മാന്ത്രികലോകം 1 [Cyril] 2318

അടുത്ത നിമിഷം എന്റെ ഹൃദയത്തില്‍ നൂറുകണക്കിന് പഴുപ്പിച്ച് ആണികളെ തറപ്പിച്ചത് പോലെ വേദനിച്ചു.

വേദന കാരണം കരഞ്ഞ് കൊണ്ട്‌ ഞാൻ നിന്ന് വിറച്ചു.

ഉടനെ എന്റെ കഴുത്തില്‍ ഒരു അദൃശ്യ ശക്തി പിടി മുറുക്കി കൊണ്ട് സമ്മര്‍ദ്ദം ചെലുത്താന്‍ തുടങ്ങി…. ഒപ്പം എന്റെ മനസ്സിനെ നിയന്ത്രിക്കാനും ശ്രമിച്ചു.

എനിക്ക് ശ്വാസം വലിക്കാന്‍ പോലും കഴിഞ്ഞില്ല. ശ്വസിക്കാൻ കഴിയാതെ ഞാൻ തറയില്‍ വീണ് പിടഞ്ഞു.

എന്റെ കണ്ണ് രണ്ടും പുറത്തേക്ക്‌ തള്ളി വന്നു. എന്റെ കണ്ണിലുള്ള ഞരമ്പുകൾ എല്ലാം സമ്മര്‍ദ്ദം കാരണം പൊട്ടി പിളരുന്നത് പോലെ തോന്നി…..,

പിന്നെയാണ് യഥാര്‍ത്ഥ വേദന ആരംഭിച്ചത്—,

ശക്തരായ മാന്ത്രികർ സൃഷ്ടിക്കുന്ന ദ്രാവക അഗ്നിയെ ആരോ എന്റെ ഹൃദയത്തില്‍ നിറച്ചു…. അത് എന്റെ എല്ലാ ഞരമ്പുകളിലും പടര്‍ന്ന് ഒഴുകി…,

ഞാൻ നിലത്ത് കിടന്ന് വെന്തുരുകുന്ന പുഴുവിനെ പോലെ പിടഞ്ഞു.

ഇതിനു വേണ്ടിയാണോ ഗുഹയുടെ ശക്തി എന്നെ ഇവിടെ വരുത്തിയത്?

എന്റെ കാഴ്ച മങ്ങി, നേരത്തെ എന്റെ ദേഹം മുഴുവനും സൂചി കൊണ്ട്‌ കുത്തിയത് പോലത്തെ വേദന ആയിരുന്നു..…., പക്ഷേ ഇപ്പോൾ എന്റെ ശരീരത്തെ വലിച്ചു കീറിയത് പോലെ വേദനിച്ചു.

എന്റെ ഉള്ളിലുള്ള ആ ദുഷ്ട ശക്തി എന്റെ ഹൃദയത്തെ കടിച്ച് പറിക്കുന്നത് പോലെ എനിക്ക് തോന്നി.

എന്റെ ശരീരത്തിലുള്ള സകല രക്തത്തേയും ആ ശക്തി എന്റെ ഹൃദയം വഴി വലിച്ച് എടുക്കാൻ തുടങ്ങി. ഒപ്പം എന്റെ ഹൃദയത്തെ വലിച്ച് കീറുന്നത് പോലത്തെ വേദനയും….,

വേദന കാരണം എന്റെ കണ്ണ് ഇറുക്കി അടച്ച് കൊണ്ട്‌ ഞാൻ ഉറക്കെ കരഞ്ഞു.

പക്ഷേ എന്റെ കണ്ണ് ഞാൻ അടച്ചതും എന്റെ മനസില്‍ മനുഷ്യ രൂപത്തിലുള്ള ഒരു പ്രകാശത്തെ ഞാൻ കണ്ടു.

ആ ശക്തിയാണ് എന്നെ കൊല്ലാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നത് എന്ന് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കി.

‘നിന്റെ ശക്തി എന്തെന്ന് നി അറിയുന്നില്ല….. ഭീരുവിനെ പോലെ കരഞ്ഞ് കൊണ്ട് നി സ്വയം അനുവദിച്ചാൽ മാത്രമേ ആ നിസാര ശക്തിക്ക് നിന്നെ നശിപ്പിക്കാന്‍ കഴിയു.’

ആരോ എന്റെ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ഞാൻ ഞെട്ടി. പക്ഷേ എന്റെ ജീവൻ ഇപ്പോൾ അപകടത്തിൽ ആയത് കാരണം കൂടുതലൊന്നും എനിക്ക് ചിന്തിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.

വേദനയ്ക്ക് അടിമപ്പെടാൻ ഞാൻ തയ്യാറായില്ല….. മരിക്കാനും ഞാൻ തയ്യാറല്ല.

ഒരു യോദ്ധാവിന്റെ ഹൃദയമുള്ള ഞാൻ ഒരു മണ്ണിരയെ പോലെ നിസ്സാരമായി മരിക്കും എന്നു ആ ദുഷ്ട്ട ശക്തി കരുതിയെങ്കിൽ അതിനു തെറ്റി….!!

എന്റെ ശ്വാസം ഞാൻ ആഞ്ഞ് വലിച്ചു….,

എന്റെ പരിശീലനം തുടങ്ങിയ ആരംഭ കാലത്ത് എന്നെന്നും വേദന മാത്രമാണ് പരിശീലനം കാരണം ലഭിച്ചിരുന്നത്.

ഒരിക്കല്‍ — മനസ്സിനെ ശക്തി പെടുത്തുന്ന… എന്നും ചെയ്യുന്ന ഒരു ധ്യാന പരിശീലനം ഞാൻ ചെയ്യുകയായിരുന്നു …. അപ്പോഴാണ് എന്റെ മനസ്സില്‍ ചെറിയൊരു പ്രകാശം പരത്തുന്ന ഒരു ഭാഗത്തെ ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞത്.

അതിൽ എന്റെ ശ്രദ്ധയെ കേന്ദ്രീകരിക്കുമ്പോൾ എല്ലാം എന്റെ സകല വേദനകളും അലിഞ്ഞ് പോകുന്നത് ഞാൻ കണ്ടുപിടിച്ചു.

അതുകൊണ്ട്‌ ആ പ്രകാശത്തെ “സംഹാരി” എന്ന് ഞാൻ സ്വയം പറയാൻ തുടങ്ങി.

ഇപ്പോൾ എന്റെ ശ്രദ്ധയെ ഞാൻ സംഹാരി യില്‍ കേന്ദ്രീകരിച്ചു…..