തേക്ക് എത്തിയതോടെ ഇരുവർക്കും അത് ഒരു വലിയ പൂവിനുള്ളിൽ നിന്നാണ് വരുന്നത് എന്ന് മനസ്സിലായി.

അതിന് തൊട്ടടുത്തേക്ക് എത്തിയ ഇരുവരും ഒരു കാട്ടുവള്ളിയിൽ വിടർന്നു നിൽക്കുന്ന താമരപൂവിനോട് സാദൃശ്യമുള്ള ഒരു വലിയ പൂവ് കണ്ടു അത്ഭുതപരതന്ത്രരായി.

വിടർന്നു നിൽക്കുന്ന ആ പൂവിനുള്ളിൽ ചുവന്ന നിറത്തിൽ ഒരു രത്നം വെട്ടിത്തിളങ്ങി നിന്നിരുന്നു. അതിൽ നിന്ന് പുറപ്പെട്ട പ്രകാശമായിരുന്നു അവർ നേരത്തെ കണ്ടത്.

“രുധിരാഖ്യം….. ”

വളരെ നേർത്ത സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് വിടർന്ന കണ്ണുകളോടെ ഇന്ദു അത് എടുക്കാൻ വേണ്ടി കൈ നീട്ടിയെങ്കിലും ഏഥൻ അവളെ പിന്നോട്ടേക്ക് വലിച്ചു മാറ്റി. അതേസമയംതന്നെ ഇടതുവശത്ത്  വലിയ  മരച്ചില്ല ഒടിഞ്ഞ് മണ്ണിലേക്കമരുന്ന ശബ്ദത്തിൽ ഇരുവരും ഞെട്ടിത്തെറിച്ച്  തിരിഞ്ഞുനോക്കി. അവിടെ കണ്ട കാഴ്ചയിൽ ഇന്ദുവിന്റെ കണ്ണിലേക്ക് ഭയം ഇരച്ചു കയറി. അവളുടെ കൈകൾ ഏഥനെ വരിഞ്ഞുമുറുക്കി.

തങ്ങൾക്ക് നേരെ കുതിച്ചു ചാടാൻ ഒരുങ്ങി നിൽക്കുന്ന, ഒരു കുട്ടിയാനയോളം വലിപ്പമുള്ള ക്രൂര മൃഗം..!!!!

രൂപത്തിൽ പുലിയോട് സാദൃശ്യമുണ്ടെങ്കിലും അതിന്റെ തല ചെന്നായുടെ തല പോലെ ആയിരുന്നു. ഒരു മുതലയുടെ പല്ലുകൾ പോലെ പുറത്തേക്ക് തള്ളി നീണ്ടു നിന്നിരുന്ന പല്ലുകൾ ബ്ലേഡ് പോലെ മൂർച്ചയേറിയവയായിരുന്നു.